Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Aleksander Markowski

Bądź na bieżąco!

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej. "Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko...".
Gdy jest źle, gdy ogarniają nas ciemności, gdy nadzieja przegrywa ze zwątpieniem, gdy zdaje się tryumfować zło i poczucie absurdu - wtedy wołamy do Najlepszej Matki: "Pod Twoją obronę uciekamy się...". Wołanie dzieci... To wołanie wpisane jest w dzieje Ojczyzny i każdego człowieka. Dzieje, w których jest radość i ból, chwile i lata szczęśliwe, a także chwile i lata tragiczne. I chwile zwyczajne, w których niby nic się nie dzieje. A także dni hańby i poniżenia. I dni dumy szlachetnej, gdy słowa - Prawda i Godność są słowami najcenniejszymi.
Antyfona - ukryta pod sercem, nigdy nie zapomniana...
"Matko Miłosierdzia, pod Twoją obronę uciekamy się" - słowa zaczerpnięte z Antyfony umieszczone są nad wileńską Ostrą Bramą, u stóp Cudownego Wizerunku Matki Bożej... W ubiegłym tygodniu zamieściłem w Niedzieli fragment wiersza Franciszka Oskierki pt. Pamiątka Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej - 2 lipca 1927 r. Dzisiaj, wraz z Antyfoną, cały wiersz Franciszka Oskierki. Ofiarowuje go Rodakom w Polsce pani Lidia Łapińska ze Związku Polaków z Daugavpilis, dawnego Dyneburga w Inflantach - na Łotwie. Przypominam jej słowa: "... Ten wiersz znalazłam na starej pocztówce mojej chrzestnej matki. Słowa są piękne i na dziś aktualne". Pani Lidio! W imieniu Czytelników Niedzieli serdecznie pozdrawiam Panią i wszystkich Rodaków żyjących na przyjaznej ziemi łotewskiej. Nasze serca tworzą wielką, polską Rodzinę.

"Pamiątka Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej - 2 lipca 1927 r."

Franciszek Oskierka

Królowo Niebios, Matko Boga Syna,
Przeczysta, Święta Dziewico jedyna,
U Twych Ołtarzy zawsze się korzymy,
W potrzebach naszych o pomoc prosimy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nasi przodkowie hołd Tobie składali,
Polską Koroną ukoronowali
Twój wizerunek, tam, na Jasnej Górze,
Gdzie wieki przetrwał najstraszniejsze burze,
Tam się oparło najeźdźców przemocy,
Rycerstwo polskie - przy Twojej pomocy.

Reklama

Przed Twem Obliczem, z sobą się złączyły,
Polska i Litwa wieki w zgodzie żyły.
Wspólnie na polach Grunwaldu zadały
Klęskę Krzyżakom, ich pychę złamały.
Tam wspólna nasza krew się przelewała,
A Matka Boska zwycięstwo nam dała.

Wszak wspólna wiara, miniona niedola,
Sybir, kajdany, wiekowa niewola
Powinny zniszczyć nienawiść, oszczerstwo,
Wzmacniając dawną zgodę i braterstwo.
Lecz nasza Matka i wspólna Królowa
Od bratobójczej walki nas zachowa.
Ona połączy znów Orła z Pogonią
I będziem w zgodzie pod Jej świętą dłonią!

Dozwól łaskawie, Matko Miłosierna,
Niech w naszym Wilnie ludność Tobie wierna
Też Ci hołd złoży kornie w Ostrej Bramie,
Gdzie cuda Twoje wzmacniały nam ramię,
A wstawiennictwem u Twojego Syna
Polskę wskrzesiłaś! - O, Matko Jedyna!
Niech Polskie Kresy koronują Ciebie,
A Ty nam króluj, jak królujesz w niebie,
Wzbudź w sercach naszych dawne przodków cnoty,
Wzmacniaj w nas wiarę - a ten promień złoty,
Zruszy z uśpienia: miłość, jedność, zgodę,
Doda sił Polsce, utrwali swobodę,
Odżyje w sercach po przodkach puścizna,
To nasze wzniosłe hasło: Bóg!
Ojczyzna!

U stóp Twych wieńce z wdzięcznością składamy -
Broń nas od nieszczęść, oto Cię błagamy,
A Polska z Litwą nie będzie gnębioną,
Gdy wspólnie będą - pod Twoją obroną!

"Pod Twoją obronę uciekamy się"

Antyfona

Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko.
Naszymi prośbami racz nie gardzić
w potrzebach naszych,
ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać,
Panno chwalebna i błogosławiona.
O Pani, o Pani, o Pani nasza!
Orędowniczko nasza,
Pośredniczko nasza,
Pocieszycielko nasza!

Z Synem Swoim nas pojednaj,
Synowi Swojemu nas polecaj,
Swojemu Synowi nas oddawaj.
O Pani, o Pani, o Pani nasza!
Orędowniczko nasza,
Pośredniczko nasza,
Pocieszycielko nasza!

2002-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Była aktorką porno - teraz robi różańce!

2024-04-22 14:36

tom
/KAI

Adobe Stock

Była aktorka porno Bree Solstad została przyjęta do Kościoła katolickiego w Wielkanoc. Znana w mediach społecznościowych jako "Miss B", od początku roku publikuje na platformie X posty o swoim wstąpieniu do Kościoła katolickiego jako "Miss B Converted".

"Moje życie już nigdy nie będzie takie samo. Płakałam z radości, kiedy po raz pierwszy przyjęłam ciało i krew Jezusa" - powiedziała amerykańskiemu portalowi „The Daily Signal”. W dniu 1 stycznia 2024 r. opublikowała na X: "Zdecydowałam się zaprzestać pracy seksualnej. Pokutować za moje niezliczone grzechy. Porzucić moje życie pełne grzechu, bogactwa, wad i próżnej obsesji na punkcie własnej osoby. To upokarzające doświadczenie, które przez wielu będzie wyśmiewane lub analizowane. Rezygnuję ze wszystkich moich dochodów i oddaję swoje życie Jezusowi" - napisała Solstad.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Alumn Łukasz Gąsior

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek: cnoty teologalne pozwalają nam działać jako dzieci Boże

2024-04-24 10:07

st
/KAI

[ TEMATY ]

papież

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

O znaczeniu cnót teologalnych: wiary, nadziei i miłości w życiu moralnym chrześcijanina mówił dziś Ojciec Święty podczas audiencji ogólnej. Zaznaczył, że pozwalają nam one działać jako dzieci Boże.

Na wstępie papież przypomniał, że każdy człowiek jest zdolny do poszukiwania dobra, jednakże chrześcijanin otrzymuje szczególną pomoc Ducha Świętego, jaką są wspomniane cnoty teologalne. Cytując Katechizm Kościoła Katolickiego Franciszek podkreślił, że „są one wszczepione przez Boga w dusze wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne” (n. 1813).Dodał, iż wielkim darem cnót teologalnych jest egzystencja przeżywana w Duchu Świętym. Są one wielkim antidotum na samowystarczalność i zarozumiałość, czy pokusę wywyższania samych siebie, obracania się wokół swego „ja”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama