Biało-czerwony marsz pamięci

Niedziela Ogólnopolska 17/2012, str. 8-9

Adam Wojnar

Biało-Czerwony Marsz Pamięci w Krakowie, 10 kwietnia 2012 r.

Bądź na bieżąco!

W Krakowie obchody drugiej rocznicy tragedii smoleńskiej rozpoczęły się 10 kwietnia br. rano Biało-Czerwonym Marszem Pamięci, który wyruszył z krakowskiego Rynku Głównego, spod pomnika wieszcza Adama Mickiewicza, drogą królewską pod Krzyż Katyński. Uczestnicy Marszu nieśli wizerunki Pary Prezydenckiej i Prezesa IPN, liczne biało-czerwone flagi, a także transparenty, nawiązujące również do obrony Telewizji Trwam. Patronat nad Marszem objęła dr Zuzanna Kurtyka, wdowa po tragicznie zmarłym prezesie IPN Januszu Kurtyce.
- Domagamy się prawdy. Dla 96 Polaków, którzy zginęli pod Smoleńskiem, dla ich najbliższych dziś podkreślamy, że jesteśmy razem - powiedział jeden z organizatorów Marszu.
Pod Krzyżem Katyńskim, opodal wzgórza wawelskiego, w godzinie katastrofy lotniczej sprzed dwóch lat minutą ciszy oddano hołd poległym, a syn śp. Janusza Kurtyki - Paweł odczytał listę 96 osób, które zginęły.
- Musimy pamiętać o tych, którzy zginęli w Katyniu i Smoleńsku. Te dwie daty zostały złączone. Są one nierozłączne: Polacy zabici strzałem w tył głowy przez Rosjan i Polacy, którzy zginęli w niewyjaśnionych okolicznościach, bo chcieli oddać hołd tym zamordowanym przed siedemdziesięciu laty. Zadziwia, jak bardzo obecne władze państwowe chcą tę pamięć zniszczyć (...). Chcą zniszczyć symbole, do których każdy naród musi się odwoływać, by przetrwać - mówiła dr Zuzanna Kurtyka.
- Państwo, które pojawiło się w 1945 r., powstało na kłamstwie katyńskim. To państwo, w którym żyjemy dzisiaj wspiera się na kłamstwie smoleńskim - powiedział pod Krzyżem Katyńskim jeden z mówców. Andrzej Surdy, uczestnik niedawno zakończonego strajku głodowego w obronie nauczania historii w szkołach, podkreślił: - Niewiele wiemy, co wydarzyło się 10 kwietna dwa lata temu. Domagamy się przeprowadzenia prawdziwego śledztwa. W Polsce dotąd nie będzie porozumienia, dopóki tej historii nie da się wyjaśnić. Znany krakowski fotografik Stanisław Markowski zauważył, że obecny system to nowy reżim, który musi ustąpić, aby zwyciężyła prawda i by były szanowane prawa obywateli.
W tym samym dniu w kościele św. Kazimierza u Reformatów została odprawiona Msza św. w intencji prezesa IPN Janusza Kurtyki i wszystkich ofiar katastrofy lotniczej. W sali kinowej YMCA przy ul. Krowoderskiej 8 zaprezentowano film dokumentalny Stanisława Markowskiego. W krużgankach klasztoru Franciszkanów natomiast została otwarta wystawa fotograficzna nawiązująca do wydarzeń sprzed dwóch lat. Jednym z autorów zdjęć jest fotografik Jerzy Dąbrowski.
Po południu w krypcie na Wawelu złożono kwiaty i wieńce na grobie Pary Prezydenckiej, a w katedrze wawelskiej, przy Ołtarzu Ojczyzny, pod przewodnictwem bp. Jana Zająca została odprawiona Msza św. Potem wielotysięczny orszak uczestników Marszu, niosąc m.in. tabliczki z nazwiskami wszystkich ofiar katastrofy smoleńskiej, przybył powtórnie pod Krzyż Katyński, gdzie z zapalonych zniczy utworzono świetlny krzyż.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Florian - patron strażaków

Niedziela warszawska 18/2004

WŚ

[ TEMATY ]

św. Florian

Karol Porwich/Niedziela

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 5.): Ile słodzisz?

2024-05-04 22:24

Ks. Podlewski

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

W czym właściwie Maryja pomogła Jezusowi, skoro i tak nie mogła zmienić Jego losu? Dlaczego warto się Jej trzymać, mimo że trudności wcale nie ustępują? Zapraszamy na piąty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o tym, że czasem Maryja przynosi po prostu coś innego niż zmianę losu.

Zamknij X

CZYTAJ DALEJ

Chcemy zobaczyć Jezusa

2024-05-04 17:55

Katarzyna Krawcewicz

[ TEMATY ]

ministranci

lektorzy

Służba Liturgiczna Ołtarza

Pielgrzymka służby liturgicznej

Rokitno sanktuarium

Katarzyna Krawcewicz

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

4 maja w Rokitnie modliła się służba liturgiczna z całej diecezji.

Pielgrzymka rozpoczęła się koncertem księdza – rapera Jakuba Bartczaka, który pokazywał młodzieży wartość powołania, szczególnie powołania do kapłaństwa. Po koncercie rozpoczęła się uroczysta Msza święta pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. Pasterz diecezji wręczył każdemu ministrantowi mały egzemplarz Ewangelii św. Łukasza. Gest ten nawiązał do tegorocznego hasła pielgrzymki „Chcemy zobaczyć Jezusa”. Młodzież sięgając do tekstu Pisma świętego, będzie mogła każdego dnia odkrywać Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama