Trzeci dzień podczas oktawy odpustowej był przeżywany pod hasłem: „Matko przedziwna! Wspomagaj nas, abyśmy coraz bardziej poznawali prawdy wiary”. Tegoroczny tygodniowy Wielki Odpust Maryjny jest dziękczynieniem za rekoronację cudownej figury Piety limanowskiej, której przed czterdziestu laty dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II, podczas Mszy św. celebrowanej na krakowskich Błoniach 22 czerwca 1983 roku.

    Na centralne uroczystości odpustowe przybyły liczne pielgrzymki z rzeszami wiernych, którzy chcieli się pokłonić Matce Bolesnej przed jej limanowskim tronem. Dziękować za otrzymane łaski, prosić o Boże błogosławieństwo i opiekę oraz przepraszać za popełnione grzechy. Dodatkowym akcentem modlitewnym było dziękczynienie za tegoroczne plony. Wiele parafii regionu limanowskiego przyniosło na tę uroczystość wieńce dożynkowe oraz plony rolne.

    Uroczystą Eucharystię poprzedził koncert Wdzięczni Maryi. Podczas koncertu wybrzmiały utwory maryjne i o tematyce papieskiej. Wystąpili: Łukasz Lech, Anna Sokołowska-Alabrudzińska, Sylwia Zelek-Golonka, Sylwia Frączek, Tomasz Jarosz, Michał Gasz i Maciej Nieć.

    Sumie odpustowej przewodniczył metropolita krakowski senior Stanisław kardynał Dziwisz, który jako sekretarz papieski, czterdzieści lat temu był świadkiem tego podniosłego wydarzenia. Ksiądz kardynał bardzo pozytywnie odebrał obecność w bazylice tłumów pielgrzymów, a także delegacji rolników. Radował się licznym uczestnictwem dzieci w Ofierze Eucharystycznej, a podczas procesji wejścia, bardzo chętnie z nimi rozmawiał i błogosławił. Z zebranymi modlili się także: biskup ordynariusz Bouar z Republiki Środkowoafrykańskiej, Mirosław Gucwa, a także księża z archidiecezji krakowskiej i wrocławskiej, diecezji tarnowskiej oraz misjonarze, wśród których był ksiądz posługujący w Islandii. Przybyli parlamentarzyści, samorządowcy, członkowie grup modlitewnych i bractw kościelnych, a przede wszystkim czciciele Matki Boskiej Bolesnej, wśród których byli pielgrzymi i limanowscy parafianie.

    Na początku Mszy św słowa powitania do wszystkich uczestników liturgii, a także tych, którzy łączyli się za pośrednictwem transmisji internetowej oraz Radia RDN Małopolska i RDN Nowy Sącz, skierował kustosz limanowskiego sanktuarium i prepozyt kapituły kolegiackiej ks. prał. dr Wiesław Piotrowski, który wyraził wielką wdzięczność za przyjęcie zaproszenia przez księdza kardynała.

    Kardynał Dziwisz zwracając się do wiernych obecnych w bazylice i na placu przykościelnym nawiązał do dwukrotnego Koronatora limanowskiej Piety: - Zapraszamy dzisiaj Jana Pawła II. Ufam, że jest teraz z nami, a my polecajmy mu wszystkie nasze sprawy. Jestem świadkiem, ile on wyprasza łask dla ludzi, którzy się do niego zwracają. Uzdrowienie z nowotworów, uzyskanie potomstwa przez małżeństwa bezdzietne i wiele innych spraw. Papież był bliski człowiekowi i jego sprawom, szczególnie sprawom naszej ojczyzny. Były sekretarz papieski wspomniał także moment pierwszej koronacji statuy Matki Bolesnej 11 września 1966 roku w Limanowej. Była to pierwsza koronacja, której dokonał arcybiskup Karol Wojtyła. Już jako papieża zastała go smutna wiadomość o kradzieży korony w maju 1981 roku. W tym samym czasie skradziono także korony w Ludźmierzu i Myślenicach. Jan Paweł II nie tylko przeznaczył dwie złote monety, które otrzymał w Meksyku podczas swojej podróży apostolskiej, ale także wyraził osobiste pragnienie, by limanowski wizerunek ukoronować powtórnie podczas swojej pielgrzymki do ojczyzny w 1983 roku. Miało to miejsce na Błoniach w Krakowie, na zakończenie beatyfikacji brata Alberta Chmielowskiego i ojca Rafała Kalinowskiego.

    Kolejnym akcentem związanym z Ojcem Świętym było nadanie przez niego tytułu bazyliki mniejszej limanowskiemu kościołowi w 1991 roku. A dzięki zrządzeniu Bożej Opatrzności, mógł chwile zatrzymać się przed limanowską bazyliką 16 czerwca 1999 roku, gdy przejeżdżał samochodem z Krakowa do Starego Sącza na kanonizację Matki Kingi. Ta chwila mogła się nie wydarzyć, gdyż do samego końca nie było pewne, czy Jan Paweł II będzie mógł odbyć podróż. Dzień wcześniej ze względów zdrowotnych nie mógł sprawować Mszy św. na krakowskich Błoniach. Jednakże rankiem 16 czerwca gorączka ustąpiła i papież wyraził gotowość udania się do Starego Sącza. Początkowo podróż miała się odbyć helikopterem, jednakże dzięki niesprzyjającym warunkom atmosferycznym zdecydowano, aby pojechać do Starego Sącza samochodem. Dzięki temu Ojciec Święty mógł zatrzymać się w Limanowej, która była mu bliska nie tylko poprzez związek z cudowną figurą, ale także przez Beskid Wyspowy i jego szlaki, którymi chętnie wędrował. Można powiedzieć, że Jan Paweł II powrócił do Limanowej w 2011 roku, kiedy to zostały wprowadzone Jego relikwie do bazyliki.

    W swojej homilii metropolita krakowski senior wspomniał swoją poprzednią wizytę w limanowskim sanktuarium w 2016 roku, kiedy przeżywaliśmy 50. rocznicę koronacji Piety oraz dziękowaliśmy za Światowe Dni Młodzieży, które były świętem całego Kościoła.

    - W centrum naszej wiary jest Jezus Chrystus, Syn Boży i Syn Maryi, jedyny Zbawiciel świata. Tylko On, ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan, jest ostateczną odpowiedzią na wszystkie pytania, jakie sobie stawiamy – pytania dotyczące sensu i celu naszego życia na ziemi, naszego losu i przeznaczenia. On sam – Jezus Chrystus - przekazał nam najważniejszą Dobrą Nowinę, zapisaną w Ewangelii św. Jana, że (J 3,1) - podkreślał kardynał Stanisław.

    Kardynał przywołał także słowa świętego Jana Pawła II odnoszące się do roli Kościoła w dziejach naszej ojczyzny: - Tymczasem Jan Paweł II głosił Polakom prawdę, że

    Przywołując Ewangelią odczytaną podczas Mszy Świętej, dawny sekretarz papieski wyjaśniał wiernym naukę płynącą z tej krótkiej perykopy. Chrystus myślał o nas wszystkich - o swoim Kościele, którego zbudowanie na wierze Apostołów zapowiadał już wcześniej. Z wysokości krzyża powierzył swej Matce młodego i wiernego ucznia Jana, a w jego osobie nas wszystkich. Również Jana zapewnił, że Maryja jest jego Matką, i dlatego uczeń wziął ją do siebie. Odtąd wspólnota uczniów Jezusa, ogarniająca dziś wszystkie kontynenty, stała się domem dla Maryi, a ona stała się Matką tej wspólnoty, czyli Kościoła. Podkreśla tę rzeczywistość księga Dziejów Apostolskich, w której czytamy, że uczniowie trwali z Nią na modlitwie w Wieczerniku, jeszcze przed Zesłaniem Ducha Świętego - tak kardynał komentował odczytane słowa Ewangelii wg św. Jana.

    W nawiązaniu do teologii płynącej z limanowskiego wizerunku kard. Stanisław Dziwisz podkreślił rolę współczucia w ludzkiej egzystencji. - Cudowna limanowska figura Matki Boskiej Bolesnej przemawia do naszej wyobraźni, do naszych umysłów i serc. Budzi w nas współczucie, czyli czucie razem, bycie razem z Maryja w najbardziej bolesnym momencie Jej niezwykłego życia Te ostatnie słowa wypowiedział Jan Paweł Il na zakończenie Mszy św., podczas której została rekoronowana Limanowska Pieta. Sprawdziła się przepowiednia starca Symeona, wypowiedziana podczas ofiarowania Jezusa w świątyni, że dusze Maryi przeniknie miecz. Współczucie jest szlachetnym odruchem ludzkiego serca, jest wyrazem naszej solidarności z cierpiącymi. Współczucie możemy, ale niekoniecznie, wyrazić słowem, ale ważniejsze jest, byśmy wyrazili je również gestem braterskiej pomocy, jeżeli jest ona potrzebna - apelował kardynał.

    Wspominając przeżywaną w tym dniu 84. rocznicę agresji ZSRR na Polskę kardynał powiedział, że nawet w najtrudniejszych momentach historii Polacy mogli doświadczać Bożej opieki. Mówił: - Dziękujemy Bogu Panu ludzkich dziejów i losów, że troszczy się o nas, o nasze rodziny, o wioski i miasta, o nasz naród i wszystkie ludy i narody świata. Tyle razy doświadczaliśmy opieki Bożej, zwłaszcza w najtrudniejszych momentach naszej historii. Dziś 17 września mija 84. rocznica zdradzieckiej napaści na Polskę ze strony Związku Sowieckiego, gdy Polska toczyła już od kilku tygodni walkę z hitlerowskim najeźdźcą (…) Dlatego dzisiaj tym bardziej rozumiemy los, jaki spotkał naszych braci i siostry na Ukrainie, walczących o odzyskanie swych zagrabionych ziem, walczących o życie w prawdzie i wolności, w wolnej i suwerennej ojczyźnie. Współczując im, dziękujemy Bogu, że otworzył serca tak wielu Polek i Polaków, którzy pospieszyli z pomocą bliźnim ze Wschodu. Prosimy również, by nie ustawało w nas pragnienie i wola trwania w tej postawie samarytańskiej miłości. Zdajemy przecież egzamin dojrzałości z naszej chrześcijańskiej wiary.

    W limanowskich uroczystościach odpustowych można wziąć udział do piątku 22 września włącznie. Msze święte są celebrowane w oktawie odpustowej w następującym porządku: 6.00; 6.30; 7.00; 9.00; 11.00; 17.30 i 19.30. W niedzielę 24 września o godz. 15.30 z limanowskiej bazyliki wyruszy ulicami miasta procesja do Kaplicy Łaski, gdzie zaczął się kult Piety limanowskiej. Na łące przed Kaplicą będzie clelebrowana Najświętsza Ofiara. Na kolejne dni pogłębiania tajemnic boleści Matki Najświętszej zaprasza kustosz limanowskiego sanktuarium.