W homilii ks. Garlacza nawiązał do dzisiejszego Słowa Bożego: - Odchodzący ze świata Syn Boży, w przeddzień swej męki, zapowiedział uczniom nadejście Ducha Prawdy. W Wieczerniku wlał w nich nadzieję, że nie pozostawi ich samych. Duch Święty miał umocnić apostołów w poszukiwaniu prawdy zawartej w nauce Jezusa. Zbawiciel wiedział, że sami od siebie nie są w stanie nic uczynić i dlatego będą potrzebowali Jego łaski. Dzięki niej uczniowie będą głosić prawdę o Chrystusie Zmartwychwstałym i dla niej oddadzą swe życie. Opis z Dziejów Apostolskich, który dzisiaj usłyszeliśmy, jak i jeszcze wiele innych zapisanych w tej księdze, jest tego przykładem – wyjaśnił kaznodzieja i dodał, że jednym z tych, który współcześnie stał się dla świata apostołem, świadkiem Zmartwychwstałego, był św. Jan Paweł II. - Wspominając w ostatnich dniach jego setną rocznicę urodzin, pragniemy nieustannie dziękować Bogu za jego świadectwo wiary. Karol Wojtyła był szczególnie oddany działaniu Ducha Prawdy. Znakiem tego była modlitwa, której w dzieciństwie nauczył go ojciec. Serce Karola Wojtyły przylgnęło do Ducha Świętego, który napełniał łaską młodzieńca z Wadowic, kapłana, biskupa, papieża. Tylko tak mógł św. Jan Paweł II stać się wiernym uczniem Jezusa Chrystusa – zauważył kapłan.

Ks. Garlacza podkreślił, że również wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie z „wdzięcznością myśli o Karolu Wojtyle, który nie tylko jest wzorem kapłaństwa, ale szczególnym Orędownikiem u Boga za powołanych”. - Chlubimy się nim, bo był absolwentem naszego seminarium, w którym formował się podczas II wojny światowej. Często wsłuchujemy się także w jego słowa, które stają się inspiracją do tego, aby nie zaprzepaścić powołania, którym Pan nas obdarzył – powiedział ojciec duchowny WSD Archidiecezji Krakowskiej, który przywołał słowa, jakie w trakcie spotkania z klerykami w seminaryjnej kaplicy w 1983 roku, podczas kolejnej pielgrzymki do Polski, wypowiedział Papież: „Jeżeli stałem się kapłanem w Kościele krakowskim, to dzięki temu, że przeszedłem seminarium krakowskie. Przynależę więc też do seminarium krakowskiego (…). Przynależę w tym znaczeniu, że seminarium krakowskie mnie przygotowało do kapłaństwa. To jest wielka rzecz, przygotować człowieka do kapłaństwa. Okres, w którym to się działo w moim życiu, był okresem szczególnym, wyjątkowym. Przeszedłem przez seminarium bardzo nietypowe. (…) W każdym razie seminarium jest przygotowaniem do kapłaństwa i mnie do kapłaństwa przygotowało seminarium krakowskie, za co mu jestem wdzięczny. Wszystkim wam życzę, żeby to seminarium, które, tak jak cały Kościół krakowski, ma wielkie tradycje, przygotowało was dobrze do kapłaństwa; żebyście znaleźli swoją drogę, żebyście się na tej drodze umocnili i żebyście na tę drogę weszli - bo seminarium jest wchodzeniem na drogę, a wejściem na drogę jest już samo kapłaństwo”.

Kończąc homilię, ks. Garlacz przekonywał: - Wspominając wielkiego Papieża Polaka powinniśmy dzisiaj pamiętać o młodych, którzy w tych miesiącach intensywniej wybiegają w przyszłość. Oczekując egzaminu dojrzałości, myślą o swojej drodze życia, pragną przecież szczęścia, którym chcieliby się dzielić z innymi. Pozwólcie zatem drogie Siostry i drodzy Bracia, szczególnie wy cierpiący i wszyscy, którzy modlicie się z nami dzięki transmisji telewizyjnej, że wypowiem gorącą prośbę, jaką my kapłani i klerycy głęboko nosimy w sercach. Prosimy was o modlitwę w intencji nowych powołań. Powołanie jest darem i łaską. Wymaga więc od nas modlitwy. Zbawiciel woła do każdego z nas: „Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. (Łk 10, 2) Modlitwa ta, to prośba o otwarcie serca na dary Ducha Prawdy. Duch Święty wskazuje drogę tym, którzy chcą rozeznać przyszłość. Tylko On może być dla nich siłą, która pobudzi do odwagi, aby nie bali się pójść za Chrystusem i stali się Jego apostołami w dzisiejszym świecie. Dla wielu młodych właśnie ta droga może stać się tu na ziemi jedyną drogą szczęścia, która poprowadzi ich do świętości.