Był niezwykle gościnny, bardzo lubił, gdy z okazji różnych świąt i uroczystości odwiedzały go na plebanii grupy parafialne, jak Akcja Katolicka, chór, KSM, rada duszpasterska, schola, ministranci. Wesołe, przebiegające w rodzinnej atmosferze spotkania opłatkowe, ogniska w ogrodzie i pielgrzymki pozostaną na długo w pamięci młodszych i starszych parafian. W naszych sercach utrwalił się taki obraz Księdza Kanonika: zawsze uśmiechnięty, tak po prostu życzliwy. Równie gościnny i serdeczny był w czasie prywatnych herbatek, zawsze obdarowywał swoich gości ciekawą książką, czasopismem i garścią cukierków. Od Księdza Krzysztofa każdy wracał z kieszeniami wypełnionymi czekoladowymi cukierkami, dedykowanymi kolejnym członkom rodziny.

Jego troska o życie duchowe parafian łączyła się z troską o ich codzienność. Zbierał pod skrzydła wszystkich rozbitków i zagubionych, zawsze pytał o rodzinę, dzieci, wnuczęta; o to jak się im powodzi. W chwilach trudnych potrafił taktownie doradzić, pocieszyć; czasem się obruszył, gdyż ojcowskie nawet ostrzejsze pouczenie - z perspektywy czasu - też miało swój sens. Szczególnie pochylał się nad ludźmi napływowymi, których wielu osiedliło się w ostatnich czasach na terenie parafii. Zapraszał do udziału w liturgii oraz do włączenia się w działalność grup parafialnych. Miał niezwykły dar rozeznania talentów i starał się każdemu znaleźć właściwe miejsce we wspólnocie parafialnej.

Duchowym darem dla wszystkich parafian były doroczne Letnie Koncerty Kameralne, obywające się z okazji odpustu ku czci św. Apostołów Piotra i Pawła, z udziałem sławnych artystów scen polskich. Sam chętnie uczestniczył w parafialnych pielgrzymkach autokarowych, wyjazdach do kina na wartościowe filmy religijne oraz historyczne. Współpracował ze szkołami, które znajdują się na terenie parafii. Wspierał działalność Szkolnych Kół Caritas, wolontariatu; patronował kolejnym edycjom Diecezjalnego Przeglądu Jasełek i Grup Kolędniczych oraz Diecezjalnego Konkursu ,,Na najpiękniejszą szopkę bożonarodzeniową”. Z radością gościł w progach kościoła małych i większych kolędników, szkolną orkiestrę. Wspierał podejmowane przez parafian działania medialne i edytorskie: pismo parafialne Akcji Katolickiej „Ignacjański Szlak”, wydany przez Szkolny Klub Wolontariatu przewodnik ,,Ocalić od zapomnienia. Szlakiem niemieckich kapliczek”, wydany przez zespól parafialny album ,,Na większą chwałę Bożą. Stulecie parafii w Niemcach”. Dbał o czytelnictwo prasy katolickiej; wielką radość sprawiały mu publikacje parafian na lamach Tygodnika Katolickiego „Niedziela”. Jego dbałość o zachowanie przekazu historycznego, oddanie szacunku osobom zasłużonym dla Niemiec, uwidoczniło się zwłaszcza w czasie nadania Szkole Podstawowej w Niemcach imienia Marty z Budnych Łosiowej. Parafianom pozostawił jeszcze jeden piękny dar: coroczne nabożeństwo Drogi Krzyżowej po os. Chmielno, by potrafili pójść za Jezusem w szarej codzienności.

Zawsze podkreślał: ,,W każdym czasie i splocie wydarzeń jest Bóg, Jego Mądrość i Opatrzność. Duch Święty nigdy nie opuszcza tych, którzy otwierają się na prawdę, wobec nas nieustannie działa przez łaskę i miłosierdzie”.

Więcej o śp. ks. Krzysztofie Galewskim na łamach "Niedzieli Lubelskiej" z datą 14 czerwca.