W swym wystąpieniu abp Migliore podziękował za inicjatywę takich diecezjalnych spotkań, ubogacających świadomość rozumienia Kościoła. Nawiązał również do pojęcia Kościoła jako domu i szkoły wspólnoty. Hierarcha mówił, że musimy podejmować próby odpowiedzi na pytania, dokąd zmierza Kościół i gdzie się obecnie znajduje. Kościół obecnie można porównać, kontynuował, do łodzi wcześniej bezpiecznie zakotwiczonej, która musiała po raz kolejny wypłynąć we współczesną trudną rzeczywistość.
Odwołując się do nauczania Jana Pawła II i Benedykta XVI, ukazał potrzebę skierowania wysiłków Kościoła na budowanie wspólnoty wiary i solidarności w tej wierze. Nie wolno mu też zaniedbywać posługi miłości oraz sakramentów i Słowa Bożego, a także działalności w obronie poszanowania praw człowieka. Sprawiedliwość wynika bowiem z wypełniania praw i obowiązków połączonych z miłością. Przypomniał też, że miłość chrześcijańska pobudza sprawiedliwość. Uczynki miłosierne pobudzały natomiast zawsze Kościół do adekwatnych, prekursorskich działań i batalii społecznych na rzecz takich poczynań, jak równouprawnienie kobiet, leczenie AIDS i wiele innych.
Benedykt XVI, przypomniał Ksiądz Arcybiskup, podkreśla wyraźnie, że poza sprawiedliwością człowiek potrzebuje miłości i musi ona być fundamentem działalności Kościoła. Jan Paweł II zwracał natomiast bardzo mocno uwagę na konieczność wzajemnego słuchania siebie i otwarcia na Ducha Świętego w ramach działalności wspólnoty kościelnej. Zwrócił uwagę, że obecne zglobalizowanie zbliża ludzi między sobą, ale nie czyni ich braćmi. Tylko zaś braterstwo może ubogacać wolnością.
Komunizm w wielu krajach, w tym w Polsce, nadwyrężył także poczucie zaufania społecznego. Konieczne jest zatem odbudowywanie go, także w Kościele, w oparciu o komunię z Chrystusem. Potrzebne są też duchowość i asceza, aby mogło dochodzić do spójnego działania i dostrzeżenia tego, co pozytywne. Mówił, że wzorem działalności ludzi wierzących musi być miłość Boga, charakteryzująca się uniwersalnością i darmowością w stosunku do każdego człowieka. Taka miłość skłania do czynienia zawsze pierwszego kroku. Chrześcijanin nie może czekać, aby go ktoś pierwszy pokochał. Tego dokonał już wobec nas wszystkich Bóg. Pokochał nas, a Kościół powinien odpowiadać w świecie na tę miłość.
Zebrani wysłuchali też wystąpienia na temat: „Świeccy w apostolskiej misji Kościoła” Krzysztofa Prokopa, prezesa Związku Pracodawców „Towarzystwo Dzieł”. Podzielił się on refleksją, jak wielką rolę w misji ewangelizacyjnej Kościoła może dokonać świadectwo wiary ludzi świeckich, związanych z działalnością wspólnot, w różnych środowiskach. Zarówno w stosunku do ludzi obojętnych, jak też nawet wrogich Bogu i Kościołowi.
Referat zatytułowany: „Krzyż smoleński przed Pałacem Prezydenta, pytanie o Kościół w Polsce i o Polskę” wygłosił ks. prał. dr Stanisław Ulaczyk - wikariusz generalny diecezji drohiczyńskiej. Przypomniał w nim wydarzenia po katastrofie smoleńskiej, które rozegrały się wokół krzyża w Warszawie, oraz medialny ich przekaz, a także ujawnioną wówczas słabość władz zarówno cywilnych, jak i kościelnych i niemożność godnego rozwiązania zaistniałego konfliktu.
Mówił on o historycznym znaczeniu tego znaku, który w historii Polski stawał się również często symbolem polskości. Atak zaś na krzyż był rozumiany jako atak na nasze wartości narodowe i naszą wolność. Stąd wydarzenia te zostały wpisane w ciąg doświadczeń narodowych i stały się znakiem sprzeciwu wobec odczuwalnego w poczynaniach wielu struktur europejskiego liberalizmu.
Ks. prał. Ulaczyk przybliżył też osobę abp. Celestino Migliorego, który pochodzi z Cuneo w Piemoncie. Świecenia kapłańskie przyjął w 1977 r. Studiował w Centrum Studiów Teologicznych w Possano i na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Po ukończeniu Papieskiej Akademii Kościelnej w 1980 r. rozpoczął służbę dyplomatyczną. Pracował m.in. w nuncjaturach w USA i Egipcie. Do Polski przybył w 1989 r., gdzie pracował w Nuncjaturze Apostolskiej do 14 kwietnia 1992 r. Był specjalnym wysłannikiem w roli stałego obserwatora Stolicy Apostolskiej przy Radzie Europy w Strasburgu. Od 1995 r. pełnił funkcję zastępcy sekretarza ds. relacji z państwami w Watykańskim Sekretariacie Stanu.
30 października 2002 r. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem i nuncjuszem apostolskim - stałym obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy ONZ, zaś Benedykt XVI 30 czerwca 2010 r. mianował go nuncjuszem apostolskim w Polsce.
Na Dzień Pastoralny przybyli kapłani z diecezji, siostry zakonne, klerycy, katecheci, członkowie Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej oraz przedstawiciele rad parafialnych.
Podczas spotkania zebrani zapoznali się także z nowością wydawniczą Biblioteki Drohiczyńskiej pt. „Musimy siać”, która zawiera homilie biskupa drohiczyńskiego Antoniego Dydycza z lat 1994 - 2000. Zaprezentował ją ks. Paweł Rytel-Andrianik. Plakaty i obrazy zaprezentował też artysta z Hajnówki Zbigniew Budzyński. Ponadto poruszono sprawy organizacyjne, dotyczące peregrynacji relikwii bł. ks. Jerzego Popiełuszki, która ma miejsce podczas tegorocznych rekolekcji wielkopostnych i adwentowych w parafiach diecezji drohiczyńskiej.
Podczas wizyty w Drohiczynie i diecezji drohiczyńskiej abp Celestino Migliore celebrował też wraz z bp. Antonim Dydyczem, rektorem Wyższego Seminarium Duchownego ks. prał. dr. hab. Tadeuszem Syczewskim, profesorami i kapłanami pracującymi w Drohiczynie Eucharystię w kaplicy seminaryjnej.
W homilii mówił, że kapłan powinien dzielić się z wiernymi swoją mądrością, ubogacaną własną kontemplacją Boga. Władza Boga bowiem jest w ojcostwie. Ksiądz zatem powinien mieć też władzę ojcowską nad wiernymi. Inna władza kapłana oddala bowiem ludzi od Boga i Kościoła. Mówił też, że wspólnota chrześcijańska jest wymagająca i nie zadowalają ją slogany. Zaapelował o wiarygodność osób duchownych. „Jezus zaprasza nas, aby pokazać jasne oblicze Kościoła. Aby przemawiać z głębi serca i podjąć wysiłek skupiania tych, którzy szukają Wody Żywej i pomóc im ją znaleźć”.
Abp Migliore nawiedził też katedrę pw. Trójcy Świętej w Drohiczynie, zwiedził Muzeum Diecezjalne, odwiedził Dom św. Antoniego oraz gościł we wspólnotach zakonnych Braci Kapucynów w Serpelicach i Sióstr Urszulanek z Gandino w Nurcu Stacji.