Na początku tego tysiąclecia 16 na 100 czynnych w duszpasterstwie kapłanów w USA nie było rodowitymi Amerykanami. Dziś ta liczba jest prawdopodobnie większa - pisze „The Christian Post”, omawiając kwestię niedoborów duszpasterzy w Kościele za Oceanem. Kilkadziesiąt lat temu wielu amerykańskich misjonarzy wyjeżdżało na misje do Afryki czy Azji, dziś ich praca wydała owoce w postaci licznych powołań kapłańskich, z których część realizuje się w Stanach Zjednoczonych.
Pismo ilustruje fenomen przykładem ks. Henry’ego Mlinganisa, Tanzańczyka, który przyjechał na cztery miesiące do USA, a został na cztery lata. Pracuje w wiejskiej parafii św. Wincentego à Paulo, niedaleko granicy z Kanadą. „Gdyby nie ks. Henry, musielibyśmy zamknąć kościół, w którym ślub zawarło siedmioro moich dzieci” - mówił gazecie 65-letni farmer Ernest Choquette. Od drugiego roku życia chodzi systematycznie do swojej świątyni i nie wyobraża sobie jej zamknięcia.
Choć Kościół jest powszechny, w każdą niedzielę wszędzie na świecie czytane są te same fragmenty Pisma Świętego i według takiego samego porządku sprawowane są sakramenty, to jednak księża obcokrajowcy muszą zmienić pewne zwyczaje, przybywając do nowego kraju. Ks. Mlinganis musiał m.in. skrócić odprawianie Mszy św. z 1,5 godz., jak to miał w zwyczaju w Tanzanii, oraz homilie - obecne trwają od 7 do 10 minut.
(pr)
Pomóż w rozwoju naszego portalu