MAGDALENA LEWANDOWSKA: - Kończy się Rok Biblijny w archidiecezji wrocławskiej. Co działo się w tym czasie w parafiach?

KS. MARIAN BISKUP: - Program duszpasterski w naszej archidiecezji był realizacją ogólnopolskiego programu „W komunii z Bogiem”. Wybraliśmy jeden z aspektów tej komunii - komunia z Bogiem przez przyjęcie Jego Słowa. Stąd w naszej archidiecezji mieliśmy Rok Biblijny z mottem „Aby Słowo Boże stało się dla nas żywe, skuteczne, przenikające.” Główną ideą Roku Biblijnego była popularyzacja czytania Pisma Świętego, czytanie indywidualne, wspólnotowe w świątyni, w rodzinie, w grupach, ale też medytacja. Słowo Boże, które jest zawarte w Piśmie Świętym, musi być czytane, rozpamiętywane, kontemplowane, aby wpływało na moją duszę i moje postępowanie. Trzeba tę Biblię otwierać, czytać i przeżywać. By zachęcić wiernych do lektury Pisma Świętego, podjęliśmy w archidiecezji wiele inicjatyw, m.in. lectio continua, czytanie ciągłe, które odbywało się w parafiach przed Mszami św. Wielką nadzieję w popularyzacji Pisma Świętego wiązaliśmy z peregrynacją Biblii w rodzinach poszczególnych parafii. Okazała Księga wędrowała do rodzin pragnących w ten sposób zaprosić Boga do siebie. Uroczyste przekazanie Biblii poszczególnym rodzinom następowało po Mszy św. ze specjalnym błogosławieństwem. Rodzina przyjmująca Pismo Święte umieszczała je na godnym miejscu w swoim domu, na czas czytania zapalała obok świece. Każde rodzinne czytanie Biblii poprzedzała wspólna modlitwa. Po zakończeniu czasu obecności Księgi w domu - najczęściej była to doba - następowało jej uroczystsze przekazanie kolejnej rodzinie. Dla parafian zabranie Pisma Świętego do swojej rodziny było czymś bardzo ważnym i podniosłym, było tak naprawdę zaproszeniem Boga do domu.

- Każda parafia na różne sposoby starała się przybliżyć Pismo Święte wiernym...

- Było wiele ciekawych inicjatyw: w świątyniach eksponowano Pismo Święte na naczelnym miejscu, powstawały kręgi biblijne, organizowano nabożeństwa biblijne, był także archidiecezjalny konkurs biblijny dla dzieci, w dekanatach odbywały się Tygodnie Biblijne. Organizowano pielgrzymki do Ziemi Świętej, także diecezjalną. Mieliśmy sympozja na kanwie encykliki „Verbum Domini” organizowane przez Papieski Wydział Teologiczny. Bardzo ciekawą inicjatywą było rozprowadzenie prawie 10 tys. egzemplarzy Pisma Świętego dla dzieci. Otrzymywały je dzieci przystępujące do I Komunii św., a jednocześnie była to cegiełka na potrzeby krajów misyjnych - dzięki zebranym funduszom własną Biblię mogły też otrzymać dzieci w krajach misyjnych. Tę akcję przeprowadziliśmy wspólnie z „Kościołem w Potrzebie”.

- Wśród wielu sugestii znalazła się także, myślę bardzo ważna, troska duszpasterska o dobrych lektorów.

- Jest to postulat dotyczący posługi lektorów - przekaz Pisma Świętego podczas liturgii musi być najlepszej jakości. I dykcja, i sens logiczny, godność, dostojność czytanego tekstu. To wszystko jest bardzo ważne, lektorzy bowiem przekazują wiernym Słowo Boże. Organizowaliśmy w diecezji specjalny kurs dla lektorów, wypromowaliśmy ich w tym roku ponad 100. Z racji Roku Biblijnego dodatkowe spotkania mieli także doświadczeni lektorzy. Był na nich m.in. abp Marian Gołębiewski, który apelował o przykładanie się do czytania Pisma Świętego, wcześniejsze przygotowywanie, lekturę przepełnioną szacunkiem i miłością.

- Czy udało się przez ten rok ożywić stosunek wiernych do Pisma Świętego?

- Trudno powiedzieć. Rok Biblijny w naszej archidiecezji to wielka nadzieja dla rodzin, dla parafii na odkrycie Pisma Świętego, dostrzeżenie jego mocy, jego wartości. Szczególnie zależy na tym Metropolicie Wrocławskiemu, który jest przecież biblistą i kocha Pismo Święte. Abp Gołębiewski pragnął, aby w Roku Biblijnym ważnym elementem życia wewnętrznego wiernych na Dolnym Śląsku było tzw. lectio divina, polegające na czytaniu Pisma Świętego, medytacji, modlitwie, kontemplacji i akcji - przejściu od czytania Słowa Bożego do wprowadzenia go w codzienność. Mamy nadzieję, że te starania czynione przez cały rok duszpasterski przyniosą owoce, że będziemy chętniej sięgać po Pismo Święte, częściej je czytać. W parafiach, gdzie odbywała się peregrynacja Pisma Świętego, księża proboszczowie potwierdzają większe docenienie Biblii przez wiernych.

- W pierwszą niedzielę Adwentu rozpocznie się nowy rok duszpasterski.

- Tegoroczny temat: „Kościół naszym domem” chcemy w archidiecezji wrocławskiej zgłębić nie tylko teoretycznie, lecz również przeżywać praktycznie. Stąd drugi człon tematu: Kościół naszym domem - diecezja rodziną. Ma on pomóc wiernym w odkrywaniu własnego miejsca w Kościele (w parafii, w diecezji), pogłębić ducha zaangażowania i współodpowiedzialności za Kościół lokalny. W rodzinie fundamentalną wartością jest wzajemna miłość jej członków, dlatego motto brzmi: Ożywieni miłością służcie sobie nawzajem (Ga 5, 13). Realizację nowego programu duszpasterskiego w diecezjalnej rodzinie Ksiądz Arcybiskup włączył jako główną intencję wrześniowej Archidiecezjalnej Pielgrzymki Duchowieństwa i Wiernych na Jasną Górę w 2011 r.

- Jakie cele ma przed sobą Kościół dolnośląski w nowym roku duszpasterskim?

- Chcemy pokazać wiernym, że Kościół rzeczywiście jest domem dla tych, którzy go tworzą. Jest domem dla młodzieży, dla rodzin, dla starszych, dla chorych, dla pogubionych, dla wątpiących. Żeby to dostrzec, trzeba odkryć Kościół na nowo, trzeba go udomowić dla siebie, czyli poczuć się w nim jak jego domownik. Stąd główny zamiar nowego roku duszpasterskiego to zgłębianie eklezjologii, pokazanie, że Kościół to nie instytucja, nie skupianie się na hierarchii, ale wspólnota ludzi ochrzczonych, którzy go tworzą. Priorytetem duszpasterskim będzie wydobycie świeckich w Kościele i pokazanie, że nie są ludźmi drzemiącymi, biernymi, ospałymi. Będziemy się starali uaktywnić świeckich, zaprosić ich do różnych wspólnot, ruchów, grup działających w archidiecezji. Chcemy pokazać świeckich już prężnie działających i angażujących się w życie Kościoła. Jest wiele wspaniałych grup działających w lokalnych parafiach, począwszy od Żywego Różańca. Ostatnio byłem w parafii, gdzie do Żywego Różańca należy 600 osób - to jest potężna armia, nie tylko ludzie starsi, ale i dużo młodzieży, mężczyźni. Wszystkie grupy - m.in. Akcja Katolicka, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Caritas, oaza, chóry parafialne, liturgiczna służba ołtarza, nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej, Eucharystyczny Ruch Młodych - są wielkim bogactwem naszej archidiecezji i chcemy to bogactwo, ten dom pokazać od wewnątrz. To jest żywy Kościół. Będziemy organizować diecezjalne dni skupienia dla poszczególnych wspólnot, żeby ludzie mogli się spotkać, mogli się „policzyć”. Gdy reaktywowano Akcję Katolicką, potężnym echem szedł apel: obudzić tego niedźwiedzia, obudzić świeckich w Kościele. Dziś też trzeba to zrobić. W komunie nie można było na zewnątrz wyznawać wiary, spychano katolików do zakrystii, do prywatnych domów. We współczesnym świecie robi się podobnie. A człowiek wierzący realizuje swoje powołanie w rodzinie, w społeczeństwie, w nauce, kulturze, sztuce. Nie wolno go ograniczać, nie wolno zabraniać mu wiary przekładać na życie codzienne.