Reklama

Radujcie się! Pan wielki narodów nadchodzi!

Niedziela Ogólnopolska 47/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tak rozpoczyna się jeden z wierszy Juliusza Słowackiego, uznawanych za arcydzieło polskiej poezji religijnej:
Radujcie się! Pan wielki narodów nadchodzi!
Radujcie się, bo prawdy wybiła godzina,
Strach się już Boży rodzi,
Strachem Pan jako mieczem ognistym pościna.
Któż wytrwa, gdy go ognie niebieskie pochwycą?
Któż miecz podniesie, drżący jak listek osiny
Przed Pańską błyskawicą,
W strachu przyjścia Pańskiego i wielkiej godziny?1
Myślę, że gdybym zapytał, z czym kojarzy się ten wiersz, wiele osób odpowiedziałoby bez wahania, że z Sądem Ostatecznym. I słusznie, zresztą wystarczy przypomnieć sobie słynny fresk Michała Anioła z Kaplicy Sykstyńskiej, który jest malarską wizją Giudizio universale. Jeden i drugi obraz jest artystycznym przedstawieniem Sądu opisanego przez św. Mateusza w 25. rozdziale jego Ewangelii. Pamiętając, jak wyobrażał sobie Sąd Ostateczny mistrz włoskiego renesansu, spójrzmy, jak ten temat przedstawił mistrz polskiego pióra.
W wizji Słowackiego Sąd Ostateczny to triumf Boga nad złem, godzina sprawiedliwości, czas nagrody dla sprawiedliwych i kary dla występnych. Pan wszechświata zjawia się na obłoku, co jest nawiązaniem do Ewangelii św. Mateusza i prorockiej Księgi Daniela. Sprawiedliwemu Sędziemu towarzyszą święci i aniołowie, ci błogosławieni, którzy wpatrują się w oblicze Boże. Jednocześnie szatan, książę ciemności, biblijny "smok", zostaje definitywnie pokonany. Spełnia się Apokalipsa: nastaje nowe niebo i nowa ziemia. Oto drugi fragment wiersza:
Na obłokach się zjawią postaci człowieka,
Święci ogniści staną w chmurzycach za Panem,
Szatan na blask zaszczeka,
Trzody na polach drżące przypadną kolanem.
Pastuszkowie otworzą usta, światłością zdziwieni.
Widząc jasne obłoki i Pana w obłokach,
Świat się cały spłomieni,
Ujrzy swe archanioły na ogniach i smokach.
Chwała Panu, że z ciałem się zjawił rzetelny,
Że dotrzymał - a przyszedł ratować niewinne,
Chrystus, Pan nieśmiertelny,
Nasz Pan, który nagrodził swym świętym uczynne.
Poetycką wizję Sądu Ostatecznego Juliusza Słowackiego można odnieść do niedawnej uroczystości Wszystkich Świętych. Chrystus, Syn Boży, zaprasza do wspólnoty świętych. Jak pisze Słowacki, Sędzia - Król - Baranek woła "swe święte do chwały i wieńca...", wyposaża ich w nieśmiertelne ciała na wzór swego ciała uwielbionego. Strach i trwoga ustępują miejsca doznaniom pokoju, bezpieczeństwa i wiecznej radości. W poetyckiej wizji Słowackiego "na stolicy słonecznej ognisty i złoty" zasiada "Król nasz umiłowany - baranek łagodny". Miłość staje się powszechnym prawem "nowego królestwa", w którym naród przeciw narodowi nie podniesie miecza. Spełniają się zapowiedź i wizja trwałego pokoju mesjańskiego, głoszone niegdyś przez proroka Izajasza. Oto trzeci, ostatni fragment wiersza polskiego poety:
Podnieście teraz czoła, od wieków trapieni,
A więcej się nie bójcie żadnego ucisku,
Pan ciała wam przemieni
I miasto swoje złote postawi na błysku.
Pan nasz zamieszka z nami i nigdy już więcej
Nie zostawi na ziemi, jak teraz, sieroty,
Król tysiąca tysięcy,
Na stolicy słonecznej ognisty i złoty.
Król nasz umiłowany - baranek łagodny,
Sędzia nasz sprawiedliwy, ciał naszych przemieńca,
Syn Boży pierworodny,
Wołający swe święte do chwały i wieńca...
W datowanym na 15 stycznia 1844 r. liście do Stattlera Słowacki pisze: "[...] każda sztuka jest narzędziem otrzymanym z łaski Boga i danym duchowi dla finalnego celu, to jest dla spełnienia misji swojej na ziemi [...]"2.
Jak zauważa prof. Czesław Zgorzelski, znakomity znawca tej poezji, Słowacki podjął taką misję po pielgrzymce do Ziemi Świętej. " W próbach realizacji tej misji rodzi się programowa, apostolska poezja Słowackiego"3. Jej przykładem jest przypomniany wiersz, który pobudza do wielu estetycznych i teologicznych refleksji, szczególnie w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata.

1Każdej nocy, każdego dnia. Antologia polskiej liryki religijnej. Wybór B. Ostromęcki, Warszawa 1988, t. 1, ss. 105-106.2 Korespondencja Juliusza Słowackiego, oprac. E. Sawrymowicz, Wrocław 1962-1963, t. 2, s. 31.3 Cz. Zgorzelski, W Tobie jest światłość, siła mego łona. O liryce religijnej Słowackiego, w: Polska liryka religijna, pod red. S. Sawickiego i P. Nowaczyńskiego, Lublin 1983, ss. 189-190.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś o godności Króla, Kapłana i Syna Bożego

2024-03-24 22:02

Archidiecezja Łódzka

O godności Króla, Kapłana i Syna Bożego mówił w pierwszym dniu rekolekcje wielkopostnych kard. Grzegorz Ryś. Msza Św. była sprawowana w Sanktuarium Imienia Jezus.

Jest już tradycją, że w Niedzielę Palmową rozpoczynają się wielkopostne rekolekcje dla łodzi, które głosił Metropolita Łódzki. W pierwszym dniu rekolekcji kard. Ryś mówił Jezusie Chrystusie i jego godności Króla, Kapłana i Syna Bożego.

CZYTAJ DALEJ

W świetle Eucharystii, w ciszy konfesjonału - paulini i Jasna Góra

2024-03-28 10:33

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Karol Porwich/Niedziela

Patriarcha Zakonu Paulinów św. Paweł z Teb przez wielu skazany na śmierć głodową na pustyni, doświadczył Bożej troski i był z Bożej Opatrzności karmiony chlebem. Dziś prawie pół tysiąca paulinów każdego dnia Chlebem Eucharystycznym karmi ludzi na 4 kontynentach. W sercu Zakonu na Jasnej Górze żyje ponad 70 kapłanów. Misję tego miejsca i posługujących tu paulinów, wciąż określają słowa św. Jana Pawła II, że „Jasna Góra to konfesjonał i ołtarz narodu”. Sprawowanie Eucharystii jako centrum życia całej wspólnoty i pracy apostolskiej paulinów wpisane jest w ich zakonne konstytucje.

Na Mszę św…po cud

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję