Częstochowa przygotowuje się do sezonu pielgrzymkowego

W ostatnich dniach częstochowski samorząd podał, że w tamtejszym magistracie formalnie zgłoszono nadejście w lipcu 16 zorganizowanych grup pielgrzymkowych, łącznie z ok. 1,4 tys. osób. W lipcu ub. roku zgłoszono przybycie na Jasną Górę 42 zorganizowanych grup pielgrzymów, liczących łącznie ponad 10 tys. osób.

W piątek miasto przypomniało, że w tym roku pielgrzymki powinny być organizowane i przebiegać zgodnie z wytycznymi głównego inspektora sanitarnego. Celem jest zapewnienie bezpieczeństwa pątników i osób postronnych oraz utrzymanie sprawnej logistyki – z zachowaniem bezpieczeństwa sanitarnego.

"Instrukcje GIS zalecają stosowanie się do takich rekomendacji, jak: zapewnienie higienicznych warunków organizacji pielgrzymki, stosowanie procedur ograniczających rozprzestrzenienie się koronawirusa oraz w przypadku podejrzenia zakażenia koronawirusem u pątników" – przypomniał częstochowski magistrat.

Reklama

Jak uściślił, oznacza to m.in., że w pielgrzymkach mogą uczestniczyć wyłącznie osoby zdrowe, wszyscy pielgrzymi muszą mieć zapewniony dostęp do środków higienicznych i punktów sanitarnych; muszą być też wyposażeni w maseczki, środki do dezynfekcji, często myć i odkażać ręce oraz utrzymywać bezpieczną odległość od rozmówców i współpielgrzymujących.

W razie wystąpienia u pątnika niepokojących objawów sugerujących zakażenie koronawirusem należy niezwłocznie odizolować go od pozostałych członków grupy i powiadomić odpowiednie służby sanitarne i medyczne. W przypadku potwierdzenia zakażenia wszyscy uczestnicy pielgrzymki zostają poddani kwarantannie instytucjonalnej.

"Miasto, ale także częstochowska policja i przedstawiciele Jasnej Góry, apelują do tegorocznych pielgrzymów – bez względu na formę pielgrzymowania – o rozsądek i stosowanie odpowiedniego reżimu sanitarnego" – napisano w piątkowej informacji.

Przypomniano, że na zabezpieczenie przejścia przez Częstochowę i wejścia na Jasną Górę, mogą liczyć tylko oficjalnie zgłoszone grupy piesze. Pielgrzymki niemające zgody diecezjalnych władz kościelnych nie będą – według zapowiedzi Jasnej Góry – oficjalnie witane i przyjmowane w sanktuarium (w tym roku nie powinny być organizowane grupy pielgrzymkowe z miejsc, które zostały dotknięte większą liczbą zachorowań lub pojawiły się tam niedawno nowe ogniska koronawirusa).

Reklama

Oprócz zabezpieczenia wejść pieszych pielgrzymek miasto będzie – jak co roku – przygotowywać i realizować plan zabezpieczenia większych zgromadzeń na błoniach jasnogórskich, organizowanych w czasie świąt maryjnych i dużych pielgrzymek środowiskowych lub branżowych.

Najbliższym takim zgromadzeniem będzie pielgrzymka Radia Maryja 11 lipca. Dzień wcześniej pod Jasną Górą mają pojawić się też rowerzyści: zgłoszenie tego rowerowego zlotu pielgrzymkowego (rowerzyści przyjadą z różnych stron) otrzymały Jasna Góra i częstochowska policja.

Inne większe zgromadzenia będą się wiązały z odpustem Matki Bożej Szkaplerznej 15-16 lipca, pieszymi pielgrzymkami w związku ze świętem Wniebowzięcia NMP (31 lipca-15 sierpnia), pieszymi pielgrzymkami związanymi ze świętem Matki Bożej Jasnogórskiej (23-25 sierpnia); procesją maryjną z archikatedry na Jasną Górę 25 sierpnia i uroczystością Matki Bożej Jasnogórskiej 26 sierpnia, a także Pielgrzymką Rolników (5-6 września) i Ogólnopolską Pielgrzymką Ludzi Pracy (19-20 września).

Urząd miasta zapewnił w piątek, że służby miejskie przygotowały plan zabezpieczenia, zgodnie z którym m.in. dyżurują szpitale i ratownictwo medyczne, a także inne pomocne pielgrzymom służby.(PAP)

Autor: Mateusz Babak

mtb/ joz/

Modlono się o to, aby ofiara poległych w Powstaniu Warszawskim „w Polsce nigdy nie została zapomniana”.

Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m.in. o. Wojciech Dec – podprzeor Jasnej Góry, ks. Jarosław Grabowski – redaktor naczelny „Niedzieli” i ks. Robert Grohs – moderator Krucjaty Wyzwolenia Człowieka Archidiecezji Częstochowskiej.

W homilii abp Depo wskazał na aktualne przesłanie dwóch proroków: Jeremiasza i Jana Chrzciciela. – Na jednego wydano wyrok śmierci, a na drugim wykonano wyrok śmierci. Prorok Jeremiasz wzywał lud do przemiany życia. To wołanie w imię Boga sprowadziło na niego niebezpieczeństwo utraty życia – mówił abp Depo.

– Porównanie Jana Chrzciciela do Jezusa przejawia się przez całą niemal Ewangelię. Często zadają mu pytanie: „Kim jesteś?”. Jan przygotował Jezusowi drogę, wzywając do nawrócenia nawet króla. I przypłacił to życiem – kontynuował metropolita częstochowski i dodał: – Jego śmierć była świadectwem prawdy o Jezusie. To on wskazuje na Jezusa jako Baranka Bożego, który życie daje, żeby ludzie mogli żyć życiem Bożym.

Arcybiskup zaznaczył, że „w naszych czasach zdają się triumfować Herodzi, Herodiady, Salome, Piłaci i tłum wołający: „Barabasza, a nie Jezusa”. – Dotykamy tajemnicy krzyża Jezusa na Golgocie. Tajemnicy, która nie przemija, ale jest obecna w każdej Eucharystii. Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały został z nami, aby człowiek zwyciężał prawdą i łaską – podkreślił.

– Niech umocnieniem będzie dla nas przykład proroków w podprowadzaniu nas do głębi naszego spotkania z Jezusem i dla dawania świadectwa – zakończył metropolita częstochowski.

Przed końcowym błogosławieństwem, jak sam zaznaczył od Ołtarza Ojczyzny, arcybiskup zaapelował o „nieustanną pamięć o uczestnikach wszystkich powstań i wojen, którzy ponieśli swoją ofiarę, abyśmy mogli żyć w wolności”.

Mieszkańcy Częstochowy o godz. 17 pod pomnikiem – Grobem Nieznanego Żołnierza w al. Sienkiewicza, w podjasnogórskich parkach uczcili ofiary Powstania Warszawskiego.

9 sierpnia o godz. 10 w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie zostanie odprawiona Msza św. w intencji częstochowian, którzy brali udział w powstaniu, szczególnie za sierż. „Wojtka” Omyłę i kpt. hm. Eugeniusza Stasieckiego. Po Eucharystii nastąpi złożenie kwiatów i zniczy pod tablicą przy ul. Krakowskiej 36, upamiętniającą „Wojtka”. Organizatorem obchodów jest Stowarzyszenie „Solidarność i Niezawisłość”.

Od wybuchu Powstania Warszawskiego jego i powstańców losami interesowali się mieszkańcy Częstochowy. 14 sierpnia 1944 r. na pomoc powstańcom warszawskim, po mobilizacji oddziałów Armii Krajowej, wyruszyło 2,5 tys. żołnierzy, a z nimi zgrupowania Jerzego Kurpińskiego „Ponurego” i Marcina Tarchalskiego „Marcina”.

W nocy z 16 na 17 sierpnia na Starym Mieście w Warszawie zginął Eugeniusz Stasiecki, który w 1944 r. pełnił funkcję zastępcy naczelnika Szarych Szeregów, twórca konspiracyjnego harcerskiego hufca częstochowskiego „Obraz”. Z Częstochową związany był m.in. Wojciech Omyła, który walczył m.in. o zdobycie obozu „Gęsiówka”. Zginął 8 sierpnia 1944 r. na terenie cmentarza ewangelickiego na Woli.

Z Częstochową związany był również Antoni Zębik, twórca radiostacji „Błyskawica”. W Warszawie w czasie powstania obecny był również ks. Antoni Marchewka, późniejszy redaktor naczelny „Niedzieli” w latach 1945-53, który w schronach spowiadał powstańców.

Częstochowianie starali się wspierać także materialnie uciekinierów i wysiedlonych z Warszawy. 13 września 1944 r. otwarto biuro dla ewakuowanych z Warszawy, pomocy udzielał także Polski Komitet Opiekuńczy. Mieszkańcy powstańczej Warszawy uzyskiwali wsparcie od Kościoła. 7 października 1944 r. biskup częstochowski Teodor Kubina wydał Odezwę Arcypasterską w sprawie zbiórki dla wysiedlonych z Warszawy. 19 października Siostry Zmartwychwstanki uruchomiły kuchnię w barakach przy ul. Chłopickiego. Mieszkańcy stolicy znaleźli też schronienie i opiekę w domach zakonnych i przy parafiach. Szczególną rolę odegrała parafia św. Jakuba i jej proboszcz ks. Wojciech Mondry (pierwszy redaktor naczelny „Niedzieli”, w latach 1926-37). Przy kościele św. Jakuba schronienie i opiekę odnaleźli kapłani, których losy wojenne przywiodły do Częstochowy.

Po Powstaniu Warszawskim swoje miejsce w Częstochowie odnaleźli ludzie kultury, inteligencja, m.in. Zofia Kossak-Szczucka, która wraz z ks. Antonim Marchewką podjęła starania o wznowienie wydawania Tygodnika Katolickiego „Niedziela”. Z Warszawy przybyli po powstaniu do Częstochowy również: Tadeusz Różewicz, Marek Hłasko, Lesław Bartelski i Zofia Trzcińska-Kamińska, która otworzyła pracownię rzeźbiarską w obserwatorium astronomicznym w parku Staszica, a także duże grono warszawskich muzyków, pracowników naukowych Uniwersytetu Warszawskiego, Szkoły Głównej Handlowej i Politechniki Warszawskiej.

Pod kierownictwem prof. Romana Pollaka i prof. Tadeusza Woyno powstał w Częstochowie największy w Polsce „podziemny uniwersytet” kształcący 700 młodych ludzi. Dzięki klasztorowi jasnogórskiemu, który ofiarował budynek, powstał w mieście Szpital Warszawski.

W Częstochowie działał także warszawski Szpital Maltański, zwany szpitalem walczącego podziemia. Kierujący nim dr Jerzy Dreyza osiedlił się na stałe w Częstochowie. Organizował m.in. opiekę medyczną dla pielgrzymów przybywających na Jasną Górę.

Po Powstaniu Warszawskim w Częstochowie zamieszkał również dr Bolesław Stypułkowski, specjalista chorób płuc, który zorganizował w Częstochowie pierwszy oddział gruźliczy, a w czasie powstania był lekarzem-komendantem szpitala powstańczego przy ul. Hożej 13.

W Częstochowie od 7 października 1944 r. przebywał także gen. Leopold Okulicki, szef Armii Krajowej, skąd obejmował dowództwo nad całością prac konspiracyjnych. W okresie od października 1944 r. do stycznia 1945 r. Częstochowa była stolicą podziemnej Polski.