Reklama

Jak ustrzec młodzież przed sektami?

Niedziela sandomierska 11/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Alicja Trześniowska: - Jaki był cel warsztatów, do kogo były skierowane?

Ks. Mateusz Kusztyb: - Warsztaty mają charakter profilaktyczny, adresatem jest młodzież naszej diecezji. Celem bezpośrednim, jaki sobie stawiamy jako KSM, jest informacja na temat zagrożeń duchowości. Chcemy zwrócić uwagę na to, że nie wszystko co nazywa się duchowością, medytacją, jakąś formą modlitwy, prowadzi ku Panu Bogu. Że często na tej drodze ludzie spotykają demony. I że nie wszystko, co jest neutralne duchowo, rzeczywiście takie jest. Dla przykładu takie pseudopsychologie, jak np. joga, metoda Silwy, terapia Berta Hellingera mają silny aspekt duchowy, oczywiście niechrześcijański. I w ten sposób, jak przestrzegają demonolodzy, egzorcyści, przyjmują postać kontrinicjacji chrzcielnej, czyli inicjacji lucyferycznej.

- Jakie zagadnienia były poruszane podczas spotkań?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Przedstawialiśmy na razie ogólne zagadnienia informacyjne na temat nowych ruchów religijnych. Staraliśmy się stworzyć opis, czym jest nowy ruch religijny, czym się charakteryzuje, opisywaliśmy syndrom sekty, człowieka, który jest w sekcie, przedstawiliśmy metody werbunku, psychomanipulacji. Wskazywaliśmy także elementy demoniczne w muzyce rockowej, będące już konkretem wyjętym z naszej kultury. Młodzi ludzie nie zdają sobie sprawy, że nie jest to tylko rozrywka, ale zagadnienia te mają często charakter demoniczny, że w tym też w jakiś sposób jest szatan...

- Sam program spotkań to nie tylko wykłady?

- Oczywiście, żeby taka sesja mogła być skuteczna, potrzebna jest informacja, wykłady, ale był czas na Mszę św., na spowiedź, homilie, modlitwę wspólnotową oraz dyskusje. Uczestnicy spotkań potrzebują również refleksji nad swoim życiem. Żeby dotykać takich tematów od strony intelektualnej trzeba być w stanie łaski uświęcającej. Inaczej staje się to niebezpieczne, to sfera funkcjonowania demonów. Tak ostrzegają egzorcyści z o. Aleksandrem Posackim SJ na czele.
Mieliśmy też dwa spotkania dyskusyjne, podczas których młodzież chętnie zabierała głos. Jak okazuje się, młodzi spotykają się z krisznowcami, mormonami, nie tylko ze Świadkami Jehowy, jak nam się często wydaje. Kilkunastoletni chłopiec opowiadał, że podczas wakacji widział całą plażę obstawioną namiotami Międzynarodowego Towarzystwa Świadomości Kriszny i rodzice go tam zaprowadzili. Dlatego myślę, że te problemy nie dotyczą tylko młodzieży. Wiadomo, że niektóre organizacje werbują także ludzi starszych. Tylko ludzie niesprawni umysłowo nie są narażeni na atak sekt. Uczestnicy warsztatów podkreślali wielokrotnie, że w ich środowiskach problem takich zagrożeń jest tematem tabu. Mało kto mówi, że grzechem, bałwochwalstwem, odejściem od Pana Boga, sprzeniewierzeniem się Bożej miłości, wierze są horoskopy, jakiekolwiek metody wróżbiarskie czy pseudoterapie, począwszy od bioenergoterapii, a skończywszy na zupełnie szarlatańskich metodach.

Reklama

- Jak rodzice powinni chronić młodzież przed tymi zagrożeniami, powodującymi problemy emocjonalne, psychiczne i duchowe, deprawującymi wolę i umysł, zabierającymi wolność, oddalającymi od Boga?

- Podstawowa profilaktyka, zalecana przez ludzie, którzy już byli w takich organizacjach, to właściwa formacja, a także kultura osobista, umiejętność rozmowy z drugim człowiekiem, ostrzeganie, żeby młody człowiek tak łatwo „nie leciał” na miłe słówka, bo podstawową metodą werbunku do sekt jest tzw. „bombardowanie miłością”. Ale kluczem do wszystkiego wydaje się być zdrowa rodzina. Jeśli nie ma zdrowej rodziny, to młodzi szukając miłości, albo jej namiastek gdzie indziej. Mnóstwo nowych ruchów religijnych specjalizuje się w „bombardowaniu miłością”, na co młody człowiek łapie się, a później, gdy ta miłość kończy się, zaczyna się niszczenie, destrukcja.

- A kiedy można zorientować się, że młody człowiek ulega zgubnym wpływom sekt, nowych ruchów religijnych?

- Specjaliści mówią o tzw. syndromie sekty, czyli zespole pewnych charakterystycznych cech, które pojawiają się u młodego człowieka. Oczywiście, występowanie jednej czy dwóch cech nie musi oznaczać, że ktoś jest w sekcie, ale jakaś czerwona lampka powinna się nam zapalać, kiedy następuje zmiana sposobu zachowania młodego człowieka, radykalne rozchwianie emocjonalne. Np. gdy ktoś dotąd był zamknięty w sobie, a nagle stał się pobudliwy i odwrotnie. Sygnałem może być nagła zmiana stroju, zainteresowań, malowanie jakiś symboliki czy znaków. Byli członkowie kultów szatana mówią, że gdy zaczyna się słuchanie zbyt ciężkiej muzyki, po pewnym czasie może się okazać, że pentagramy same wychodzą spod ręki. Podczas spotkań młodzież z zapartych tchem słuchała świadectwa byłego satanisty. Najważniejsza sprawa - nigdy nie wolno rezygnować z dziecka, nigdy nie można nikogo przekreślić, stwierdzić, że ktoś jest już nie do uratowania.

- Jak pod względem tych zagrożeń przedstawia się sytuacja w Sandomierzu, w całej naszej diecezji?

- W samym Sandomierzu są na pewno trzy ośrodki, gdzie uprawiana jest joga, a co dopiero w diecezji. Wielu śmieje się z tego, że to żadne zagrożenie, ale sami hinduscy jogini przestrzegają, że joga to nie jest sprawa ciała, to jest sprawa ducha i to jest chyba pierwszy podstawowy problem. Istnieją pseudochrześcijańskie organizacje, które Kościół nie nazywa sektami, bo ma to zbyt pejoratywny charakter, ale nowymi ruchami religijnymi. Nie stosują one jakichś destrukcyjnych metod. Z punktu widzenia doktryny chrześcijańskiej to ruchy heterodoksyjne, ale w rzeczywistości mieszają one w głowach nieukształtowanym katolikom. Myślę, że najbardziej niebezpieczne są szkoły jogi. Ośrodki uprawiania jogi będą treścią drugiej części warsztatów pt. „Toksyczne duchowości - inwazja „nowej ery”, czyli przeszczepiane na grunt polski metod jogaczary, czyli buddyjskiej szkoły uprawiania jogi, sekty Karma Kagyu, głównej sekty buddyjskiej i duchowości orientalnych - to są chyba te największe zagrożenia. Oczywiście, niebezpieczne są także wszelkie horoskopy, tarot, wróżkarstwo, wróżbiarstwo, jasnowidztwo i wszystko, co się z tym wiąże. Planujemy powtórzenie warsztatów „Toksyczne duchowości. Inwazja sekt”, bo teraz było tak wielu wielu chętnych, że nie mieścili się na spotkaniach.

* * *

Ks. Mateusz Kusztyb: - Ze względu na spotykany we współczesnym świecie szereg zagrożeń, wypływających z działalności tzw. nowych ruchów religijnych, warsztaty te były próbą ukazania głównych niebezpieczeństw, które spotyka na swojej drodze młody człowiek. Rozpoczęły one cykl wykładów i spotkań dyskusyjnych na temat pseudoduchowości, które zamierza organizować KSM diecezji sandomierskiej

2011-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Wielkopolskie lekcje pokory

2024-05-05 13:08

[ TEMATY ]

Ryszard Czarnecki

Archiwum TK Niedziela

Jeżdżąc teraz intensywnie po Wielkopolsce zawsze znajduję czas, aby choć na chwilę w różnych miejscowościach znaleźć się tam, gdzie czas płynie inaczej, bo w rytmie wieczności. Katolickie świątynie: niektóre jeszcze z zachowanymi elementami architektury romańskiej czy gotyckiej, inne pamiętające czasy baroku, wreszcie niektóre budowane w wieku XIX i później.

Jednak połączone, powiem niezwykłym w tym miejscu językiem matematycznym: „wspólnym mianownikiem”. Przybywają tu ludzie bardzo bogaci i niezamożni, bardzo wiekowi i na ramionach rodziców, ludzie „różnych stanów” jakby to powiedziano w I Rzeczypospolitej czy też „różnych klas” ,jakby to ujęli „marksiści”. I są tu razem. Być może, a nawet prawie na pewno jest to jedyne miejsce, gdzie mogą spotkać się i być wspólnotą bez uprzedzeń, zawiści, negatywnych emocji. Czy idealizuję? Chyba nie.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Tadeo z Filipin: na pielgrzymce łagiewnickiej zobaczyłem nadzieję Kościoła

2024-05-05 14:58

[ TEMATY ]

Łagiewniki

Jezus Miłosierny

Małgorzata Pabis

Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy…

Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy…

„Na pielgrzymce do sanktuarium Bożego Miłosierdzia zobaczyłem młodych ludzi, rodziny z dziećmi, nadzieję Kościoła” - mówi ks. Tadeo Timada, filipiński duchowny ze Zgromadzenia Synów Miłości, który uczestniczył po raz pierwszy w bielsko-żywieckiej pielgrzymce do sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Przeszła ona po raz 12. z Bielska-Białej do krakowskich Łagiewnik w dniach od 30 kwietnia do 3 maja br. Wzięło w niej udział ponad 1200 osób.

W połowie lat 90. ubiegłego wieku, kiedy to papież Jan Paweł II odwiedził Filipiny, przyszły kapłan obiecał sobie, że przyjedzie do Polski. Dziś ks. Tadeo pracuje jako przełożony we wspólnocie zgromadzenia zakonnego kanosjanów w Padwie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję