Parafia pw. Bożego Ciała jest najmłodszą parafią w Busku-Zdroju. W czerwcu 1988 r. staraniem ówczesnego proboszcza parafii Niepokalanego Poczęcia NMP ks. dr. Mariana Goska utworzono samodzielny ośrodek duszpasterski. Kilka miesięcy wcześniej bp Jan Gurda wizytując sąsiednie parafie poświęcił krzyże na placu przeznaczonym pod budowę kościoła. Ówczesny ordynariusz kielecki bp Stanisław Szymecki erygował parafię 18 maja 1989 r. Okręg parafialny wydzielono z parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Busku. Obecnie do parafii należą dwa osiedla w Busku-Zdroju: Os. Świerczewskiego i Os. Sikorskiego, kilka przyległych ulic, a także trzy wsie: Owczary, Bronina i Zbrodzice.

Budowa kościoła

W 1988 r. rozpoczęła się budowa kościoła. Początkowo wierni gromadzili się na placu przy budującym się kościele, gdzie przy ołtarzu polowym w okresie wiosennym i letnim odprawiano Msze św. i sprawowano nabożeństwa. Niezwykle trudnego zadania organizacji wspólnoty, tak od strony materialnej, jak i duchowej, podjął się pierwszy proboszcz tej parafii ks. kan. Marian Janik. Dzięki ogromnemu jego poświęceniu, jak również dzięki mobilizacji i pomocy wielu życzliwych ludzi prace przy budowie świątyni posuwały się w bardzo szybkim tempie. Od początku Ksiądz Proboszcz angażował wielu parafian, którzy bardzo chętnie i z zapałem pomagali w pracach przy powstającej świątyni. Przez kolejne lata we wznoszeniu i upiększaniu swojego kościoła uczestniczyła cała wspólnota parafialna oraz liczni fundatorzy i ofiarodawcy spoza granic kraju, o czym świadczą tabliczki umieszczone w kościele. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w Roku Jubileuszowym biskup ordynariusz Kazimierz Ryczan, współkoncelebransami byli Księża Biskupi: Mieczysław Jaworski i Marian Florczyk.

Parafia dzisiaj

Dziś, po kilkunastu latach, można dostrzec, że wspólnota parafii Bożego Ciała zbudowana jest z prawdziwych „żywych kamieni”. Parafia żyje licznymi grupami i wspólnotami. Są tu oaza młodzieżowa, chórek dziecięcy, chór parafialny, koła różańcowe. Wszystkie te inicjatywy są dowodem na to, że ludzie chcą świadomie uczestniczyć w życiu parafii. Ksiądz Proboszcz i Księża Prefekci potrafią ożywić tradycyjne duszpasterstwo licznymi inicjatywami. Wierni parafianie bardzo chętnie przychodzą na nabożeństwa i rekolekcje. Chcą wypełniać i realizować w życiu codziennym to, co usłyszą w kościele, chcą być aktywnymi i odpowiedzialnymi za parafię chrześcijanami. Serdeczna atmosfera, jaka panuje na plebanii wśród kapłanów (a w parafii obecnie pracują księża: Tomasz Kubicki i Marcin Zapała), a także pomoc Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego sprawia, że wierni chętnie utrzymują kontakt z duszpasterzami i bardzo życzliwie włączają się w prace na rzecz wspólnoty parafialnej.

Peregrynacja - czas łaski od Pana

Dzień 22 czerwca tego roku zapisze się złotymi zgłoskami w historii parafii Bożego Ciała. W tym dniu podczas nawiedzenia kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej wspólnota parafialna obchodziła 20-lecie swojego powstania. Przed peregrynacją Cudownego Obrazu w dniach od 15 do 21 czerwca w parafii odbywały się pierwsze misje święte. Zostały przeprowadzone przez ks. Andrzeja Kaszyckiego, kanclerza kurii diecezjalnej, oraz przez ks. Dariusza Gącika, notariusza kurii. Żywe słowo, głoszone przez misjonarzy, wydało obfite owoce nawrócenia. Wielu ludzi skorzystało z sakramentu pokuty i pojednania. Liczne rzesze przystąpiły do Komunii św. Misje te były bezpośrednim przygotowaniem do peregrynacji Obrazu Pani Jasnogórskiej. W dniu peregrynacji uroczystej Mszy św. o godz. 17 przewodniczył bp Kazimierz Ryczan. Wśród licznie przybyłych na tę uroczystość kapłanów byli także i ci, którzy pochodzą z tej parafii (a są wśród nich m.in. dwaj profesorowie kieleckiego seminarium duchownego - ks. Paweł Borto i ks. Michał Olejarczyk). Powołania kapłańskie to także piękny wyraz żywotności wspólnoty. Sprawowana przy licznym udziale tak wiernych świeckich, jak i duchownych uroczysta Eucharystia była okazją do wyśpiewania uroczystego „Te Deum” za 20 lat istnienia parafii. Wydarzenie to było prawdziwym czasem łaski danym przez Boga. Oby kolejne lata przyniosły dalszy wzrost tej pięknej, zbudowanej z „żywych kamieni” wspólnoty.