Reklama

Pamięć o polskich misjonarzach w Peru

W tym roku mija 15 lat, gdy w peruwiańskich Andach, w wiosce Pariacoto - niewielkiej misji polskich franciszkanów konwentualnych z krakowskiej Prowincji pw. św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię - 9 sierpnia 1991 r. doszło do bestialskiego mordu na dwóch młodych misjonarzach o. Zbigniewie Strzałkowskim i o. Michale Tomaszku. Była to śmierć męczeńska zaplanowana i wykonana przez terrorystów z maoistycznego ugrupowania Sendero Luminoso (Świetlisty Szlak).

Niedziela Ogólnopolska 34/2006, str. 20

Polscy misjonarze na tle Cordillera Blanka
Archiwum Cecylii Strzałkowskiej

Polscy misjonarze na tle Cordillera Blanka<br>Archiwum Cecylii Strzałkowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W pięć lat od tego wydarzenia bp Luis Bambarén Gastulemendi z Chimbote 16 lipca 1996 r., w święto Matki Bożej z Góry Karmel, publicznie ogłosił proces beatyfikacyjny polskich misjonarzy a wraz z nimi również proces ks. Alessandro Dordi Negroniego, kapłana z diecezji Bergamo, który podobnie jak oni zginął śmiercią męczeńską w Peru. W sierpniu 2002 r. publiczną sesją trybunału diecezjalnego w Santa proces został zamknięty. Dokumentację przekazano watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Obecnie dokumentacja znajduje się w Rzymie i jest uzupełniana. Jest to - można powiedzieć - przedostatni etap przygotowania do beatyfikacji - mówi o. Jarosław Wysoczański OFMConv, który wraz z ojcami Zbyszkiem i Michałem zakładał misję w Pariacoto, a uniknął losu swych współbraci tylko dlatego, że w czasie tych tragicznych wydarzeń 1991 r. był na urlopie w Polsce.

Na misji w Andach

Reklama

Franciszkańska misja w Pariacoto (departament Ancash), w paśmie Cordillera Negra (Andy) ok. 600 km na północ od stolicy Peru - Limy, powstała pod koniec listopada 1988 r. Wtedy to przybyli tu dwaj zakonnicy z krakowskiej prowincji franciszkanów konwentualnych ojcowie Zbigiew Strzałkowski i Jarosław Wysoczański. Po sześciu miesiącach, w lipcu następnego roku, dołączył do nich o. Michał Tomaszek.
Położona wysoko w górach misja obejmuje pięć parafii z siedemdziesięcioma wioskami położonymi na wysokości od 600 do 4000 m n.p.m., rozsianymi na przestrzeni ponad tysiąca kilometrów kwadratowych. Do parafii należy ok. 10 tys. wiernych - potomków Inków. Indianie ci trudnią się rolnictwem. W niższych partiach gór uprawiają banany, mango i pomarańcze, a poniżej 1400 m n.p.m. jest górzysta pustynia z bardzo skomplikowanym systemem pozyskiwania pól i ich nawadniania. Częste susze niszczą uprawy, pada bydło, a ludzie cierpią głód.
Misjonarze zastali w Pariacoto opuszczony zdewastowany mały kościółek wraz z zabudowaniami. Najpierw musieli wyremontować świątynię i budynki, by nadawały się do zamieszkania i prowadzenia pracy duszpasterskiej. Organizując życie religijne swej rozległej parafii, Ojcowie oprócz posługi religijnej angażowali się w niesienie pomocy materialnej i szerzenie oświaty.
Z czasem zbudowali instalacje wodne, kanalizację oraz uruchomili prądnicę. Sprowadzili także pielęgniarki i lekarzy, by uczyli miejscowych Indian profilaktyki związanej z chorobami dręczącymi Indian.
Oprócz trudnych warunków materialnych i zmagania się z piękną, ale dziką przyrodą na mieszkańców i misjonarzy czyhało jeszcze jedno niebezpieczeństwo...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Męczeńska śmierć

W latach 1980-95 w górach ukrywali się terroryści z Sendero Luminoso, marksistowsko-leninowsko-maoistycznej organizacji rewolucyjnej. Senderyści oraz partyzanci z Ruchu Rewolucyjnego Tupac Amaru zmuszali do współpracy andyjskich wieśniaków i mieszkańców miasteczek. Uzbrojeni bandyci napadali znienacka na wioski, okrutnie i bezlitośnie rozprawiali się z upatrzonymi ofiarami, rozstrzeliwując je na oczach zastraszonych mieszkańców. W sumie wymordowali ponad 20 tys. Peruwiańczyków i obcokrajowców. Ich ofiarą padli także polscy misjonarze.
9 sierpnia 1991 r. ok. godz. 9.00 wieczorem, tuż po Mszy św., gdy w kościele w Pariacoto odbywało się spotkanie z młodzieżą, w wiosce pojawili się zamaskowani bandyci z ugrupowania Świetlisty Szlak. 20 uzbrojonych terrorystów otoczyło i splądrowało klasztor. Bandyci związali ojców Zbigniewa i Michała i wywieźli dwoma zabranymi z misji samochodami poza wioskę. W odległości ok. 10 min drogi od wioski, w Pueblo Viejo, w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się kaplica kolonialna pod wezwaniem Chrystusa Wywyższonego na Krzyżu, zamordowali zakonników strzałami w tył głowy. Wraz z nimi zginęli dwaj alcade (wójtowie) z Pariacoto i Cochiabamba. Przywódcy Sendero Luminoso oskarżyli misjonarzy o prowadzenie działalności usypiającej świadomość rewolucyjną Indian i upokarzającą ich, czego przejawem miały być: modlitwa różańcowa, Msza św, głoszenie pokoju, rozdawanie przez misjonarzy żywności. Świadkiem tego sądu była Siostra Bertha, którą terroryści zabrali, a następnie wyrzucili z samochodu. Na martwym ciele Ojca Zbigniewa bandyci zostawili kartkę z narysowanym sierpem i młotem i napisem: „Tak giną kapusie imperializmu” i podpis: „Ludowe Związki Zbrojne” (najbardziej radykalny odłam Świetlistego Szlaku).
Młodzież i mieszkańcy usłyszawszy strzały, natychmiast pobiegli na miejsce zbrodni. Ciała zabrano i umieszczono w kościele w Pariacoto, a przebywający w misji trzej kandydaci (postulanci) do zakonu wraz z wiernymi rozpoczęli przy nich modlitwę i nocne czuwanie.
Męczeńska śmierć braci oraz ich pogrzeb, który odbył się 12 sierpnia 1991 r., stał się manifestacją ogromnego przywiązania, szacunku i miłości Indian do misjonarzy. Zostali pochowani w kościele w Pariacoto, a ich groby stały się miejscem kultu. Na miejscu zbrodni mieszkańcy postawili krzyż z napisem: „Zbigniew, Michał, Pokój i Dobro”.

Pielgrzymki do grobu męczenników

Franciszkanie na misję w Pariacoto powrócili w 1994 r. Co roku, w rocznicę męczeńskiej śmierci męczenników, odprawiana jest uroczysta Eucharystia, a następnie odbywa się Droga Krzyżowa do Pueblo Viejo. W 2001 r. w uroczystościach uczestniczyły rodziny zamordowanych misjonarzy z Polski. Wśród gości był też o. Wysoczański, który obecnie pracuje na misji w Boliwii. W tym roku jest na urlopie w Polsce i chętnie dzieli się swymi spostrzeżeniami.
- Pamięć o braciach jest bardzo żywa, a świątynia w Pariacoto, gdzie są groby ojców Zbigniewa i Michała, staje się centrum duchowości. Ludzie coraz częściej jeżdżą po świecie nie tylko po to, żeby zwiedzać, ale szukają głębszych przeżyć duchowych. Dzięki temu Pariacoto staje się takim miejscem, gdzie znajdują bardzo piękne świadectwo życia, a to pomaga im stawać się lepszymi. Do grobu męczenników przyjeżdża coraz więcej ludzi z innych regionów Peru: Chimbote, Trujillo i z Limy oraz z sąsiadniej Boliwii, a także Polacy, którzy mieszkają lub przyjeżdżają do Peru. Razem z mieszkańcami Pariacoto modlą się o rychłą beatyfikację sług Bożych.
- Sami mieszkańcy Pariacoto - mówi o. Jarosław - ciągle żyją w poczuciu pewnego rodzaju winy. Wydaje im się, że mogli coś zrobić w obronie misjonarzy, a nie zrobili, i pozostaje w nich to poczucie. Wiadomo, że terroryści byli w Pariacoto, że nieraz byli to bardzo bliscy nasi współpracownicy. Wiedzieliśmy o tym i byliśmy przygotowani na takie odwiedziny. Ojciec Zbyszek na kilka godzin przed śmiercią powiedział: „Jeżeli przyjdą, to nie mamy nic do ukrycia”. To jest takie piękne! Potrafiliśmy jakoś żyć z mieszkańcami i to nasze oddziaływanie było bardzo mocne, bo sołtys wioski, który współpracował ze Świetlistym Szlakiem przeszedł ostatecznie na naszą stronę. Prosił nas o pomoc, bo widział, że to, co robimy, a doprowadziliśmy światło, wodę, założyliśmy na nowo instalację telefoniczną, służy ludziom i nie jest czymś złym. Zginął razem z męczennikami. Ten proces gojenia ran w Pariacoto potrzebuje czasu. Michał i Zbyszek są przykładem wierności do końca i wezwaniem, żeby nie poddawać się łatwo różnym manewrom politycznym, ale mieć jasny cel i go realizować.
Obecnie wspólnocie franciszkanów w Pariacoto przewodniczy o. Raúl Gustavo Alvarado i jest pierwszym gwardianem Peruwiańczykiem. Wraz z nim na misji pracuje również Peruwiańczyk - br. Cartagena Guerra Jorge Alberto oraz o. Jacek Lisowski, który - wspomina Ojciec Jarosław - odwiedzał mnie w Limie jako marynarz, a w pewnym momencie pozostawił pływanie, wstąpił do zakonu, odbył studia w Hiszpanii i w tej chwili jest w Pariacoto...
W Peru franciszkanie z krakowskiej Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię mają cztery placówki misyjne, dwie w Limie, w Pariacoto i Chimbote, gdzie z młodzieżą pracuje Ojciec Carlos, jeden z postulantów, który tamtej nocy 9 sierpnia 1991 r. wraz z dwoma innymi kandydatami do zakonu przebywał w Pariacoto i był świadkiem męczeństwa polskich misjonarzy...

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

[ TEMATY ]

Matka Boża

Maryja

Narodzenie NMP

Francisco de Zurbaran

"Niepokalane Poczęcie", Francisco de Zurbaran, olej na płótnie, 1630-1635

Niepokalane Poczęcie, Francisco de Zurbaran, olej na płótnie, 1630-1635

Kościół katolicki obchodzi 8 września święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Nie wiemy dokładnie, kiedy narodziła się Maryja, a data tego święta wynika z tradycji kultu maryjnego.

Świętowane tego wydarzenia niesie głęboką treść teologiczną. Narodzenie Maryi było bezpośrednią zapowiedzią przyjścia Zbawiciela. Ojcowie Kościoła mówili, że Maryja poprzedza przyjście Mesjasza tak jak nastanie jutrzenki zapowiada pełny blask dnia. W liturgii bizantyjskiej prawdę tę wyrażają słowa: „Narodzenie Twoje, Boża Rodzicielko, zwiastowało radość całemu światu: z Ciebie bowiem wzeszło Słońce Sprawiedliwości, Chrystus, nasz Bóg”, a w liturgii zachodniej prośba o wstawiennictwo tej, która „dla całego świata stała się nadzieją i jutrzenką zbawienia”.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Tagle: Bolesne słyszeć o zakonnicach, które są traktowane „prawie jak niewolnice"

2025-09-08 17:11

[ TEMATY ]

kard. Luis Antonio Tagle

Ks. Paweł Kłys

Kard. Luis Antonio Tagle

Kard. Luis Antonio Tagle

Kardynał Luis Antonio Tagle wezwał około osiemdziesięciu nowo mianowanych biskupów z całego świata, aby traktowali swoją posługę jako służbę, a nie panowanie. „To Duch Święty nas mianuje. Nie wolno nam o tym zapominać” - powiedział w weekend w Rzymie pro-prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji. Kościół jest `Bożą trzodą`, a biskupi są jedynie `strażnikami`, a nie panami. "Ich powołaniem jest prowadzenie trzody zgodnie z wolą i pragnieniem” Boga - powiedział kard. Tagle. Szczególnie skrytykował również sposób, w jaki w niektórych diecezjach traktuje się zakonnice.

Biskupi uczestniczą obecnie w organizowanym przez Dykasterię ds. Ewangelizacji (Sekcja ds. Pierwszej Ewangelizacji i Nowych Kościołów Patrykularnych) , który tradycyjnie odbywa się we wrześniu i od 1994 r. stanowi stały element programu Kurii Rzymskiej. Ma on na celu umożliwienie biskupom zmierzenie się z wieloma wyzwaniami związanymi z pełnieniem ich funkcji.
CZYTAJ DALEJ

Nowe Sanktuarium w Archidiecezji Wrocławskiej

2025-09-08 19:08

ks. Łukasz Romańczuk

Ks. Jarosław Olejnik, kusztoszem sanktuarium w Głębowicach

Ks. Jarosław Olejnik, kusztoszem sanktuarium w Głębowicach

Kościół pw. NMP z Góry Karmel w Głębowicach został podniesiony do rangi sanktuarium. Jako dzień ogłoszenia dekretu wybrano Święto Narodzenia Maryi. Podczas Eucharystii dekret abp. Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego przeczytał ks. Jacek Froniewski, kanclerz Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej.

Wsłuchując się w słowa dekretu można było usłyszeć: - Historia parafii w Głębowicach nierozłącznie związana jest z osobą barona Jana Adama de Garniera, który ufundował zarówno kościół, jak i klasztor. Ostatecznie podpisanie aktu fundacyjnego przez Garniera i prowincjała karmelitów o. Bernarda od obrazu Maryi nastąpiło 31 lipca 1676 roku. Karmelici, zgodnie z tradycją swego zakonu, szczególnie gorliwie szerzyli wśród miejscowej ludności kult Matki Bożej Pośredniczki Łask Wszelkich. Pomocna im w tym była słynąca łaskami rzeźba przedstawiająca Matkę Bożą z Dzieciątkiem, trzymającą w ręce szkaplerz. Głębowice słynęły z wielkich odpustów, z okazji dorocznego święta patronki kościoła Matki Bożej Szkaplerznej - 16 lipca i patrona św. Eliasza, proroka - 20 lipca. [...]. W następstwie sekularyzacji klasztor został rozwiązany w 1810 roku. Z czasem usunięto figurkę z kościoła. W 2011 roku wizerunek po zawierusze II wojny światowej odnaleziono na stronie internetowej Sióstr Karmelitanek z Niemiec, ze szczegółową adnotacją skąd pochodzi, dlatego postanowiono wykonać kopię cudownej figury Matki Bożej Szkaplerznej, którą uroczyście poświęcono 19 lipca 2020 roku. Od tego czasu kult maryjny na nowo rozwija się dynamicznie w parafii Głębowice. Miejsce to jest ośrodkiem umacniania wiary i wzrastania w łasce dla licznych wiernych. To szczególne miejsce w naszej archidiecezji jest inspiracją dla wiernych pielgrzymujących we wspólnocie Kościoła do Domu Ojca. Każdego 16 dnia miesiąca odbywa się specjalne nabożeństwo ku czci Matki Bożej Szkaplerznej. Odbudowano także zespół poklasztorny ojców karmelitów “Garnierówka”, służący jako centrum rekolekcyjne. Biorąc pod uwagę wszystkie podane wyżej rację na prośbę księdza proboszcza, działając na mocy kanonu 1230 KPK, niniejszym dekretem, w szczególnym Roku Jubileuszowym ustanawiam Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel w Głębowicach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję