Reklama

Wiara

Realizm Jezusowych błogosławieństw

Rozmowa z głęboko wierzącymi katolikami zainspirowała mnie do gruntowniejszego rozważania Jezusowych błogosławieństw. Zwłaszcza jeden z zarzutów postawiony przez moich rozmówców pod adresem pierwszego błogosławieństwa zaniepokoił mnie na nowo. Zarzut sformułowany był w ten oto sposób: Dlaczego w Ewangelii ubodzy duchem nazywani są błogosławionymi?

[ TEMATY ]

wiara

błogosławieństwo

błogosławieni

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Moi rozmówcy podtrzymywali swoją teorię, że ubodzy duchem, według popularnego znaczenia to ci, którzy - jak to się mówi - mają „ptasie móżdżki”, mają mało rozumu czyli są ubodzy w rozum. Czy z tego powodu mają być szczęśliwi i stawiani nam za wzór? Wysnuwali wnioski, że stąd może pochodzić przysłowie „głupi ma zawsze szczęście”. Ale my nadal nie wiemy - mówili - dlaczego normalni ludzie, zdrowi na umyśle, aby być błogosławionymi nie powinni używać rozumu. Jednym słowem - rozum nie jest w cenie nawet w Ewangelii, albo my to wszystko źle rozumiemy! - zastanawiali się ci pobożni katolicy.

Jeśli się nie liczy rozum, to po co dał go nam Pan Bóg? Czy po to, abyśmy go nie używali? - rozważali dalej moi rozmówcy, oczekując jednocześnie autorytatywnej odpowiedzi. Nie wchodząc w tłumaczenie egzegetyczne, do ożywionej dyskusji dołączyłem tylko jeden argument. Nowe tłumaczenie tego fragmentu Ewangelii na język polski (zwanego „kazaniem na górze”), nie używa już zwrotu „błogosławieni”, ale „szczęśliwi” - co jeszcze silniej w odbiorze słuchaczy wyostrzyło dysonans między szczęściem a głupotą.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zanim przejdziemy do próby zrozumienia Jezusowych błogosławieństw, spróbujmy znaleźć kontekst w jakim On je wypowiedział. W Ewangelii św. Mateusza czytamy: „Jezus... wyszedł na górę. A gdy wyszedł... nauczał ich” (Mt 5, 1n). Wskazanie miejsca, w którym Jezus nauczał nawiązuje do góry Synaj, najważniejszej w historii Izraela. To u jej stóp gromadził się pierwszy Lud Boży, który za pośrednictwem Mojżesza usłyszał głos Jahwe.

Tam, na górze Synaj Jahwe, zawierając Przymierze ze swoim Ludem, dał mu przykazania, które nazwano Dekalogiem. Stały się one fundamentem religijnego życia Izraela. Góra błogosławieństw, na którą wyszedł Jezus, staje się nowym miejscem, dla nowego Ludu Bożego - Kościoła, któremu Mesjasz - Chrystus nadaje nowe przykazania zwane błogosławieństwami. Jezus nie usunął dotychczasowych przykazań, które sformułowane były w postaci zakazów i nakazów: „nie zabijaj”, „nie cudzołóż”, „nie kradnij”, ale pogłębia ich rozumienie, uzupełniając je przykazaniem miłości Boga i bliźniego.

Reklama

Są one streszczeniem całej nauki Jezusa, zwanym też - Ewangelią w miniaturze, nadającym kierunek całemu życiu chrześcijańskiemu. Albo - jak ktoś trafnie wyraził - są one prowokacją Boga, który mówi każdemu niepojęte słowa: kto traci - ten wygrywa.

Podziel się cytatem

Reklama

Słuszność tej postawy potwierdził Jezus, który nie zwątpił, ale do końca był cichy, łagodny, pokorny, czystego serca, prześladowany i miłosierny. Ta nowa nauka nie jest nową doktryną do badania, czy studiowania, ale jest to pełnia życia dla wybranych przez Boga, pragnących naśladować Jezusa. Prowadzi ona do królowania Boga w ludzkich sercach. Musimy tu podkreślić, że „Królestwo niebieskie” jest dane ludziom jako obietnica wypełnienia każdego z błogosławieństw.

Mówiąc o „królestwie” myślimy zwykle o jakimś miejscu, czy terytorium, nad którym ktoś sprawuje władzę. Natomiast termin grecki „basileia” wskazuje na funkcję królowania, a więc takie działanie Boga, które wypełnia pragnienia człowieka, a przebywając pośród ludzi pochyla się nad ich problemami i cierpieniami. Jest to ojcowska miłość Boga, który jest zarazem Panem i Ojcem. Bóg, Król Miłości pragnie uwolnić człowieka z jego niewoli grzechu, władzy, namiętności, ignorancji, niezdolności kochania, choroby i śmierci, i doprowadzić do prawdziwej miłości na wzór Jezusa.

Reklama

Można powiedzieć, że „Królestwo niebieskie” występujące w ośmiu błogosławieństwach stanowi kanon postępowania dla chrześcijan. Przyjęło się wyliczać osiem błogosławieństw, ale jest jeszcze dziewiąte, użyte w formie bezpośredniego wezwania w drugiej osobie liczby mnogiej: błogosławieni jesteście... które przypomina cztery błogosławieństwa według św. Łukasza (por. Łk. 6, 2-23).

W Ewangelii Łukaszowej pierwsze błogosławieństwo brzmi: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy Królestwo Boże” (Łk 6, 20), a u św. Mateusza czytamy: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie”. Widać wyraźnie w pierwszym rozumieniu tych błogosławieństw różnice pomiędzy dwoma rodzajami ubóstwa - jedno ma charakter materialnego ubóstwa i polega na rozdaniu całej majętności.

W ten sposób uwalniając się od żądzy posiadania dóbr materialnych stajemy się wolnymi od tych obciążeń, które krępują naszego ducha. Do takiego ubóstwa wzywał Jezus bogatego młodzieńca: „Idź, sprzedaj wszystko co masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie”. Taką drogę ewangelicznego ubóstwa wybrało wielu ludzi, uwalniając się od materialnych dóbr, np. św. Franciszek, św. Klara, którzy w ten sposób stali się szczęśliwymi i radosnymi już tu, na ziemi.

Drugie znaczenie ubóstwa podkreśla św. Mateusz mówiąc o „ubogich w duchu”. To sformułowanie ma szersze znaczenie niż samo ubóstwo materialne. Brak dóbr materialnych u ludzi zwanych ubogimi jest wielkim wyzwaniem dla bogatych. Jezus mówiąc o wyrzekaniu się dóbr wskazuje, że należą do ubogich czyli do tych, którzy ich nie posiadają. Nie każdego chrześcijanina stać na to, aby składał śluby ubóstwa i wyrzekał się dóbr materialnych, chociaż mają one przede wszystkim charakter duchowy. Jednakże do wszystkich chrześcijan odnosi się pojęcie „ubodzy w duchu” w znaczeniu szerszym (zgodnie ze św. Mateuszem). Jak je rozumieć, powiemy w następnym rozważaniu.

2021-06-07 08:45

Ocena: +4 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Aby Bóg był wszystkim we wszystkich

Niedziela Ogólnopolska 48/2023, str. 20

[ TEMATY ]

wiara

Grażyna Kołek

Paradoksalne, że czytania mszalne w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata otwiera obraz Boga jako troskliwego i wytrwałego Pasterza. Pierwsze czytanie pochodzi ze starotestamentowej Księgi Ezechiela i ukazuje, kim jest Bóg, a więc także jacy powinni być ci, którym zlecił On pasterską troskę nad ludem Bożym jako Jego owczarnią. Król, który nie ma cech ludzkich władców, lecz ma wszystkie przymioty Dobrego Pasterza, stanowi niedościgniony wzór do naśladowania. Benedykt XVI podkreślił: „W odniesieniu do pasterza pozostającego w służbie Jezusowi znaczy to, że nie powinien przywiązywać ludzi do siebie, do swego własnego małego «ja». Wzajemne poznanie łączące go z powierzonymi mu «owcami» musi zmierzać do obustronnego prowadzenia się do Boga i do wprowadzania w Jego tajemnicę: musi się dokonywać we wspólnocie poznania i miłości Bożej. Pasterz pozostający w służbie Jezusa nie może zatrzymywać przy sobie, musi zawsze prowadzić dalej, dopomagać drugiemu w odnalezieniu pełnej wolności. Dlatego też on sam musi zawsze przekraczać siebie samego i wchodzić w jedność z Chrystusem i z Bogiem Trójjedynym”.

CZYTAJ DALEJ

Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma – rozważania ks. Popiełuszki

2024-03-27 20:38

[ TEMATY ]

ks. Jerzy Popiełuszko

homilia

ks. Popiełuszko

Muzeum ks. Jerzego Popiełuszki/40rocznica.popieluszko.net.pl

- Przez krzyż idzie się do zmartwychwstania. Innej drogi nie ma - to słowa wypowiedziane przez ks. Jerzego Popiełuszkę 6 września 1982 r. podczas Mszy św. w intencji Ojczyzny w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie. Stanowią one fragment rozważań proponowanych przez Sanktuarium Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki w piątym tygodniu programu „osobistej i społecznej duchowej przemiany”, który można podjąć w roku obchodów 40-lecia śmierci kapłana. Każdego dnia od 28 lutego do 9 listopada o godz. 21. przy grobie Błogosławionego odbywa się modlitwa o wolność od lęku i nienawiści oraz w intencji Ojczyzny.

Publikujemy tekst rozważań:

CZYTAJ DALEJ

Palmowe warsztaty

2024-03-28 16:54

Wiktoria Stanek

W warsztatach uczestniczyło ponad 30 osób!.

W warsztatach uczestniczyło ponad 30 osób!.

    W parafii pw. św. Michała Archanioła w Pawlikowicach odbyły się etno-warsztaty robienia palm wielkanocnych.

    Inicjatorem wydarzenia było Stowarzyszenie „Od Przeszłości Ku Przyszłości”, którego celem jest kultywowanie tradycji i proekologiczna działalność, integrująca lokalną społeczność. Ponad 30 osób zgromadziło się w sobotę, 23 marca, by wspólnie tworzyć palmy, poznając przy tym znaczenie zawartych w nich elementów i symbolikę kolorów. Wielkanocne ozdoby powstały przy użyciu głównie naturalnych materiałów. Jak podkreśla przedstawicielka stowarzyszenia Małgorzata Przetaczek, celem organizowanych warsztatów jest wzmocnienie więzi wśród parafian. – Budowanie wzajemnych relacji jest spoiwem dla wspólnoty parafialnej – zaznacza.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję