– Tryb mojej pracy diametralnie się zmienił – mówi Gabriela Urbańska-Legutko. – Grupy obcokrajowców, którymi się zajmuję w Centrum Języka i Kultury Polskiej UJ nie mogą wychodzić z akademików, więc uczymy się zdalnie. Widzę wielkie konsekwencje odcięcia studentów od świata, domów, rodzin – tłumaczy.

Pandemia samotności

Gabriela wyznaje, że wraz z zagrożeniem chorobą COVID-19 nadeszła pandemia samotności i strachu. – Dużo rozmawiam ze studentami, którzy stali się bardzo samotni. Teraz gdy nie mogą razem przebywać, umożliwienie im jakiegokolwiek kontaktu z innymi jest sprawą kluczową – tłumaczy Gabriela. Asystentka wyznaje, że zazwyczaj rozmawiają o filozofii, polskiej poezji, kulturze współczesnej, ale także o sposobach radzenia sobie z zastaną sytuacją. – Najbardziej istotne jest to, aby studenci nie czuli się pozostawieni samym sobie, by wiedzieli, że mają kogoś, z kim mogą się skontaktować – dodaje Gabriela.

Tysiące kilometrów od domu

Większość studentów Centrum Języka i Kultury Polskiej UJ nie wróciła do domów, m.in. kilkudziesięcioosobowa grupa z Chin. Jednak osoby pochodzące np. z USA, zdecydowały zakończyć studia i natychmiast wracać do kraju. – Niektóre programy wymian międzynarodowych musiały zostać przeniesione, studia zmieniły się na tryb zdalny, a studenci w związku z utrudnioną podróżą do domu musieli podjąć decyzję o szybkim powrocie. Te osoby są podłamane na duchu i niebywale żałują, że nie mogą zostać w Krakowie i Polsce, gdyż postrzegali ten czas zarówno jako przygodę, jak i powrót do swojego „drugiego kraju”. Zapewniam ich jednak, że z pewnością będą mieli na to jeszcze szansę! – mówi Gabriela.

Epidemia nie jest więzieniem

Gabriela zachęca, aby spojrzeć na ten czas z innej perspektywy. – Wydaje mi się, że ten czas powinniśmy postrzegać jako dar. Dar w znaczeniu szansy, jaką dał nam Bóg, abyśmy mieli okazję przedefiniować swoje życie, najważniejsze dla nas wartości. Ten nowy wymiar życia wcale nie musi okazać się więzieniem, torturą. Możemy stwarzać rzeczy zupełnie nowe i właśnie – nawet „mimo drzwi zamkniętych” – mówi.

Archiwum prywatne

Odpowiedź na wszystkie wątpliwości

Gabriela w tym trudnym czasie zaprasza wszystkich do całkowitego zawierzenia się Chrystusowi. – Pomimo tego, że jest nam ciężko, że nie widzimy odpowiedzi, a niektóre sytuacje i ludzkie działania wydają się irracjonalne i niekiedy bolesne, warto pamiętać o Bożej obecności i o tym, że na Boga zawsze można liczyć. Jeśli nie widzimy żadnej szansy na zmianę sytuacji, a pomoc znikąd nie nadciąga - warto powierzyć się Jezusowi w słowach: "Jezu, Ty się tym zajmij" – zachęca. I zapewnia, że ten czas nie powinien zagrażać chrześcijanom, gdyż pokładając wiarę w Boga i cud zmartwychwstania, otrzymujemy nadzieję na lepsze jutro.