Reklama

Modlitwa i praca wypełniały rytm jej życia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie tylko Łukawiec w żałobie. W nocy z 9 na 10 września br. w wieku 82 lat zmarła Bronisława Mokrzycka, matka abp. Mieczysława Mokrzyckiego, metropolity lwowskiego, a wcześniej drugiego sekretarza Jana Pawła II i obecnego papieża Benedykta XVI.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 12 września, we wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi. Wzięła w nich udział rzesza kapłanów, kleryków, sióstr zakonnych, wiernych z Ukrainy i naszej diecezji zamojsko-lubaczowskiej, a nawet goście ze Stanów Zjednoczonych. O godz. 11.00 z domu rodzinnego ruszył kondukt żałobny do parafialnego kościoła pw. Objawienia Pańskiego w Łukawcu. Koncelebrowanej Eucharystii za duszę śp. Bronisławy przewodniczył abp Mieczysław Mokrzycki. Na jego ręce napłynęło wiele listów kondolencyjnych od biskupów, starszych przełożonych zakonów, kapłanów, osób sprawujących ważne stanowiska w polityce, kulturze, nauce, m.in. z Sekretariatu Stolicy Apostolskiej, różnych Kongregacji, prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowicza. Były one dopełnieniem słów Ojca Świętego Benedykta XVI, które odczytał wikariusz generalny archidiecezji lwowskiej ks. inf. Józef Pawliczek.
Homilię wygłosił przyjaciel rodziny Mokrzyckich, ks. prał. Janusz Lewandowicz. Prowadząc rozważania nad sensem życia i śmierci zauważył, że umieramy z Chrystusem, abyśmy z Nim mogli powstać do życia. Dzisiaj ludzie stawiają na pierwszym planie różne wartości: karierę, bogactwo, dobrą pacę, szczęście rodzinne. Istnieją jednak ludzie, dla których najważniejszym celem jest sam Bóg. Do takich osób zaliczył Kaznodzieja śp. Bronisławę. Była matką sześciorga dzieci. Wychowała je na ludzi szlachetnych i uczciwych. W wychowaniu kierowała się wskazówkami ze Słowa Bożego. Codziennie rozważała tajemnice z życia Chrystusa i Maryi, odmawiając Różaniec, śpiewając Godzinki. Uczyła swoje dzieci, jak się modlić i jak żyć. Nie posiadała dużego majątku, ale wysyłała swoje dzieci do osób biednych, chorych, by podzielić się z nimi tym, co miała w domu. Modlitwa i praca wyznaczały rytm życia śp. Bronisławy.
- Nie umiera ten, kto trwa w serach i pamięci naszej, ale przede wszystkim nie umiera ten, kto żyje w Bogu - tymi słowami pod koniec Eucharystii rozpoczął podziękowania za modlitwę i udział w pogrzebie mamy abp Mieczysław Mokrzycki. Podziękował obecnym arcybiskupom i biskupom: abp. Wacławowi Depo - metropolicie częstochowskiemu, bp. Marianowi Rojkowi - ordynariuszowi diecezji zamojsko-lubaczowskiej, bp. Kazimierzowi Górnemu - ordynariuszowi diecezji rzeszowskiej, bp. Grzegorzowi Kaszakowi - rządcy diecezji sosnowieckiej, bp Marianowi Buczkowi - ordynariuszowi diecezji charkowsko-zaporoskiej, biskupom: Mieczysławowi Cisło z Lublina, Stanisławowi Padewskiemu - seniorowi z Charkowa, Janowi Sobiło z Zaporoża, Janowi Niemcowi z Kamieńca Podolskiego, Leonowi Małemu ze Lwowa, Edwardowi Frankowskiemu z Sandomierza, Edwardowi Białogłowskiemu z Rzeszowa. Na ręce abp. Józefa Michalika - przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski - złożył podziękowania wszystkim biskupom za przysłane listy kondolencyjne. Były podziękowania dla chóru i orkiestry kameralnej z Ukrainy za oprawę liturgiczną oraz dla Konsula Generalnego RP we Lwowie Jarosława Drozda z małżonką i oczywiście wiernym z archidiecezji lwowskiej i z Polski. Uroczystościom pogrzebowym na cmentarzu przewodniczył abp Józef Michalik - metropolita przemyski, który poświęcił krzyż na grobie śp. Bronisławy Mokrzyckiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Paulin, który z ambony trafił do więzienia za obronę nienarodzonych

2025-03-25 09:07

[ TEMATY ]

ochrona życia

aborcja

dzieci nienarodzone

paulin

o. Krzysztof Kotnis

Adobe Stock

Paulin za głoszenie, że aborcja jest zabójstwem, trafił do więzienia

Paulin za głoszenie, że aborcja jest zabójstwem, trafił do więzienia

Za głoszenie, że każde dziecko poczęte pod sercem matki ma prawo do życia, a aborcja jest zabójstwem, z ambony trafił do więzienia. Dla paulina o. Krzysztofa Kotnisa przestrzenią krzewienia prawdy o ludzkiej godności i nawoływaniem do ochrony życia poczętego była nie tylko kościelna ambona, ale i Warszawska Pielgrzymka Piesza. O. Kotnis w 1966 r. spędził za to pół roku w celi z kryminalistami. Od lat paulini krzewią Duchową Adopcję Dziecka Poczętego nie tylko w Polsce, ale i zagranicą, także w Stanach Zjednoczonych. Na Jasnej Górze znajduje się centralny ośrodek tego dzieła. Dziś w Dzień Świętości Życia uwrażliwiają, że adopcja to także dzieło nadziei - „na to, że każde ludzkie życie, choćby najsłabsze, znajdzie miejsce w sercach swoich rodziców i całej społeczności”.

O. Kazimierz Maniecki zapamiętał o. Krzysztofa właśnie z Pieszej Pielgrzymki Warszawskiej. To tu także dał się poznać jako odważny głosiciel prawdy o ludzkiej godności, obrońca praw nienarodzonych do życia. - Temu powołaniu był wierny. To była postawa człowieka odważnego, gotowego na każdą ofiarę - wspomina współbrata o. Maniecki.
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego przekazujemy wiarę?

2025-03-25 20:54

[ TEMATY ]

wiara

Katechizm Wielkopostny

Adobe Stock

Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw?

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję