W sobotę 12 marca, po blisko dwutygodniowym pobycie w Ziemi Świętej, powrócili do diecezji kapłani, którzy razem z bp. Edwardem Frankowskim nawiedzali ziemie biblijne. Niestety, z powodów osobistych, nie mógł uczestniczyć w pielgrzymce główny inicjator tego przedsięwzięcia - bp Krzysztof Nitkiewicz. Jak już informowaliśmy na łamach „Niedzieli Sandomierskiej” w pielgrzymce tej wzięło udział prawie 40 księży, wśród nich bp Edward Frankowski, rektor WSD ks. dr Jan Biedroń, kanclerz Kurii ks. prał. Zygmunt Gil, oficjał Sądu Biskupiego ks. prał. Waldemar Gałązka, notariusz Kurii i sekretarz Biskupa Ordynariusza ks. dr Roman Janiec, dyrektor Caritas ks. kan. Bogusław Pitucha, dyrektor Wydziału Katechetycznego ks. dr Jerzy Dąbek i kapłani z różnych parafii naszej diecezji.
W kronikę pielgrzymki wpisały się dwa znaczące wydarzenia: jubileusz 22-lecia sakry biskupiej bp. Edwarda Frankowskiego i przeżycie początku wielkopostnego czasu - Środy Popielcowej - na terenach uświęconych początkami zbawienia. Jak podkreślają zgodnie wszyscy uczestniczy pielgrzymki, zainaugurowanie Wielkiego Postu w Jerozolimie, to niezapomniane przeżycie. Wędrując doliną Cedronu, spoglądając na miejsce narożnika świątynnego, gdzie według Tradycji miała miejsce druga pokusa szatańska w czasie postu Jezusa na pustyni, wprowadza w zupełnie odmienne przeżycia, pozwala z innej perspektywy podejmować wielkopostną refleksję. Podobnie przeżycie pierwszej w tegorocznym czasie Wielkiego Postu Drogi Krzyżowej, to szczególne doświadczenie. Via Dolorosa, niewielki odcinek, który przemierzał Jezus z dziedzińca Piłata na Miejsce Czaszki, pewnie atmosferą niewiele różni się od tamtego czasu. Hałaśliwy tłum, wypełnione straganami i ogromną ilością przeciskających się ludzi uliczki, pewnie niewiele różnią się od ktych, między którymi szedł z krzyżem Zbawiciel. - Człowiek uświadamia sobie, że to właśnie w tych miejscach dokonało się zbawienie i to niesamowite, że może dotknąć tych miejsc na żywo - podkreślają zgodnie wszyscy uczestnicy - ta ziemia słusznie nazywana jest Piątą Ewangelią i spotkanie z nią każe zupełnie inaczej czytać te, tak dobrze znane, nieraz prawie na pamięć.
- Dla nas wszystkich było to wejście do źródła chrześcijaństwa. Z tych miejsc płynie nadzieja, która mobilizuje do czynienia dobra i miłości wokół nas, bo przez to głosi się Dobrą Nowinę, która tam zabrzmiała po raz pierwszy. Ta ziemia dziś łączy trzy wielkie religie monoteistyczne i wielość obrządków chrześcijańskich, stanowiąc świadectwo jedności międzyludzkiej, której fundamentem jest sam Bóg. Cieszę się, że mogłem rocznicę mojej konsekracji biskupiej obchodzić właśnie w tych miejscach świętych, bo przecież kapłaństwo zaczyna się właśnie tam, gdzie Chrystus się narodził i gdzie złożył ofiarę z samego siebie - mówił bp Edward Frankowski.
Pątniczy szlak prowadził ich od Betlejem przez Pustynię Judzką, Zajordanie i miejsca, które naznaczyła wędrówka Narodu Wybranego do Ziemi Obiecanej: góra Nebo, egzotyczna Petra. Trasy Starego Testamentu przecinały się z nowotestamentalnymi szlakami.
Jednym zdaniem, które mogłoby opisać klimat tego czasu, a które powtarzają wszyscy uczestnicy pielgrzymki, to twierdzenie, że trzeba przyjechać do Ziemi Świętej, bo inaczej potem czyta się natchnione teksty Pisma Świętego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu