Nadzieja to coś, bez czego człowiek nie może żyć. Także człowiek stary nie może być jej pozbawiony. Nie musi to być nawet nadzieja zaświatowa. Jej najprostszy wymiar polega na tym, że jest w naszym życiu coś, co przetrwa: chociażby nasze dzieci i wnuki, może nasze dzieło albo nasza wiara. Ziemskie życie minie, a to będzie trwało - i to jest właśnie nadzieja. „Dum spiro, spero” (póki żyję i oddycham, mam nadzieję) - mówili starożytni. Nadzieja uchodzi z nas wraz z życiem.
(mk)
Pomóż w rozwoju naszego portalu