Reklama

Benedykt XVI

Papież wiary, nadziei i miłości

Niedziela szczecińsko-kamieńska 16/2013, str. 1, 3

[ TEMATY ]

Benedykt XVI

Archiwum „Kościoła nad Odrą i Bałtykiem”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niedawno pisałem o tym, za co jesteśmy wdzięczni papieżowi Benedyktowi XVI, i o tym, jak bardzo ukochał Polaków. Wielki Post upłynął nam przecież pod znakiem rezygnacji Ojca Świętego i modlitwy za kardynałów zebranych na konklawe. Warto wrócić do dziedzictwa pozostawionego przez poprzednika papieża Franciszka w kontekście uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego, która uświadamia nam na nowo, że jesteśmy zaproszeni i wezwani do codziennego przechodzenia ze śmierci do życia.

Dziś chciałbym spośród bogactwa pontyfikatu Benedykta XVI skupić się na najważniejszych jego elementach. Stanowią one istotę chrześcijaństwa, a mianowicie na wierze, nadziei i miłości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przyjaźń z Bogiem

W czasie Mszy św. inaugurującej pontyfikat Benedykt XVI powiedział, że Kościół musi „wyruszyć w drogę, aby wyprowadzić ludzi z pustyni ku przestrzeni życia, ku przyjaźni z Synem Bożym, ku Temu, który daje nam życie - pełnię życia”. Według tych słów, wiara oznacza „przyjaźń z Bogiem”. Proste słowa, jasne, czytelne dla współczesnego człowieka. Głębokie refleksje dotyczące rozumienia wiary odnajdujemy w liście apostolskim „Porta fidei” ogłaszającym Rok Wiary. Niestety, Papież nie zdążył napisać encykliki o wierze, którą zapowiadał przed ustąpieniem z urzędu. W liście tym zaznaczył, że wiara jest dostępna człowiekowi, że Bóg zawsze zaprasza człowieka do życia w komunii z Nim i wejścia do Jego królestwa. A jest to możliwe, gdy słuchamy Bożego Słowa, a „serce pozwalamy kształtować łaską, która przemienia”. Taka droga prowadzi do Chrystusa, z którym spotkanie wyzwala w człowieku radość i entuzjazm. W encyklice „Spe salvi” podkreśla, że nowością, którą przyniósł światu Jezus Chrystus, było spotkanie „z Panem panów, spotkanie z żyjącym Bogiem, a zatem spotkanie z nadzieją mocniejszą niż cierpienia niewoli, przemieniającą od wewnątrz życie i świat”.

Nadzieją jest Bóg

W encyklice tej Papież tłumaczy także, że dla ludzi wierzących nadzieją jest Bóg. Wraz z przyjściem na świat Jezusa Chrystusa i odkupieniem nas z grzechów „została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoła naszej teraźniejszości”. Ponadto Benedykt XVI tłumaczy w niej, że „jednym z głównych źródeł współczesnego kryzysu jest właśnie utrata tej perspektywy, jaką człowiekowi daje chrześcijańska nadzieja”. W związku z tym człowiek obok małych i większych nadziei potrzebuje tej wielkiej nadziei, która przekracza nasze możliwości, a którą jest sam Bóg. Bo - jak zaznacza - „kto nie zna Boga, chociaż miałby wielorakie nadzieje, w gruncie rzeczy nie ma nadziei, wielkiej nadziei, która podtrzymuje całe życie. (…) Prawdziwą, wielką nadzieją człowieka, która przetrwa wszelkie zawody, może być tylko Bóg - Bóg, który nas umiłował i wciąż nas miłuje”. Oprócz tego Papież w tej encyklice analizuje dzieje ludzkości, m.in. lewicowe utopie jak marksizm, z perspektywy nadziei. Następnie zauważa, że człowiek nie jest w stanie stworzyć doskonałego świata dzięki osiągnięciom nauki.

Reklama

Istota miłości

Pierwszą encyklikę poświęcił Benedykt XVI cnocie miłości - „Deus caritas est”. Wskazał w niej, jaka jest istota chrześcijańskiej miłości. Niezwykle interesujące jest w niej rozważanie na temat relacji między miłością cielesną i emocjonalną a miłością ofiarną. Papież naucza, że obie są jedną rzeczywistością, wzajemnie się wspierają i uzupełniają. Nie ma w nich żadnego rozdźwięku i obie się potrzebują: „Jeżeli eros początkowo jest przede wszystkim pożądający, wstępujący - fascynacja ze względu na wielką obietnicę szczęścia - w zbliżeniu się potem do drugiego będzie stawiał coraz mniej pytań o siebie samego, będzie coraz bardziej szukał szczęścia drugiej osoby, będzie się o nią coraz bardziej troszczył, będzie się poświęcał i pragnął «być dla» niej. W ten sposób włącza się w niego moment agape; w przeciwnym razie eros upada i traci swoją własną naturę. Z drugiej strony, człowiek nie może żyć wyłącznie w miłości oblatywanej, zstępującej. Nie może zawsze tylko dawać, musi także otrzymywać. Kto chce dawać miłość, sam musi ją otrzymywać w darze”.

Reklama

Benedykt XVI zaskakuje głębią swojej wiary i precyzją opisywania swojej więzi z Bogiem. Trafnie analizuje sytuację współczesnego świata i człowieka. „Mieć wiarę oznacza opierać się na wierze twoich braci oraz że twoja wiara służy w ten sam sposób jako wsparcie dla wiary innych. Proszę was, drodzy przyjaciele, abyście kochali Kościół, który zrodził was do wiary, który wam dopomógł w lepszym poznaniu Chrystusa, który pozwolił wam odkryć piękno Jego miłości. Fundamentalne znaczenie dla wzrostu waszej przyjaźni z Chrystusem ma uznanie znaczenia waszego radosnego włączania w życie parafii, wspólnot i ruchów, jak również uczestnictwo w Eucharystii co niedziela, częste korzystanie z sakramentu pojednania, troska o modlitwę i rozważanie Słowa Bożego” - mówił do młodzieży.

W przytoczonej już encyklice „Deus caritas est” podkreśli jeszcze: „Wiara, nadzieja, miłość są nierozdzielne. Nadzieja w praktyce wyraża się w cnocie cierpliwości, która nie słabnie w czynieniu dobra nawet w obliczu pozornej porażki, i w pokorze, która akceptuje misterium Boga i ufa Mu nawet w ciemności. Wiara ukazuje nam Boga, który dał swego Syna za nas i budzi w nas zwycięską pewność, że to prawda: Bóg jest miłością! W ten sposób przemienia w nas niecierpliwość i nasze wątpliwości w pewną nadzieję, że Bóg trzyma w swoich rękach świat, i że mimo wszelkich ciemności On zwycięża, jak to we wstrząsających obrazach ilustruje w sposób radosny Apokalipsa”.

Warto wracać do tekstów Benedykta XVI i podjąć głębszą refleksję nad tymi odważnymi słowami, nad przypominaną nauką, że kto jest zaprzyjaźniony z Bogiem, ten nigdy nie jest sam i że Chrystus niczego nam nie odbiera, lecz przeciwnie - daje radość i miłość, których świat dać nie może.

2013-04-19 11:58

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół pożegnał „Mozarta teologii”

Niedziela łódzka 3/2023, str. I

[ TEMATY ]

Benedykt XVI

Archiwum prywatne autora

Podczas spotkań papież Benedykt XVI zawsze zapewniał o swojej modlitwie

Podczas spotkań papież Benedykt XVI zawsze zapewniał o swojej modlitwie

O papieżu Benedykcie XVI, człowieku głębokiej modlitwy i duchowości, z ks. prał. dr. Krzysztofem Nykielem, regensem Penitencjarii Apostolskiej oraz wieloletnim współpracownikiem papieża seniora, rozmawia ks. Paweł Gabara.

Ks. Paweł Gabara: Przez lata pracował Ksiądz z kard. Josephem Ratzingerem w Kongregacji Nauki Wiary. Jakim na co dzień człowiekiem był późniejszy papież Benedykt XVI?

Ks. prał. Krzysztof Nykiel: To prawda, miałem szczęście, a może i łaskę pracować z kard. Josephem Ratzingerem, późniejszym papieżem Benedyktem XVI. Wszyscy uczyliśmy się od niego zwyczajnego człowieczeństwa. Papież był człowiekiem wielkiego taktu i dobroci serca. Zawsze opanowany, uśmiechnięty, dostrzegający ludzi obok siebie, choć nieco nieśmiały w kontaktach. Ponadto imponował nam doskonałą pamięcią i zdolnością do syntezy. Uwidaczniało się to na cotygodniowych zebraniach piątkowych, zwanych „kongresem”. Potrafił doceniać w nas pracowitość, otwartość i sumienność. Wszystkich traktował równo, a pracowało nas wówczas w kongregacji 36 osób, pochodzących z różnych krajów świata. W Kongregacji panowała naprawdę rodzinna atmosfera. Kardynał Ratzinger często do nas mówił, że jesteśmy jego rodziną. Powiedział to również, kiedy pierwszy raz odwiedził nas po konklawe, kiedy został wybrany papieżem. Oprócz wielkiego człowieczeństwa, uderzało nas również w Benedykcie XVI to, że był człowiekiem głębokiej wiary i miłości do Kościoła. Naprawdę dostrzegało się to na każdym kroku, a szczególnie wtedy, kiedy pochylał się na trudnymi kwestiami z pogranicza czystości doktryny wiary i obyczajów. On nigdy nie podejmował decyzji pochopnie i autorytatywnie, ponieważ każdą sprawę omawiał z przełożonymi Kongregacji, z pracownikami i konsultorami oraz przedstawiał na sesji plenarnej, w której udział brali kardynałowie, arcybiskupi i biskupi jako członkowie Dykasterii.

CZYTAJ DALEJ

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Panie! Bądź dla nas codziennym zmartwychpowstawaniem!

2024-03-28 23:44

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Chrystus zmartwychwstał, lecz każdy z wierzących musi szukać zrozumienia wielkości tej prawdy w swoim życiu i sił, których ona udziela.

Ewangelia (J 20,1 -9)

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję