Reklama

Franciszek

Watykan/ Papież: brak dostępu do opieki medycznej to wirus społeczny

Papież Franciszek nazwał „wirusem społecznym” brak dostępu wielu ludzi do opieki medycznej. Niektórzy mają doskonałą opiekę, a inni pozbawieni są nawet podstawowej pomocy - stwierdził w przesłaniu przed przypadającym w piątek Światowym Dniem Chorego, który będzie obchodzony już po raz 30.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W orędziu ogłoszonym w czwartek w Watykanie papież podkreślił: „Indywidualizm i obojętność wobec drugiej osoby to formy egoizmu, które zaczęły szerzyć się w społeczeństwie konsumpcyjnego dobrobytu i ekonomicznego liberalizmu”. Jak dodał, konsekwencje tego zjawiska mają odbicie także w dziedzinie służby zdrowia, gdzie „niektórzy cieszą się tak zwanym luksusem, a wielu innych ma trudności, aby otrzymać podstawową opiekę”.

Zdaniem Franciszka antidotum na tego “wirusa społecznego” jest kultura braterstwa, „oparta na świadomości tego, iż wszyscy jesteśmy tacy sami jako ludzie, dzieci tego samego Ojca”. Jak wskazał, to powinno być podstawą dostępu do skutecznej kuracji dla wszystkich.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W przesłaniu skierowanym do uczestników konferencji online zorganizowanej w związku ze Światowym Dniem Chorego przez watykańską dykasterię do spraw integralnego rozwoju człowieka papież oświadczył: „Jeśli nie będziemy przekonani o tym, że wszyscy jesteśmy równi, nie będzie dobrze”.

“Czas pandemii uczy nas jednego spojrzenia na chorobę jako zjawisko globalne, a nie tylko indywidualne; zachęca nas do refleksji na temat innych typów chorób, które zagrażają ludzkości i światu” - dodał Franciszek.

Przypomniał, że Kościół podążając za przykładem Jezusa jako Dobrego Samarytanina ludzkości zawsze poświęcał się cierpiącym przeznaczając w tym celu „wielkie zasoby tak ludzkie, jak i finansowe”.

Zwrócił uwagę na punkty pomocy medycznej prowadzone między innymi przez misjonarzy w krajach rozwijających się oraz na to, że wielu świętych zaangażowało się na świecie w taką działalność dając początek różnym zakonom.

Papież podkreślił, że kieruje myśli do wszystkich, którzy są blisko chorych zarówno w domach, jak i w pracy zawodowej, do personelu służby zdrowia i osób zakonnych opiekujących się tymi, którzy potrzebują opieki.

“Modlę się szczególnie za wszystkich chorych w każdym zakątku świata, zwłaszcza za tych, którzy są samotni i nie mają dostępu do opieki medycznej” - dodał.

Reklama

Na profilu Franciszka na Twitterze Watykan zamieścił jego następujące słowa: "Bliskość jest niczym drogocenny balsam, daje wparcie i pocieszenie tym którzy cierpią w chorobie".

"Jako chrześcijanie przeżywamy bliskość jako przejaw miłości Jezusa Chrystusa, miłosiernego Samarytanina, który przez swe współczucie stał się bliski dla każdego człowieka" - dodał papież.

Światowy Dzień Chorego ustanowił św. Jan Paweł II.

Z Watykanu Sylwia Wysocka (PAP)

sw/ ap/

2022-02-10 16:13

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Modlitwa za pracowników Służby Zdrowia w łódzkiej katedrze

[ TEMATY ]

abp Grzegorz Ryś

służba zdrowia

archidiecezja łódzka

Łódzka Katedra

ks. Juliusz Lasoń

ks. Paweł Kłys

Szpital im. św. Jana Bożego w Łodzi

Szpital im. św. Jana Bożego w Łodzi

W dniu dzisiejszym na Jasnej Górze, w mniejszym niż zwykle gronie, odbyła się pielgrzymka Służby Zdrowia.

Pomimo trudności w pielgrzymowaniu, jakie przyniosła nam panująca epidemia, my nie przestajemy się modlić na pracowników służby zdrowia – podkreśla ks. Juliusz Lasoń – diecezjalny duszpasterz służby zdrowia i kapelan szpitala im. M. Kopernika w Łodzi. Ja na codzień widzę, jak ciężko pracują lekarze, pielęgniarki i nie medyczni pracownicy szpitali. Oni wszyscy potrzebują naszego zwyczajnego wsparcia, a szczególnie tego duchowego. W naszej szpitalnej kaplicy, codziennie podczas Mszy św. modlimy się za nich i wszystkie inne osoby, które pomagają w walce z epidemią. Dlatego poprosiłem ks. abp Grzegorza Rysia, by dziś byśmy w łódzkiej katedrze odprawili Mszę św. w waszej – drodzy pracownicy służby zdrowia – intencji. Wierzę i ufam, że z Bożą pomocą damy radę zmierzyć się z każdą trudnością, która was – lekarzy i naszych, bo i moich, pacjentów dotyka. 

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Stań przed Bogiem taki, jaki jesteś

2024-04-24 19:51

Marzena Cyfert

O. Wojciech Kowalski, jezuita

O. Wojciech Kowalski, jezuita

W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, wrocławscy dominikanie obchodzą uroczystość odpustową kościoła i klasztoru.

Słowo Boże podczas koncelebrowanej uroczystej Eucharystii wygłosił jezuita o. Wojciech Kowalski. Rozpoczął od pytania: Co w takim dniu może nam powiedzieć św. Wojciech?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję