Reklama

Niedziela Częstochowska

Rekolekcje powołaniowe

Z ks. Michałem Pabiańczykiem, ojcem duchownym w seminarium, o rekolekcjach powołaniowych, które odbywają się w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie w dniach 22-24 lutego, rozmawia ks. Mariusz Frukacz

Niedziela częstochowska 8/2019, str. I

[ TEMATY ]

wywiad

Bożena Sztajner/Niedziela

Nad wejściem głównym częstochowskiego seminarium widnieje napis: „Salve in Domino” – Witaj w Panu

Nad wejściem głównym częstochowskiego seminarium widnieje napis: „Salve in Domino” – Witaj w Panu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Mariusz Frukacz: – Do kogo skierowane są tegoroczne rekolekcje powołaniowe i jaka jest odpowiedź młodych ludzi na to wydarzenie, które odbywa się w seminarium?

Ks. Michał Pabiańczyk: – Rekolekcje powołaniowe nie są niczym nowym w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie. Kierujemy je do młodzieży męskiej w wieku od pierwszej klasy szkoły średniej, ale bez ściśle określonej górnej granicy wiekowej. Z każdym rokiem przyjeżdża coraz więcej chłopców. Mamy ponad 50 uczestników.

– Co znajduje się w programie rekolekcji? W jaki sposób zaangażowani w tę inicjatywę są klerycy?

– Program tegorocznych rekolekcji skupia się wokół tematu „W domu Ojca”. Pierwszy dzień jest wejściem do domu Ojca przez doświadczenie Jego miłości miłosiernej. Drugi dzień wprowadza uczestników w modlitwę, czyli rozmowę z Bogiem Ojcem w tymże domu. Natomiast trzeci dzień odnosi się do tematu relacji z Bogiem Ojcem. W ten dzień rekolekcji wpisują się również świadectwa zarówno ze strony kleryków, jak i księży. To wszystko jest możliwe dzięki temu, że mamy seminarium i kleryków. W tegoroczne rekolekcje zaangażowanych jest 25 kleryków. Chętnie biorą w nich udział. Ich kreatywność i chęć mówienia o Bogu, jakiego doświadczają, są świadectwem samym w sobie.

– Jakie znaczenie mają takie rekolekcje dzisiaj? Jakie inicjatywy powołaniowe przygotowuje seminarium na najbliższy czas?

– Celem rekolekcji jest spotkanie z Bogiem. Doświadczenie Jego samego jest nie tylko pogłębieniem wiary, ale również bywa odpowiedzią dla niektórych, czy nie pójść za Jezusem do końca i zostać jednym z Jego uczniów. Czy nie zostawić wszystkiego, by być z Bogiem i świadczyć o tym wobec innych. Aktualnie w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie trwają rekolekcje, o których właśnie rozmawiamy. Jednak w najbliższym czasie będą już kolejne wydarzenia i inicjatywy skierowane do młodych ludzi. Będzie to „Dzień otwartych drzwi” (18 maja) oraz Dzień skupienia przeznaczony dla maturzystów (22 czerwca).
Oczywiście mamy również niedziele powołań, audycje radiowe oraz angażujemy się w duszpasterstwo ministrantów w naszej archidiecezji.

Więcej informacji z życia seminarium na http://www.seminarium.czest.pl/

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2019-02-20 11:35

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chodzi o postawę serca

Na modlitwie mamy pozwolić Bogu się przeprowadzać – mówi ks. dr Mariusz Jagielski.

Katarzyna Krawcewicz: Patrząc zupełnie prosto – jeśli ktoś się modli mało czy niedbale, to już wie, nad czym w Wielkim Poście pracować. Ale co z tymi, którzy starają się dbać o modlitwę? Czy mają modlić się więcej? Inaczej?

Ks. Mariusz Jagielski: Spróbowałbym spojrzeć na to jeszcze z innej strony. Gdybyśmy tak sobie pomyśleli, że w modlitwie nie chodzi tak naprawdę o nas? Gdyby ten Wielki Post pomógł nam choć trochę zapomnieć o samych sobie? Nie zaczynajmy od oceniania – dobra modlitwa, zła modlitwa. Przyjście Boga w życie człowieka jest czystym darem. Pan Bóg nie przychodzi do nas dlatego, że modlimy się więcej, lepiej. Modlitwa nie jest więc czymś, co możemy najpierw wyrazić w kategoriach ilościowych. Bardziej chodzi o postawę serca. Myślę niekiedy o Mojżeszu, który przecież nie zaczął się modlić dopiero po czterdziestce, ale modlił się już wcześniej. Musiał jednak przejść w swoim życiu różne etapy, żeby modlitwa coraz bardziej dotykała jego życia. To doświadczenie jest udziałem każdego z nas. Doświadczamy na modlitwie swego ubóstwa, swojej biedy. Nie chodzi o to, żebyśmy osiągnęli sukces, który odtrąbimy po Wielkim Poście. Na modlitwie mamy pozwolić Bogu się przeprowadzać. Jeśli to będzie jakaś trudność, to przez trudność, jeśli niemoc – to przez niemoc. A jeśli to będzie pokój, to przez pokój. Przez wszystko, co Pan Bóg chce nam dać. Modlitwa jest naszą zgodą na to, żeby Pan Bóg nas prowadził. W gruncie rzeczy modlitwa nie jest najpierw tym, co my robimy, ale zgodą na to, by Bóg nas prowadził.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: nie idziemy w przeszłość, idziemy ku przyszłości

2024-04-20 14:59

[ TEMATY ]

prymas Polski

abp Wojciech Polak

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wojciech Polak

Abp Wojciech Polak

Słowami św. Jana Pawła II abp Wojciech Polak mówił w sobotę w Gnieźnie o Kościele jako wspólnocie pamięci, która powraca do korzeni, ale nie ucieka w przeszłość. Kościele, który jest jednego serca i ducha, prosty, jasny, kiedy trzeba odważny we wzajemnym upominaniu się, ale też gotowy, by się w drodze wspierać i sobie konkretnie pomagać.

Metropolita gnieźnieński modlił się wspólnie z pielgrzymami z diecezji bydgoskiej, przybyłymi 20 kwietnia do grobu i relikwii św. Wojciecha, by podziękować za 20-lecie diecezji bydgoskiej. Dziękczynnej Mszy św. w katedrze gnieźnieńskiej przewodniczył ordynariusz bydgoski bp Krzysztof Włodarczyk, który rozpoczynając liturgię podkreślił, że w tym miejscu, przy św. Wojciechu, wielkim ewangelizatorze „chcemy prosić o potrzebne łaski ku odrodzeniu duchowemu, byśmy ciągle byli na drodze wiary i w Chrystusie pokładali całą nadzieję”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję