Reklama

Parafia z historią

Stanowiąca perełkę architektury drewniana świątynia w Żukowie, umiejscowiona na niewielkim wzgórzu, jest niemym świadkiem dziejów tej parafii. Jej niezwykłą wartość stanowią także ważne zabytki sztuki sakralnej: neobarokowe ołtarze z drugiej połowy XIX wieku, barokowa rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z XVIII wieku w ołtarzu głównym, rokokowa chrzcielnica w kształcie muszli z drugiej połowy XVIII wieku oraz granitowe kropielnice z XV-XVI wieku. 3 czerwca bp Piotr Libera nawiedził wielowiekową, pełną tradycji wspólnotę parafialną w Żukowie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Powstanie parafii w Żukowie jest datowane na pierwszą połowę XIII wieku. Źródła historyczne podają, że została ona utworzona z fundacji Lassoty, cześnika dworu księżnej Agafii, żony Konrada I. W 1247 r. Lassota podarował wieś wraz z kościołem biskupowi Piotrowi. Obecna, drewniana świątynia, została zapewne wzniesiona w 1785 r. z fundacji biskupa płockiego Krzysztofa Hilarego Szembeka i konsekrowana w 1791 r. Restaurowana była w latach 1870-1908, kiedy proboszczem był ks. Sylwester Dawgiałło. Ostatni gruntowny remont przeprowadzono w 1974 r. z inicjatywy proboszcza ks. Antoniego Majkowskiego. W 1997 r., dzięki wysiłkowi ks. Tadeusza Buławskiego i parafian, została wybudowana nowa, murowana plebania wraz z budynkiem gospodarczym.

Duszpasterstwo i grupy parafialne

Żukowska wspólnota, podobnie jak większość parafii naszej diecezji, ma charakter typowo rolniczy. Nie dziwi więc fakt, że coraz więcej ludzi opuszcza swoje rodzinne domy w poszukiwaniu pracy. Taką niepokojącą sytuację dostrzega także w swojej parafii proboszcz ks. Buławski. Jak stwierdził, jest to jeden z bardziej dotkliwych obecnie problemów, przed którymi staje wspólnota. Ale to nie jedyne problemy niepokojące Księdza Proboszcza. Jako inne, równie ważne wymienił pijaństwo, lenistwo w służbie Bożej, a także widoczną obojętność pewnej grupy parafian w zakresie uczestnictwa w niedzielnych Mszach św. „Brak troski ze strony niektórych rodziców o właściwe wychowanie swoich dzieci to niestety także coraz częstszy problem” - podkreślał.
Wśród tych cieni jaśnieją także światła dobra, których w parafii nie brakuje. Zauważa się zaangażowanie mieszkańców w różne dzieła związane z parafią. Większość parafian systematycznie uczestniczy w życiu Kościoła, bierze udział we Mszach św., przystępuje do sakramentu pokuty i przyjmuje Komunię św. Przykładem takiego stanu mogą być przeprowadzone w 2003 r. przez ojców redemptorystów misje święte, w których wzięła udział niemal cała wspólnota parafialna. W przeprowadzanych rekolekcjach adwentowych czy wielkopostnych wierni uczestniczą licznie i bardzo gorliwie. Ponadto w miesiącach maryjnych (maj i październik) na modlitwę gromadzą się starsi, młodzież i dzieci. W pierwszą niedzielę miesiąca odbywa się zawsze adoracja Najświętszego Sakramentu połączona z procesją. Ponad sto osób należy do asysty procesyjnej. W trzecią niedzielę miesiąca po wszystkich Mszach św. odbywa się nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. Z kolei w pierwsze piątki i soboty miesiąca są odprawiane nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Młodzież z gimnazjum i dzieci ze szkół podstawowych z Sobanic i Nacpolska chętnie organizują sprzedaż zniczy na Wszystkich Świętych, palemek przed Niedzielą Palmową czy kart świątecznych. Zebrane pieniądze przeznaczają na cele misyjne. Dzieci z PDMD wzięły udział w cyklu katechez o duchowej adopcji dziecka poczętego. Wielu uczniów podjęło to dzieło, a niektóre z dzieci nadal je kontynuują. Sporą, bo 35-osobową grupę parafialną tworzą ministranci. W ich szeregach są nie tylko uczniowie szkół podstawowych czy gimnazjów, lecz również licealiści, a także studenci. Chętnie uczestniczą w posługiwaniu podczas Mszy św.; zawsze można liczyć na ich pomoc także przy innych pracach - podkreślał ks. Buławski. W upiększanie liturgii czynnie włącza się schola parafialna. 15 osób tworzących tę grupę po kilkumiesięcznej przerwie wznowiło działalność ku radości zarówno duszpasterza, jak i wiernych. Podobną co do wielkości grupę stanowi Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, którego członkowie podczas odbywających się co 2-3 tygodnie spotkań starają się umacniać swoją wiarę. Modlitwą otacza parafię 8 kół Żywego Różańca. Prężną grupę, działającą już 11 lat, stanowi koło Akcji Katolickiej.
Jak podkreślał ks. Buławski, na 2400 wiernych kilka osób należy do Kościoła Mariawickiego, dwie osoby zaś do Świadków Jehowy. Ksiądz Proboszcz wspomniał, że od ostatniej wizytacji kanonicznej, która miała miejsce w 2002 r., zostało ochrzczonych 131 dzieci, związek małżeński zawarły 52 pary, zmarło zaś 176 osób.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Osiągnięcia materialne

Strona duchowa parafii jest ogromnie ważna, niemniej ogromny wpływ na jej wizerunek ma również strona materialna. W protokole komisji przedwizytacyjnej było zalecenie, aby uwzględnić w kościele parafialnym zabezpieczenie i remont filarów (malowanie), zamontowanie rynien i rur spustowych przy kościele i dzwonnicy, poprawienie rynien na budynku gospodarczym, ocieplenie sufitu w kościele i zabezpieczenie przed wilgocią i szkodnikami, pomalowanie dachu na kościele i wieży. „To wszystko w bardzo bliskim czasie zostało wykonane” - z dumą podkreślał proboszcz parafii Żukowo. Dokonano również remontu parkanu przy kościele, wykarczowano krzewy na cmentarzu, pomalowano ołtarz główny (bez złoceń) i chór. Wykonano fotel dla celebransa, miejsca dla ministrantów oraz krzesła dla asysty oraz lektorium. Powiększono powierzchnię podłogi w prezbiterium. Położono terakotę w salce katechetycznej, na korytarzu i na schodach do piwnicy. Remont został również przeprowadzony w pralni, gdzie położono glazurę, ponadto wyremontowano rynnę przy balkonie. Założono alarm antywłamaniowy i przeciwpożarowy w kościele i na plebanii.
Na cmentarzu usunięto kilkanaście drzew, które stwarzały zagrożenie dla wiernych oraz znajdujących się na jego terenie pomników. Kolejnym ważnym działaniem dla dobrego stanu świątyni było zaimpregnowanie jej zewnętrznych ścian. Remontowi i malowaniu została poddana dzwonnica, wstawiono cztery filary przy wejściu do kościoła, a także odnowiono figurę Matki Bożej i Jezusa Miłosiernego.
Umeblowano kancelarię (zabudowano ścianę i zakupiono biurko). Wykonano również konserwację trzech obrazów: św. Marka, św. Hieronima (XVIII wiek - Franciszka Smuglewicza) i św. Wawrzyńca (XIX wiek - Murzynowskiego). Zrobiono nowy parkan na froncie cmentarza grzebalnego (cementowy fundament i metalowe przęsła). Zakupiono obraz św. Faustyny. Zabezpieczono strych na kościele (zaimpregnowano drewno). Ocieplono sufit wełną mineralną oraz wykonano wywietrzniki w suficie. Przy wyjściu z zakrystii zostało założone oświetlenie.
Poczyniono również kilka istotnych zakupów. Jednym z nich jest krucyfiks do kruchty. Zakupiono do plebanii piec c.o. na ekogroszek i zmieniono rynny. Przy ołtarzu zainstalowano dwie lampy, zakupiono lichtarze pod paschał, pod świece ołtarzowe i pulpit. Wykonano przegląd instalacji elektrycznej, odgromowej oraz dokonano koniecznych poprawek. Na cmentarzu w głównej alejce i przy plebanii został położony nowy chodnik. Ocieplono strych plebanii wełną mineralną.
Odrestaurowano krucyfiks z początku XVIII wieku i chrzcielnicę z XVIII wieku oraz zakupiono przenośne nagłośnienie na cmentarz. Na cmentarzu zostały wykonane ołtarz i grobowiec dla księży i nad tym zrobiono zadaszenie (konstrukcja metalowa pokryta blachodachówką).

Przebieg wizytacji

Obecność Księdza Biskupa w żukowskiej wspólnocie parafialnej zainaugurowało spotkanie w Zespole Szkół w Nacpolsku, gdzie po powitaniu przez Andrzeja Szacherskiego, dyrektora placówki, troje uczniów przygotowanych po kierunkiem nauczyciela muzyki Adama Jakubowskiego przedstawiło program artystyczny. Odśpiewaną wspólnie „Barką” zakończono spotkanie w szkole.
O godz. 15 Biskup Piotr spotkał się w kościele z przedstawicielami grup i stowarzyszeń parafialnych, którzy opowiedzieli, na czym polega i jak przebiega ich praca w parafii. Dwie godziny później przed uroczystą Mszą św. ingresową sprawozdanie złożył Ksiądz Proboszcz. Po homilii Biskup Płocki udzielił sakramentu bierzmowania przygotowanej młodzieży. Po Mszy św. wszyscy uczestnicy wieczornej liturgii śpiewając pieśni, udali się na pobliski cmentarz parafialny, gdzie po modlitwie w intencji spoczywających na nim zmarłych Ksiądz Biskup poświęcił nowy ołtarz.

Parafia pw. św. Wawrzyńca w Żukowie

Patron parafii: św. Wawrzyniec
Tytuł kościoła: kościół parafialny pw. św. Zygmunta
Dekanat: wyszogrodzki
Miejscowości: Łazęki, Nacpolsk, Nacpolsk Nowy, Nacpolsk Stary, Skarszyn Nowy, Skarszyn Stary, Słomin Nowy, Słomin Stary, Sobanice Nowe, Sobanice Stare, Sosenkowo, Sosenkowo Wieś, Srebrna, Żukowo, Żukowo Kolonia, Żukowo Poświętne, Żukówek
Proboszcz parafii: ks. kan. mgr Tadeusz Jakub Buławski
Katechetki: Joanna Augustyniak (w Szkole Podstawowej w Sobanicach), Edyta Zieleniewska (w ZS w Nacpolsku)
Organista: Ryszard Wiercioch
Zakrystian: Stanisław Pantof
W parafii działają: Rada Parafialna, Rada Duszpasterska, 8 kół Żywego Różańca, asysta procesyjna, ministranci, schola, Akcja Katolicka, chór, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, zespół charytatywny, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
Współpraca: OSP Słomin, Żukowo, Sobanice, Sosenkowo
Msze św. w niedzielę: 9, 11.30, 16

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Gądecki: kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i zamienić na inny

2024-05-21 14:42

[ TEMATY ]

kapłaństwo

abp Stanisław Gądecki

Karol Porwich / Niedziela

„Niech nad waszą kapłańską służbą pośród Polonii i nie tylko czuwają słudzy Boży kard. August Hlond i ks. Ignacy Posadzy. Traktujcie poważnie wasze kapłaństwo, bo kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i w każdej chwili zamienić na inny. Kapłaństwo jest wieczne” - mówił abp Stanisław Gądecki. Metropolita poznański przewodniczył w poznańskiej katedrze uroczystej Mszy św., połączonej z udzieleniem święceń diakonatu czterem alumnom i święceń prezbiteratu trzem diakonom Towarzystwa Chrystusowego.

W Eucharystii uczestniczyli generał księży chrystusowców ks. Krzysztof Olejnik TChr, prowincjałowie z Australii, Brazylii, USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Francji, krajów, gdzie posługują chrystusowcy, rektor ks. dr Jan Hadalski i wychowawcy seminaryjni, siostry misjonarki, kapłani diecezjalni i zakonni oraz rodzice, krewni i przyjaciele alumnów.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Reprezentant Chorwacji na konkurs Eurowizji: Bóg stał się dla mnie żywą osobą

2024-05-21 14:26

[ TEMATY ]

świadectwa

#świadectwo

Wikipedia.org

Baby Lasagna (2024)

Baby Lasagna (2024)

Bóg stał się dla mnie żywą osobą - tak o swoim nawróceniu mówi reprezentant Chorwacji na tegoroczny konkurs Eurowizji. 25-letni Marko Purišić, występujący pod pseudonimem Baby Lasagna, zajął na nim drugie miejsce piosenką „Rim Tim Tagi Dim”, opowiadającej o młodym człowieku wyjeżdżającym ze wsi do miasta.

Był to najlepszy wynik Chorwacji w tym konkursie. Po powrocie do kraju Purišić przyjęty został jak bohater. Premier Andrej Plenković zapowiedział, że państwo przyzna mu premię w wysokości 50 tys. euro. Jednak artysta zrezygnował z tych pieniędzy i przekazał je dwóm placówkom leczącym nowotwory.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję