Błogosławiona Karolino, świeć nam przykładem cnoty męstwa, bądź wzorem pracy i modlitwy, czystości życia i męczeństwa - te słowa pieśni o bł. Karolinie Kózkównie oddają jej wiarę, modlitwę, a zarazem pasję życia. Karolina - dziecko wsi, pól i lasów nadwiślańskich, dziewczyna o jasnym, mądrym spojrzeniu, patronka diecezji rzeszowskiej swoje święto obchodzi 18 listopada - w dzień swojej męczeńskiej śmierci.
Przy okazji uroczystości ku jej czci nasuwa się pytanie, jakim wzorem może być Karolina dla współczesnego świata? Świata, który odrzuca autorytety, szuka wskazówek do życia w reklamach, brukowej prasie, wątpliwej jakości programach telewizyjnych. Świata, gdzie najważniejszy jest pieniądz, a człowiek tylko dodatkiem. Gdzie wiara jest powodem do wstydu, „symbolem” zaściankowości, braku swoiście pojętej nowoczesności. Świata, gdzie godność człowieka jest często odrzucana, niechciana. Karolina pokazała, że godność osoby ludzkiej jest jej niezbywalną, integralną częścią. Ona swej godności broniła do końca, za nią oddała życie. Bł. Karolina wskazuje wyraźnie, że prawdziwe życie, pełne, przeżywane głęboko i mające sens jest tylko wtedy, gdy oparte jest na wierze i modlitwie. Żyć pełnią życia można dopiero, gdy punktem odniesienia jest Bóg. Dla Karoliny tylko takie życie było prawdziwym życiem.
Jan Paweł II w 1987 r. podczas pielgrzymki do Polski wyniósł Karolinę na ołtarze. Postawił ją za wzór życia opartego na wierze, pracowitości i obronie godności człowieka. Jej aktualność zawarł najpiękniej w słowach z homilii z Mszy św. beatyfikacyjnej w Tarnowie. Mówił wtedy, że bł. Karolina świadczy „o wielkiej godności kobiety, o godności ludzkiej osoby. O godności ciała, które wprawdzie na tym świecie podlega śmierci, jest zniszczalne (…), ale nosi w sobie, to ludzkie ciało, zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, osiągnąć przez Chrystusa. (…) Karolina Kózkówna była świadoma tej godności. Świadoma tego powołania. Żyła z tą świadomością i dojrzewała w niej. Z tą świadomością oddała wreszcie swoje młode życie, kiedy trzeba je było oddać, aby obronić swą kobiecą godność. Aby obronić godność polskiej, chłopskiej dziewczyny”.
Ta dziewczyna wskazała jasno i wyraźnie wartości, które powinny być dla nas najważniejsze, bo tylko dzięki nim zachowamy naszą tożsamość, pozostaniemy wierni naszym chrześcijańskim korzeniom. Jako patronka diecezji i Ruchu Czystych Serc pokazuje najpełniej, że życie z modlitwą i wiarą jest możliwe. „Wolność człowieka i Boże prawo nie są ze sobą sprzeczne, ale przeciwnie - wzajemnie się do siebie odwołują” - pisał Jan Paweł II w „Veritatis splendor”. Bł. Karolina jest najpiękniejszym obrazem tych słów.
Pomóż w rozwoju naszego portalu