- Jubileusz w tradycji chrześcijańskiej to rok szczególnej łaski. Jakie są przesłanki teologiczne i historyczne do świętowania jubileuszy w ogóle?

- Jak podpowiada Księga Kapłańska (25, 10-11), jubileusz obchodzony co 50 lat jest czasem łaski i szczególnego Bożego błogosławieństwa, czasem naprawy w ludzkim życiu tego, co było nie tylko niedoskonałe, ale i złe, czasem pojednania, darowania długów - czyli wszystkim tym, co stanowiło kodeks etyczny i moralny narodu wybranego.

Śmiem przypuszczać, że pewne odniesienia tego typu znajdziemy w innych kulturach, zwłaszcza w społeczeństwach plemiennych, w których ludzie znajdują okazję do tego, by wydobywać ludzką postawę zdolną do przebaczenia czy wzajemnej życzliwości. Sam doświadczyłem tego, gdy pracowałem w Afryce, gdy szukano chociażby pojednania w małżeństwie. Rada starszych w takim społeczeństwie jest formą obrony tej instytucji, nawet nie na poziomie religijnym, ale tradycyjnym i ludzkim. Tam ta instytucja jest potrzebna, by wychowywać młodych ludzi, by dawać dobry przykład.

Motywacje religijne jubileuszu są bardzo ważne, odczytujemy to na kartach Pisma Świętego. Jubileusz nie jest rocznicą. Być może nieco zaciemniany tę bogatą rzeczywistość, nazywając jubileuszami wszelkie rocznice i w ten sposób obniżamy pewną rangę wydarzenia i płynących z tego zobowiązań. Gdy w Kościele katolickim obchodzone są jubileusze, organizowane są z tej okazji rekolekcje, misje, podejmowane są zobowiązania natury duchowej i materialnej. Wielkim wyzwaniem dla ks. prałata Adama Kędzierskiego – proboszcza parafii katedralnej w Kielcach, wiernych i tych osób, które zechciały pomóc, było dzieło renowacji organów katedralnych, wpisane w rok jubileuszowy, by rozbrzmiewały piękne jubileuszowe organy.

Całość wywiadu w wydaniu papierowym Niedzieli Kieleckiej - 19.09.2021