W homilii bp Bałabuch zauważył, że w centrum dzisiejszej liturgii słowa stoi Dobry Pasterz. – Dobry pasterz stanowi przeciwieństwo najemnika, który troszczy się o owce tylko do pewnych granic. Wycofuje się natomiast, kiedy owcom zagraża jakieś niebezpieczeństwo. Najemnik nie będzie narażał własnego życia za owce. Chrystus natomiast, do którego owce należą, oddał za nie swoje życie. Nabył je na własność swoją krwią. W najdoskonalszy sposób objął nas wszystkich swoją miłością i pociągnął ku sobie – nauczał ksiądz biskup.

Następnie podkreślił, że Chrystusowy przykład Dobrego Pasterza podjął św. Bonifacy, biskup i męczennik. Przypomniał życiorys świętego, kładąc nacisk na jego działalność misyjną. – Trud misyjny Bonifacego wydał niezwykłe i obfite owoce. Dla organizacji administracji kościelnej na terenie Niemiec papież Grzegorz II udzielił Bonifacemu święceń biskupich i dał mu pełnomocnictwa konieczne do prowadzenia akcji misyjnej. Bonifacy przyczynił się do wprowadzenia ładu w całej kościelnej administracji na terenie dzisiejszych Niemiec, ale i Francji. Odznaczał się wielką gorliwością w budowaniu Kościoła Chrystusowego – mówił biskup pomocniczy świdnicki, podkreślając męczeńską śmierć świętego, która miała miejsce 5 czerwca 754 r. podczas udzielania sakramentu bierzmowania.

– Św. Bonifacy był jednym z tych pasterzy, których Duch Święty ustanowił, aby kierowali Kościołem nabytym krwią Chrystusa Najwyższego i Dobrego Pasterza. Mając na uwadze tę odpowiedzialność, był zapatrzony w Jezusa – Tego, który pozostaje wzorem wszystkich pasterzy. Starał się za przykładem Chrystusa ogarniać miłością wszystkie owce, które zostały powierzone jego biskupiej pieczy. Pójście śladami Mistrza sprawiło, że kiedy trzeba było zapłacić najwyższą cenę, oddać własne życie, nie skapitulował, lecz przyjął śmierć męczeńską. Nie był on bowiem najemnikiem ale pasterzem, któremu zależało na owcach – nauczał hierarcha.

Biskup Bałabuch zauważył następnie, że na przestrzeni wieków Kościół miał i ma wielu dobrych pasterzy – również w naszej ojczyźnie. Począwszy od św. Wojciecha, św. Stanisława aż po ks. Jerzego Popiełuszkę. Przywołał też postać św. Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego, do beatyfikacji którego właśnie się przygotowujemy. – Był on dobrym pasterzem przez całe swoje życie. Bronił Kościoła, bronił swojej owczarni z narażeniem życia, był gotowy także i na męczeństwo – mówił ksiądz biskup, wspominając jego „non possumus” wobec ingerencji władz państwowych w życie Kościoła, czas internowania i zawierzenie Maryi.

– Kościół w Polsce wiele zawdzięcza Prymasowi Tysiąclecia. Przesłanie, które pozostawił nam jako dobry pasterz jest bardzo wymowne i aktualne również dziś. Brzmi ono: „Gdy wypadnie z rąk Narodu naszego Ewangelia, boję się o jego przyszłość”. Powiedział to ten, który kochał Kościół, kochał Polskę. Trzymajmy więc w naszych rękach Ewangelię, czytajmy ją a przede wszystkim zachowujmy w naszym życiu. Na Ewangelii należy wychowywać młode pokolenia. Niech znajomość Chrystusa będzie zasadą naszego życia. Wtedy dopiero będziemy mogli być spokojni o siebie, o nasze rodziny, o przyszłość Narodu i Kościoła. Jakże ważne jest, by z naszych rąk nie wypadła Ewangelia – apelował biskup pomocniczy świdnicki.

Podkreślił następnie konieczność troski o ludzi młodych, o małżeństwa i rodziny. – Myślę, że i dzisiaj jest wielu dobrych pasterzy, którzy bronią w sposób zdecydowany swojej owczarni, gdy siły zła uderzają w szacunek dla życia ludzkiego, dla rodziny, małżeństwa; gdy siły zła próbują niszczyć serca młodego pokolenia przez materializm, grzech nieczystości; gdy siły zła niszczą w ich sercach wiarę i wrażliwość – mówił kaznodzieja i zauważył: – Dobrzy pasterze zawsze bronili swoich owczarni przed cywilizacją, która odrzuca Boga, bo taka cywilizacja zawsze obraca się przeciwko człowiekowi. Dobrzy pasterze mają odwagę domagania się zachowywania Bożego ładu w świecie. Pozostawiają nam lekcję, że nie trzeba się lękać tego świata, gdy w grę wchodzi powierzona im troska o zbawienie człowieka. Przykład św. Bonifacego i innych pasterzy ukazuje nam, że droga Chrystusowa jest drogą wąską, drogą wiary i krzyża, ale drogą, która prowadzi do zwycięstwa, do nieba – zakończył ksiądz biskup.

Po Eucharystii rozpoczęła się 24-godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu, która trwać będzie do porannej Mszy św. do godz. 7.30 i będzie kontynuowana po południu, po niedzielnych Mszach św., do godz. 18.30.