Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należy do najstarszych świąt maryjnych. Korzenie tego święta sięgają V – VI wieku, choć dopiero 1 XI 1950 roku papież Pius XII Konstytucją apostolską Munificentissimus Deus ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
Dzisiejszy wyjątkowy obraz jest okazją do przypomnienia w jak piękny sposób najważniejsze święta maryjne łączą się z polską kulturą ludową. W kalendarzu liturgicznym wymienia się aż 19 świąt maryjnych o różnej randze i oprawie. Tylko jednak najstarsze z nich zajmują wyjątkowe miejsce w kulturze ludowej. Święta te zostały wpisane w ważne momenty ludowego rytmu czasu, z nimi też związane są obrzędy i zwyczaje. Obchodzone 2 II święto Oczyszczenia NMP (Ofiarowania Pańskiego) to w tradycji ludowej Matki Boskiej Gromnicznej. Święto Zwiastowania NMP obchodzone 25 III jest nazywane w tradycji ludowej świętem: Matki Boskiej Roztwornej lub Wiosennej, Ożywiającej, Zagrzewnej, Żabicznej, Strumiannej. Nawiedzenie NMP to z kolei święto Matki Boskiej Jagodnej.
Reklama
Wniebowzięcie NMP obchodzone 15 VIII w polskiej tradycji znane jest przede wszystkim jako Matki Boskiej Zielnej ale również: Zaśniętej, Żniwnej. W końcu Święto Narodzenia NMP obchodzone 8 IX określane jest jako Matki Boskiej Siewnej. Nazewnictwo świąt maryjnych w tradycji ludowej nawiązuje do obrzędów i obyczajów, wskazuje na rytm natury, który wyznacza porządek prac na roli i w gospodarstwie. Takie nazwy świąt bywają częściej używane niż ich oficjalne kościelne odpowiedniki. Dzisiejszy obraz pięknie wpisuje się w tę ludową tradycję. Oto widzimy ubraną w skromną ludową suknię, okrytą niebieskim płaszczem Matkę Bożą, unoszącą się na obłoku do nieba.
W tle obrazu mamy dwie sfery. Sferę ziemską symbolizują stojący po bokach: święci Piotr i Paweł. Sferę niebiańską strzegą stojący na kolumnach archaniołowie. U samej góry na Matkę Boską oczekują: Jezus, Bóg Ojciec i Duch Święty. Zgodnie z kanonem malarstwa ludowego, Matka Boska góruje wielkością nad pozostałymi postaciami. Tym co wyróżnia ten obraz spośród innych jest słyszalna oczami wyobraźni muzyka towarzysząca wstępującej do nieba Matce Bożej. W tym radosnym obrazie słychać jak ludowe aniołki skocznie przygrywając na góralskich instrumentach towarzyszą Matce Bożej. W taki właśnie radosny, ale przed wszystkim „nasz” charakter święta Wniebowstąpienia NMP chcieli widzieć nasi przodkowie z okolic Żywca w XIX wieku.
