W Liście o pielgrzymowaniu do miejsc związanych z historią
zbawienia z 29 czerwca 1999 r. Jan Paweł II mówił o Jubileuszu jako
o "wielkim doświadczeniu wewnętrznym". W trzy miesiące po rozpoczęciu
obchodów jubileuszowych widać jeszcze wyraźniej, że zasadniczą treścią
Roku Świętego są przeżycia osobiste, niewidoczne na zewnątrz doświadczenia
nawrócenia i pogłębienia wiary, oraz wielkie wydarzenia wspólnotowe
o wzniosłej wymowie profetycznej. Podczas gdy te pierwsze należą
do dziedziny, w której sumienie spotyka się z łaską, te drugie zawdzięczają
swoją dynamikę przede wszystkim duchowym impulsom, jakie potrafi
im nadać Jan Paweł II.
Zgodnie z intencją wyrażoną we wspomnianym liście, papieska
piel-grzymka do miejsc związanych z historią zbawienia miała się
rozpocząć w Ur chaldejskim, dzisiejszym Tal al Muqayyar w południowym
Iraku. To miasto jest ojczyzną Abrahama, tam właśnie biblijny patriarcha "
usłyszał słowo Boga, który kazał mu oderwać się od rodzinnej ziemi, (...) aby uczynić zeń narzędzie realizacji zbawczego zamysłu, obejmującego
przyszły lud Przymierza, a właściwie wszystkie narody świata" (n.
5). Jednakże z przyczyn niezależnych od woli Papieża realizacja tego
pierwszego etapu pielgrzymki okazała się w tym momencie niemożliwa.
Ku zaskoczeniu wszystkich, Jan Paweł II pokonał tę przeszkodę, podejmując
niezwykłą inicjatywę: nie zrezygnował z piel-grzymki śladami Abrahama,
ale przekształcił ją w symboliczną uroczystość w Watykanie (23 lutego
br.), która - zachowując w pełni swoją wymowę ideową - pozostała
wprowadzeniem do pielgrzymki na Górę Synaj, rozpoczętej następnego
dnia (24-26 lutego).
W czwartym numerze polskiego wydania L´Osservatore Romano (4/2000) znajdujemy pełną dokumentację duchowej pielgrzymki Ojca Świętego
śladami Abrahama oraz pielgrzymki na Górę Synaj. Ta podróż zagraniczna
Ojca Świętego oprócz wymiaru jubileuszowego miała też wyraźny charakter
ekumeniczny i stanowiła krok naprzód w dialogu z muzułmanami.
Wiele miejsca w numerze zajmuje dokumentacja Wielkiego
Jubileuszu Roku 2000, w tym m.in. Jubileuszu Chorych, Artystów, Diakonów
Stałych i Kurii Rzymskiej. Na dalszych stronach numeru Czytelnik
znajdzie teksty związane z marcową beatyfikacją kilkudziesięciu męczenników (w tym jedenastu zakonnic ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny
z Nazaretu) oraz siedem przemówień i homilii papieskich z ostatniego
okresu (m.in. do uczestników sesji upamiętniającej pięciolecie encykliki
Evangelium vitae i konferencji na temat realizacji nauczania Powszechnego
Soboru Watykańskiego II).
Najnowszy numer ma charakter jubileuszowy, upamiętnia
20-lecie polskiego wydania L´Osservatore Romano (pierwszy numer pisma
ukazał się 4 kwietnia 1980 r.). Stąd na jego łamach zamieszczono
okolicznościowy list Ojca Świętego oraz kilka tekstów poświęconych
polskiej edycji. Wśród nich znajduje się artykuł Prymasa Polski -
kard. Józefa Glempa: Słowa przeczytane - ciągle czekają na czytelnika. "
Zaiste - pisze Ksiądz Prymas - dwadzieścia roczników L´Osservatore
Romano po polsku stanowi wspaniałą encyklopedię współczesnego Kościoła
w świecie. Jego numery winny znajdować się w biblioteczce każdego
kapłana i w wielu katolickich rodzinach". O polskim miesięczniku
wydawanym w Watykanie piszą również: bp Piotr Libera i bp Adam Lepa,
ks. Stanisław Nagy i ks. Wacław Gubała oraz redaktor miesięcznika
- ks. Czesław Drążek, który nakreślił genezę, początki i rozwój polskiej
edycji.
Pomóż w rozwoju naszego portalu