Reklama

Zdrowie

Nowe miejsce do walki z nowotworem

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choroby nowotworowe to największa plaga XX i XXI wieku, mimo wielkich wysiłków świata nauki i medycyny ciągle zbyt często przegrywamy z nimi walkę o ludzkie życie.

Z rakiem wygrał Grzegorz Bierecki - senator RP, założyciel i twórca Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. Mając osobiste doświadczenie z tą chorobą oraz widząc, jak inni się z nią zmagają, zdecydował się na powołanie fundacji oraz utworzenie w Gdańsku Centrum Medycyny Specjalistycznej Sanitas.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nowo powstały ośrodek to pierwsze miejsce w Polsce, gdzie w leczeniu nowotworów skóry wykorzystywana będzie jedna z najskuteczniejszych metod - histologia 3D według prof. Helmuta Breuningera.

Dostać drugie życie

- Można powiedzieć, że jestem przykładem skuteczności metody, którą w tej klinice będziemy stosować. Jestem człowiekiem, który zyskał szansę na dalsze życie. To bardzo zobowiązuje, postanowiłem więc, że odpłacę za ten dar, pomagając innym przez naszą fundację - mówi Grzegorz Bierecki.

Reklama

Zanim dowiedział się, na co choruje, i zanim pokonał raka, odwiedził wielu lekarzy, przeszedł kilka zabiegów. Zaczęło się od choroby, której przez dłuższy okres nie udawało się zdiagnozować. W najbardziej widocznym miejscu twarzy - na czole - pojawiła się narośl, która powoli, ale systematycznie się powiększała. Okazało się, że to sarcoma, rodzaj mięsaka tkanek miękkich. Chorobę udało się zdiagnozować dopiero w Stanach Zjednoczonych. Okazało się, że ten rodzaj nowotworu daje przerzuty, gdy się uaktywni i przedostanie do węzłów chłonnych.

- Jestem przekonany, choć boję się wielkich słów, że poradzić sobie z rakiem, poradzić sobie z zapowiedzianą śmiercią to przeżycie dla każdego człowieka ogromne. Przejść przez to nie jest łatwo, a bez modlitwy - dla mnie niewykonalne. Wierzę w to, że Matka Boża, do której się modliłem, wskazała mi drogę do Tybingi w Niemczech, gdzie stosowano metodę leczenia, o której nikt w Polsce nie słyszał. Wprawdzie kiedyś pojawiła się w naszym kraju, ale została zbagatelizowana, nigdy jej nie podjęto i do dziś nie jest stosowana - podkreślił założyciel kliniki Grzegorz Bierecki. - Łańcuch zdarzeń związanych z moją chorobą i poszukiwaniem ratunku naprowadził mnie na prof. Breuningera. Bałem się śmierci, jak każdy chory człowiek. W krytycznych dla mnie momentach pojawiało się przecież jakieś rozwiązanie, jakieś światełko w tunelu i moim obowiązkiem jest się za to odwdzięczyć. To tak, jakby ktoś kazał mi to zrobić w zamian za zdrowie. Jestem przekonany, że zadziałała Siła Wyższa.

Leczyć taniej i skuteczniej

Przyjaciel Grzegorza Biereckiego, lekarz, który jeździ dużo po świecie i uczestniczy w wielu zjazdach naukowych, znalazł informację o niezwykle skutecznej metodzie leczenia, opracowanej przez amerykańskiego lekarza Mohsa. Przy tej metodzie ryzyko wznowy szacowano na zaledwie 2 proc., a przy leczeniu metodami w Polsce ryzyko sięga 58 proc. Różnica była więc zasadnicza.

Reklama

- Dotarłem do Tybingi. Byłem zaskoczony, bo nie było tam żadnej prywatnej kliniki dla VIP-ów, a uniwersytecki szpital nieodbiegający standardem od naszych szpitali. Miejscowi lekarze po zbadaniu podjęli się leczenia. Prof. Breuninger okazał się nie tylko doskonałym dermatochirurgiem, ale i świetnym chirurgiem plastycznym, czego jestem najlepszym dowodem - opowiada Grzegorz Bierecki.

Prof. Breuninger od lat w swej Klinice Dermatochirurgii leczy nowotwory skóry, stosując udoskonaloną przez siebie metodę chirurgii mikrograficznej Mohsa. Teraz zespół doświadczonych lekarzy został specjalnie przeszkolony przez niego, aby zastosować zdobytą wiedzę i wskazówki z korzyścią dla pacjentów Centrum Sanitas. Sam prof. Breuninger będzie stałym konsultantem Centrum, będzie także co pewien czas wykonywał zabiegi w klinice.

- Metoda trójwymiarowej histologii pozwala precyzyjnie określić, gdzie położony jest guz i w jaki sposób nacieka, co pozwala na bardzo dokładne wycięcie chorej tkanki, zachowując należyty margines bezpieczeństwa i jednocześnie oszczędzając tkanki. Daje to bardzo wysoką efektywność leczenia - ponad 98 proc. pacjentów zostaje wyleczonych skutecznie. W dodatku ta metoda wcale nie jest bardziej kosztowna, będzie zatem mieć duże znaczenie z punktu widzenia dobra Polaków - mówi prof. Breuninger.

Co równie ważne, zastosowanie tej metody łączy się ze stosunkowo krótkim czasem leczenia oraz brakiem konieczności przyjmowania tzw. chemii. W Europie metoda chirurgii mikrograficznej Mohsa stosowana jest tylko w trzech miejscach, dzięki senatorowi Biereckiemu dotarła również do Polski.

Reklama

- Jeszcze jako pacjent zapytałem prof. Breuningera, czy nie zechciałby mi pomóc we wprowadzeniu tej metody do Polski, ponieważ w naszym biednym kraju leczymy drożej i gorzej. Leczenie takiego pacjenta jak ja kosztowało nasz kraj 180 tys. zł, podczas gdy w Niemczech łącznie 36 tys. zł. W moim przypadku leczenie z pewnością jeszcze by trwało i jako pacjent dalej obciążałbym nasz budżet państwowy. Przypominam też, że ryzyko wznowy to u nas 58 proc. W tej różnicy, w tych liczbach tkwi pytanie, dlaczego my w Polsce nie leczymy raka tą metodą. Powinno to być zadaniem publicznej służby zdrowia.

Otwarcie kliniki

Uroczyste otwarcie Centrum Medycyny Specjalistycznej Sanitas na gdańskiej Zaspie (ul. Pilotów 21) miało miejsce 10 października br. Placówce dyrektorować będzie Andrzej Kałużny, radny sopocki, były dyrektor Szpitala Studenckiego.

Otwarcie Centrum poprzedziła konferencja prasowa, na której prof. Breuninger oraz dr Jacek Wiejek przybliżyli ideę stworzenia kliniki i zalety stosowania metody Mohsa. Obecny podczas ceremonii otwarcia ks. inf. Ireneusz Skubiś, redaktor naczelny „Niedzieli”, podarował klinice figurę bł. Jana Pawła II. W swej wypowiedzi zauważył, że Ojciec Święty również spędził w klinikach wiele dni i nieobce mu było cierpienie, będzie więc z pewnością dobrym orędownikiem pacjentów i personelu Centrum.

Symbolicznego przecięcia wstęgi dokonali razem senator Bierecki, prof. Breuninger oraz o. Tadeusz Rydzyk CSsR, który poświęcił nowo powstałą klinikę.

Senator Bierecki podczas spotkania podkreślał, że bez wsparcia przyjaciół - m.in. takich ludzi, jak Grzegorz Buczkowski, prezes towarzystwa SKOK Ubezpieczenia, Andrzej Sosnowski, prezes Kasy Stefczyka, Zbigniew Puniewski - oraz bez zaangażowania wielu przyjaciół lekarzy, m.in. dr. hab. med. Piotra Czauderny, nie byłby w stanie zobowiązania, które podjął kilka lat temu, wypełnić.

Reklama

Centrum Sanitas będzie się zajmować nie tylko leczeniem nowotworów skóry. W ośrodku Fundacji Sanitas oprócz operacji dermatochirurgicznych mają być wykonywane również zabiegi z zakresu chirurgii ogólnej, plastycznej, dziecięcej, chirurgii ręki, ortopedii, urologii i in. Do dyspozycji pacjentów zostaną oddane przestronne, nowocześnie wyposażone gabinety, m.in.: internistyczny, laryngologiczny, okulistyczny, ginekologiczny, dermatologiczny, alergologiczny, urologiczny i endokrynologiczny.

Klinika będzie działać na rynku prywatnym, ale dzięki współpracy z Fundacją Sanitas pomoc znajdą w niej także ci, których nie stać na kosztowne leczenie w innych placówkach medycznych.

- Fundacja Sanitas będzie tworzyć w tym celu finansową rezerwę przeznaczoną na wspieranie chorych. Jednym z jej celów statutowych jest niesienie pomocy osobom dotkniętym poważnymi, trudno uleczalnymi schorzeniami i oczekującym na trudne bądź kosztowne zabiegi medyczne - wyjaśnia Grzegorz Bierecki. Jak podkreśla - najważniejsze jest, abyśmy tutaj pomagali ludziom wracać do zdrowia, bo taki jest cel fundacji i tylko tym nasza fundacja będzie się zajmować.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Senator Grzegorz Bierecki złożył deklarację zmian ws. repatriacji Polaków na Wschodzie

[ TEMATY ]

Bierecki

Archiwum własne SKOK

Senator Bierecki składa deklarację: Nasi rodacy na Wschodzie nie powinni być repatriowani – oni powinni być ewakuowani! Złożę projekt zmian.

Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Realizm duchowy św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Niedziela Ogólnopolska 28/2005

[ TEMATY ]

święta

pl.wikipedia.org

Wielką zasługą św. Teresy jest powrót do ewangelicznego rozumienia miłości do Boga. Niewłaściwe rozumienie świętości popycha nas w stronę dwóch pokus. Pierwsza - sprowadza się do tego, iż kojarzymy świętość z nadzwyczajnymi przeżyciami. Druga - polega na tym, że pragniemy naśladować jakiegoś świętego, zapominając o tym, kim sami jesteśmy. Można do tego dołączyć jeszcze jedną pokusę - czekanie na szczególną okazję do kochania Boga. Ulegając tym pokusom, często usprawiedliwiamy swój brak dążenia do świętości szczególnie trudnymi okolicznościami, w których przyszło nam żyć, lub zbyt wielkimi - w naszym rozumieniu - normami, jakie należałoby spełnić, sądząc, iż świętość jest czymś innym aniżeli nauką wyrażoną w Ewangelii. Teresa nie znajdowała w sobie dość siły, aby iść drogą wielkich pokutników czy też drogą świętych pełniących wielkie czyny. Teresa odkrywa własną, w pełni ewangeliczną drogę do świętości. Jej pierwsze odkrycie dotyczy czasu: nie powinniśmy odsuwać naszego kochania Boga na jakąś nawet najbliższą przyszłość. Któraś z sióstr w klasztorze w Lisieux „oszczędzała” siły na męczeństwo, które notabene nigdy się nie spełniło. Dla Teresy moment kochania Boga jest tylko teraz. Ona nie zastanawia się nad przyszłością, gdyż może się czasami wydawać zbyt odległa lub zbyt trudna. Teraz jest jej ofiarowane i tylko w tym momencie ma możliwość kochania Boga. Przyszłość może nie nadejść. „Dobry Bóg chce, bym zdała się na Niego jak maleńkie dziecko, które martwi się o to, co z nim będzie jutro”. Czasami myśl o wielu podobnych zmaganiach w przyszłości nie pozwala nam teraz dać całego siebie. Zatem właśnie chwila obecna i tylko ta chwila się liczy. Łaska ofiarowania czegoś Bogu lub przezwyciężenia jakiejś pokusy jest mi dana teraz, na tę chwilę. W chwili wielkiego duchowego cierpienia Teresa pisze: „Cierpię tylko chwilę. Jedynie myśląc o przeszłości i o przyszłości, dochodzi się do zniechęcenia i rozpaczy”. Rozważanie, czy w przyszłości podołam podobnym wyzwaniom, jest brakiem zdania się na Boga, który mnie teraz wspomaga. „By kochać Cię, Panie, tę chwilę mam tylko, ten dzień dzisiejszy jedynie” - pisze Teresa. Jest to pierwsza cecha realizmu jej ducha - realizmu ewangelicznego, gdyż Chrystus mówi nieustannie o gotowości i czuwaniu. Ten, kto zaniedbuje teraźniejszość, nie czuwa, bo nie jest gotowy. Wkłada natomiast energię w marzenia, a nie w to, co teraz jest możliwe do spełnienia. Chrystus przychodzi z miłością teraz. To skoncentrowanie się na teraźniejszości pozwala Teresie dostrzec wszystkie możliwe okazje do kochania oraz wykorzystać je. Do tego jednak potrzebne jest spojrzenie nacechowane wiarą, iż ten moment jest darowany mi przez Boga, aby Go teraz, w tej sytuacji kochać. Nawet gdy sytuacja obecna jawi się w bardzo ciemnych barwach, Teresa nie traci nadziei. „Słowa Hioba: Nawet gdybyś mnie zabił, będę ufał Tobie, zachwycały mnie od dzieciństwa. Trzeba mi jednak było wiele czasu, aby dojść do takiego stopnia zawierzenia. Teraz do niego doszłam” - napisze dopiero pod koniec życia. Teresa poznaje, że wielkość czynu nie zależy od tego, co robimy, ale zależy od tego, ile w nim kochamy. „Nie mając wprawy w praktykowaniu wielkich cnót, przykładałam się w sposób szczególny do tych małych; lubiłam więc składać płaszcze pozostawione przez siostry i oddawać im przeróżne małe usługi, na jakie mnie było stać”. Jeśli spojrzeć na komentarz Chrystusa odnośnie do tych, którzy wrzucali pieniądze do skarbony w świątyni, to właśnie w tym kontekście możemy uchwycić zamysł Teresy. Nie jest ważne, ile wrzucimy do tej skarbony, bo uczynek na zewnątrz może wydawać się wielki, ale cała wartość uczynku zależy od tego, ile on nas kosztuje. Zatem należy przełamywać swoją wolę, gdyż to jest największą ofiarą. Przezwyciężając miłość własną, w całości oddajemy się Bogu. Były chwile, gdy Teresa chciała ofiarować Bogu jakieś fizyczne umartwienia. Taki rodzaj praktyk był w czasach Teresy dość powszechny. Jednak szybko się przekonała, że nie pozwala jej na to zdrowie. Było to dla niej bardzo ważne odkrycie, gdyż utwierdziło ją w przekonaniu, że nie trzeba wiele, aby się Bogu podobać. „Dane mi było również umiłowanie pokuty; nic jednak nie było mi dozwolone, by je zaspokoić. Jedyne umartwienia, na jakie się zgadzano, polegały na umartwianiu mojej miłości własnej, co zresztą było dla mnie bardziej pożyteczne niż umartwienia cielesne”. Teresa nie wymyślała sobie jakichś ofiar. Jej zadaniem było wykorzystanie tego, co życie jej przyniosło. Umiejętność docenienia chwili, odkrycia, że wszystko jest do ofiarowania - tego uczy nas Teresa. My sami albo narzekamy na trudny los i marnujemy okazję do ofiarowania czegoś trudnego Bogu, albo czynimy coś zewnętrznie dobrego, ale tylko z wygody, aby się komuś nie narazić lub dla uniknięcia wyrzutów sumienia. Intencja - to jest cały klucz Teresy do świętości. Jak wyznaje, w swoim życiu niczego Chrystusowi nie odmówiła, tzn. że widziała wszystkie okazje do czynienia dobra jako momenty wyznawania swojej miłości. Inną cechą, która przybliża ją do nas, jest naturalność jej modlitwy. Teresa od Dzieciątka Jezus, która jest córką duchową św. Teresy od Jezusa, jest jej przeciwieństwem odnośnie do szczególnych łask na modlitwie. Złożyła nawet z tych łask ofiarę, bo czuła, że w nich można szukać siebie. Jej życie modlitwy było często bardzo marne, gdyż zdarzało się jej zasypiać na modlitwie. Po przyjęciu Komunii św. zamiast rozmawiać z Bogiem, spała. Nie dlatego, że chciała, ale dlatego, że nie potrafiła inaczej. Ważny jest fakt, iż nie martwiła się za bardzo swoją nieumiejętnością modlenia się. Wierzyła, że i z takiej modlitwy Chrystus jest zadowolony, gdyż ona nie może Mu ofiarować nic więcej poza swoją słabością. Aby się przekonać, jak daleko lub jak blisko jesteśmy przyjmowania Ewangelii w całej jej głębi, zastanówmy się, jak podchodzimy do niechcianych prac, mniej wartościowych funkcji, momentów, gdy nie jesteśmy doceniani, a nawet oskarżani. Czy widzimy w tym okazję, aby to wszystko ofiarować Chrystusowi, czy też walczymy o to, aby postawić na swoim lub zwyczajnie zachować twarz? Jak postępujemy wobec osób, które są dla nas przykre? Czy je obgadujemy, czy też widzimy w tym okazję, aby im pomóc w drodze do Boga? Teresa powie, gdy nie może już przyjmować Komunii św. ze względu na zaawansowaną chorobę, że wszystko jest łaską. Czy każda trudna sytuacja, trudny człowiek jest dla mnie łaską?
CZYTAJ DALEJ

Sędzia Piotr Andrzejewski: trwa batalia o prawo do uciekania się do Chrystusowej wizji świata

2025-10-01 10:23

[ TEMATY ]

Trybunał Stanu

sędzia

Piotr Andrzejewski

Chrystusowa wizja świata

youtube.com/@polsatnewsplofc

Piotr Andrzejewski, sędzia Trybunału Stanu

Piotr Andrzejewski, sędzia Trybunału Stanu

Sędzia Piotr Andrzejewski, który podczas głośnego posiedzenia Trybunału Stanu w sprawie immunitetu przewodniczącej Małgorzaty Manowskiej dyscyplinował innych sędziów, w rozmowie z dziennikarzem portalu niedziela.pl powiedział, że obecnie trwa batalia o obecność światopoglądu tożsamościowego związanego z zakotwiczeniem polskiej kultury i cywilizacji w Kościele Katolickim.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję