Parafia potrzebuje Ciebie, Bracie i Siostro, w dziele ewangelizacji
„Parafia potrzebuje Ciebie, Bracie Siostro, w dziele ewangelizacji!” – przypomniał bp Tadeusz Lityński, który przewodniczył 7 września odpustowi w parafii w Siedlnicy k. Wschowy. Wcześniej poświęcił nowy dom parafialny, przydrożny krzyż oraz tablicę poświęconą dawnemu proboszczowi.
Na wstępie biskup podziękował proboszczowi i parafianom za wspólne dzieło, jakim jest nowy dom parafialny, który wspólnymi siłami powstał w ciągu dziewięciu miesięcy.
Kaznodzieja przypomniał, że życie wspólnoty parafialnej ma być parafialnej ma być świadectwem wierności przykazaniom Bożym i przypominaniem o prymacie Boga, o prymacie wartości duchowych w naszej codzienności. – Zobaczmy jak dzisiaj Europa i świat, tak wiele środowisk w naszej Ojczyźnie pragnie wymazać Boga i wartości chrześcijańskie z życia społecznego, z przestrzeni publicznej – zauważył biskup.
– Myślę, że to bardzo ważne zadanie, które stoi dziś także przed Wami, jako wspólnotą parafialną – pokazywać tę miłość tam, gdzie żyjemy. Powołanie św. Pawła pokazuje, jak Bóg dziś potrzebuje waszego świadectwa, waszego zaangażowania! – dodał.
Biskup podkreślił zebranym, że Kościół potrzebuje każdego w dziele ewangelizacji! – Tak, jak Apostoła, Bóg do tego nas przeznacza i co najważniejsze – uzdalnia! Wszystkiego nie załatwi duszpasterz. Potrzebne jest nasze wspólne zaangażowanie. Budowa domu parafialnego dała piękne świadectwo, jak potrzebna jest jedność i współpraca – podkreślił biskup.
Proboszczem tutejszej parafii jest od niedawna ks. Dominik Kamiński. – Po dziewięciu miesiącach ciężkiej pracy wielu osób, dziś przeżywamy wielką radość – podkreślił proboszcz.
Nowy dom parafialny był bardzo potrzebny, bo stara plebania nadawała się tylko do rozbiórki. Stąd pomysł, aby zaadaptować dawny budynek gospodarczy.
Tuż przed Mszą św. biskup poświęcił też nowy przydrożny krzyż i pamiątkową tablicę poświęconą dawnemu proboszczowi – ks. Antoniemu Kosteckiemu, który posługiwał tu w latach 1968-2001.
Wszystko wskazuje na to że, obraz patronki kościoła w Piasku Wielkim w końcu odzyska swój blask. Wcześniej renowację przejdą również pozostałe zabytkowe obrazy i ołtarze – zapowiada ks. proboszcz Sławomir Dalczyński
Jak wspomina kronikarz Jan Długosz, pierwszy kościół w Piasku Wielkim wybudowano prawdopodobnie już w 1108 r. W czasie rozbicia dzielnicowego, być może na skutek najazdu Tatarów został zburzony. Obecna świątynia powstała w 1340 r. z fundacji kasztelana krakowskiego Spicimira, zwanego Spytkiem herbu Leliwa. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1373 r. W XV wieku parafia obejmowała 3 wsie, których właścicielem był kolejny dziedzic rodu Leliwa – Spytek z Melsztyna – przywódca polskich husytów, który zawiązał konfederację husytów. Zabity w czasie walki, został pochowany w kościele. W poł. XVI wieku dziedzicami Piasku Wielkiego byli Gnoińscy herbu Warmia, czyli Rak, zaś właścicielem Piasku Małego – Zaborowscy herbu Jastrzębiec. Ich herby zamieszczone są na zabytkowych odrzwiach, prowadzących obecnie z prezbiterium do zakrystii. Obydwa rody zmieniły wyznanie na ariańskie. Gnoiński sprofanował świątynię, wjeżdżając do niej na koniu, wejście to zamurowano. Kościół wrócił do katolików po 1590 r. i został ponownie konsekrowany. Jednak pod koniec XVIII wieku popadł w ruinę. Dopiero w latach 1898 –1902 odbudowano go dzięki inicjatywie ks. Antoniego Jasińskiego. Kościół rozbudowano i nadano mu neogotycki charakter. To budowla murowana, z prostokątną nawą, niższym i węższym prezbiterium, zamkniętym wielobocznie. W nawie północnej znajduje się pochodzący z jednego z wiślickich kościołów ołtarz św. Tekli. W nawie główniej, po lewej stronie zobaczymy słynący łaskami ołtarz z XVIII-wiecznym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Patronka kościoła św. Katarzyna ma swój ołtarz po prawej stronie nawy. Wizerunek ma ciekawą historię, ponieważ został przemalowany z obrazu św. Barbary na potrzeby kościoła, którego patronką jest św. Katarzyna. Dziewica i męczennica ukazana jest z mieczem w dłoni oraz z kołem, którym łamano jej kości. Ołtarz główny z barokowym krucyfiksem – to dar z kościoła św. Wojciecha w Kielcach.
Każdego lata nie potrafiła odmówić sobie tej przyjemności — jeździła z braćmi konno. Jednak ta wyprawa hrabianki z 1894 roku skończyła się bolesnym upadkiem. Okazało się, że odklejone w wyniku uderzenia głową o ziemię siatkówki oczu przyniosą szlachetnie urodzonej Róży Marii Czackiej wraz z ciemnością, Bożą światłość. Od tego zdarzenia mija ponad 130 lat, założone przez nią dzieło pomocy ociemniałym w Laskach pomogło przygotować się do życia i odnaleźć Boga już ponad czterem tysiącom osób. To miejsce wciąż tętni życiem — warto je włączyć na listę wakacyjnych miejsc do odwiedzenia.
„Błogosławiona matka Elżbieta Róża Czacka to niewidoma matka niewidomych nas wszystkich” - mówi Family News Service siostra Angelica Jose ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. Oprowadza po Izbie Pamięci, będącej małym muzeum w Laskach. Wokół fotografie rodziny Czackich, a także sprzęty i pamiątki, klęcznik i włosienica zakonnicy. Wieść o dziele matki Czackiej rozchodzi się po całym świecie. Od 2021 roku, od uroczystości beatyfikacji, to miejsce odwiedziło ponad 27 tysięcy osób. Jej uśmiechnięta twarz widnieje na tysiącach obrazków, które każdy odwiedzający może zabrać. „Matka pokazuje jak z cierpienia, z krzyża, można zrobić drogę do nieba i to nie tylko dla siebie, ale dla wielu innych, tysięcy wychowanków przez te lata” – podkreśla siostra Angelica.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.