Kiedy naczelnik urzędu skarbowego może nałożyć karę porządkową?
Zgodnie z art. 262 Ordynacji podatkowej, kara porządkowa może być nałożona przez organy podatkowe na stronę, jej pełnomocnika, świadka lub biegłego, którzy pomimo prawidłowego wezwania przez ten organ:
- nie stawili się osobiście bez uzasadnionej przyczyny, mimo że byli do tego zobowiązani
- bezzasadnie odmówili złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału w innej czynności
- bez zezwolenia tego organu opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem.
Karę porządkową organ podatkowy nakłada w drodze postanowienia, na które zostało złożone zażalenie. Karę należy uiścić w ciągu 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Można jednocześnie w tym samym czasie próbować usprawiedliwić np. swoje niestawiennictwo. Jeśli organ uzna argumenty strony za zasadne, może uchylić swoje postanowienie. Jeśli jednak organ podatkowy nie uzna tłumaczenia i nie uwzględni argumentów strony, wydaje postanowienie o odmowie uchylenia kary i wówczas pozostaje złożenie zażalenia do organu wyższej instancji. Od 1 stycznia 2009 r. wysokość kary porządkowej wynosi 2600 zł.
B. Z.
Pomóż w rozwoju naszego portalu