- Pan Bóg nie jest rewolucjonistą socjalnym! Pan Bóg wybiera najmniejszych, bo dopiero wtedy, kiedy wybieramy najmniejszych jest możliwe dobro wspólne. Tyle mówimy o tym ważnym pojęciu – że potrzebujemy koncentracji na dobru wspólnym. Dobro wspólne dzieje się dopiero wtedy, kiedy też dociera do tych, którzy są najsłabsi, najmniejsi i najubożsi. Dokąd to dobro wspólne ich nie dotyczy, nie ma dobra wspólnego – mówił kard. Ryś, który sprawował Eucharystię w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w 103. rocznicę Cudu nad Wisłą oraz w przypadające tego dnia Święto Wojska Polskiego.

W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz rządowych, samorządowych i miejskich, służb mundurowych, poczty sztandarowe i licznie zebrani wierni świeccy.

W homilii skierowanej do wiernych metropolita łódzki przypomniał znaczenie dzisiejszego święta, które ma wymiar zarówno kościelny jak i narodowy. - Dziś wraz z całym Kościołem patrzymy na Maryję i od niej chcemy się uczyć zarówno jako Kościół – bo Maryja jest najpiękniejszym obrazem Kościoła, bo przecież wszystkich postawa istotnych w Kościele uczymy się od Niej. Ale przychodzimy też jako wspólnota narodowa, państwowa - przychodzi razem z naszym wojskiem, które dziś ma swoje święto. Przychodzimy wspominając naszą przeszłość – historię - wspominamy dziś Bitwę Warszawską i wszystkie te momenty, które wyznaczają naszą tożsamość – zauważył kard. Ryś.

Odnosząc się do biblijnego hymnu Magnificat, kaznodzieja powiedział - Bóg jest wierny Izraelowi, bo pomięta o swoim miłosierdziu. Pomyślcie - czy jest możliwa wierność bez miłosierdzia. Czy jest możliwa wierność żonie, mężowi, dzieciom rodzicom, przyjaciołom – czy jest możliwa wierność bez miłosierdzia? Nie jest możliwa! Czy jest możliwa miłość i wierność Kościołowi bez miłosierdzia? Nie jest możliwa! Czy jest możliwa miłość, wierność do każdej wspólnoty, w której żyjemy - domowej, przez zakład pracy, wspólnotę związków zawodowych, czy państwo bez miłosierdzia? Czy moglibyśmy tutaj siedzieć obok siebie bez miłosierdzia? Moglibyśmy, tylko wtedy nie siedzielibyśmy tutaj razem, ale siedzielibyśmy tutaj tylko obok siebie. W tym miłosierdziu, które Maryja czyta w Bożych darach jest nie tylko wybaczenie, jest też wybór tych, którzy są mali i ubodzy – podkreślił duchowny.

- Maryja w tym hymnie Magnificat wie, że jest obdarowana jako ktoś, kto jest maleńki, kto widzi całą swoją maleńkość – opisuje się nawet słowem Niewolnica. Bóg wywyższa pokornych, głodnych nasyca dobrami, ujął się za swoim sługą Izraelem. To nie chodzi o to, że Bóg wybiera głodnych, pokornych najmniejszych i w ten sposób odrzuca tych, którzy mają coś do jedzenia, którzy mają władzę, i tych którzy są wielcy. Nie! Pan Bóg nie jest rewolucjonistą socjalnym! Pan Bóg wybiera najmniejszych, bo dopiero wtedy, kiedy wybieramy najmniejszych jest możliwe dobro wspólne. Tyle mówimy o tym ważnym pojęciu – że potrzebujemy koncentracji na dobru wspólnym. Dobro wspólne dzieje się dopiero wtedy, kiedy też dociera do tych, którzy są najsłabsi, najmniejsi i najubożsi. Dokąd to dobro wspólne ich nie dotyczy, nie ma dobra wspólnego. Dokąd są wykluczeni, nie ma dobra wspólnego. Dokąd są ludzie wykluczeni od jedzenia, nie ma dobra wspólnego. Dokąd są ludzie wykluczeni od mieszkania, to nie ma dobra wspólnego. To jest dokładnie to, czego nas Bóg uczy w swoim miłosierdziu. Bóg uczy nas skupienia na tych, którzy są najmniejsi. Wspólnota jest wtedy, kiedy nie ma wykluczonych. Nie ma wykluczonych tylko tedy, kiedy cokolwiek próbujemy zrozumieć z miłosierdzia, i kiedy jest w nas duch uwielbienia – zakończył metropolita łódzki.

Na zakończenie Mszy Świętej ksiądz arcybiskup pobłogosławił zioła i kwiaty oraz podziękował wszystkim zebranym za obecność i wspólną modlitwę. Po Eucharystii na placu katedralnym im. św. Jana Pawła II odbyły się uroczystości państwowe. Swoje przemówienie do zebranych wygłosił Wojewoda Łódzki. Przed Grobem Nieznanego Żołnierza odbyła się tradycyjna zmiana warty, apel pamięci, salwa honorowa oraz tradycyjne złożenie wieńców i kwiatów.

15 sierpnia to dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, której to przypisywano cudowną opiekę nad Polskim Wojskiem podczas bitwy. Tego dnia obchodzimy również Święto Wojska Polskiego, ustanowione na pamiątkę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej 1920 roku, zwanej również „Cudem nad Wisłą”.