Reklama

Jak przekazać 1% dla Caritas

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Każdy 1% podatku przekazany dla Caritas Diecezji Toruńskiej ma ogromne znaczenie. Dzięki niemu wspólnie możemy nieść pomoc chorym, niepełnosprawnym, potrzebującym.

Jak przekazać 1% podatku na rzecz Caritas Diecezji Toruńskiej?

W formularzu PIT należy odszukać dział - „Wniosek o przekazanie 1% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP)”. W dziale tym znajdują się 3 pola, które należy wypełnić, podając nazwę OPP - Caritas Diecezji Toruńskiej, jej numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) - 0000225584 oraz wnioskowaną kwotę do przekazania nie większą niż 1% należnego podatku. Nie dokonuje się żadnej wpłaty na poczcie lub w banku! Urząd Skarbowy przekaże podaną kwotę 1% podatku bezpośrednio na konto Caritas.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Emeryci i renciści

Osoby, w których imieniu rozliczenia podatkowego dokonuje ZUS, mogą także odliczyć 1% podatku na rzecz Caritas Diecezji Toruńskiej. W takiej sytuacji na podstawie otrzymanego z ZUS-u formularza PIT należy wypełnić formularz PIT-37, wypełniając pola nr 124 i 125 (patrz tabela poniżej), i wpisując w polu 126 kwotę nie wyższą niż 1% należnego podatku z pola nr 120.

Każdy grosz dla potrzebujących

Zapewniamy wszystkich naszych darczyńców, że Caritas Diecezji Toruńskiej jako struktura utrzymuje się z działalności gospodarczej (np. z usług cateringowych). Z pozyskanych tą drogą środków są utrzymywane biura Caritas z pracującymi tam osobami. Natomiast wszystkie środki finansowe pozyskane ze zbiórek, darowizn oraz 1% w całości są przeznaczone na pomoc.
Weszliśmy w Nowy Rok, przed nami te same wyzwania: pomagać, pomagać, pomagać… Wśród wielu osób, które czekają na naszą pomoc, dziś przedstawiamy sytuację dwóch rodzin.
Pani Wiesława, po tragicznej śmierci męża we wrześniu 2008 r., została bez środków do życia. Do tej pory zarabiał mąż, ona zajmowała się dwójką dzieci. Podarowane przez teściów poddasze, które czeka na wykończenie, miało być ostoją rodziny. Pani Wiesława otrzymała już kafelki do łazienki i kuchni, wełnę do ocieplenia, płyty gipsowo-kartonowe oraz termomatę. Aby z dziewczynkami mogły się wprowadzić, potrzeba jeszcze sporo pracy!
5-osobowa rodzina pani Bogumiły z Książek zajmuje 29 m2. Są to zbyt trudne i ograniczone warunki mieszkaniowe, szczególnie dla najstarszej z trzech córek, 15-letniej niepełnosprawnej Angeliki, która porusza się na wózku inwalidzkim. Przed Bożym Narodzeniem przekazaliśmy pierwsze pieniądze, aby rodzina mogła rozpocząć procedury związane z rozbudową, na którą życzliwi sąsiedzi wyrazili zgodę. „To było, jak światełko w tunelu - mówi pani Bogumiła. - Dzwoniłam do różnych fundacji z prośbą o pomoc w rozbudowie, ale dopiero Ksiądz Dyrektor Caritas dał nam nadzieję na lepsze warunki życia. Teraz zachęcamy wszystkich znajomych do przekazania 1% podatku dla Caritas, bo naprawdę warto!

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ks. Tadeo z Filipin: na pielgrzymce łagiewnickiej zobaczyłem nadzieję Kościoła

2024-05-05 14:58

[ TEMATY ]

Łagiewniki

Jezus Miłosierny

Małgorzata Pabis

Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy…

Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy…

„Na pielgrzymce do sanktuarium Bożego Miłosierdzia zobaczyłem młodych ludzi, rodziny z dziećmi, nadzieję Kościoła” - mówi ks. Tadeo Timada, filipiński duchowny ze Zgromadzenia Synów Miłości, który uczestniczył po raz pierwszy w bielsko-żywieckiej pielgrzymce do sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Przeszła ona po raz 12. z Bielska-Białej do krakowskich Łagiewnik w dniach od 30 kwietnia do 3 maja br. Wzięło w niej udział ponad 1200 osób.

W połowie lat 90. ubiegłego wieku, kiedy to papież Jan Paweł II odwiedził Filipiny, przyszły kapłan obiecał sobie, że przyjedzie do Polski. Dziś ks. Tadeo pracuje jako przełożony we wspólnocie zgromadzenia zakonnego kanosjanów w Padwie.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Smagła Góralko z Rusinowej Polany, módl się za nami...

2024-05-05 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Po kilku dniach wędrówki powracamy na gościnną ziemię krakowską. Z dzisiejszego „przystanku” ucieszą się miłośnicy gór, zwłaszcza Tatr.

Rozważanie 6

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję