Reklama

U św. Wojciecha w Bielinach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

historia i legenda w tym zaczarowanym miejscu chodzą ze sobą pod rękę. Co jest tutaj jednym, a co drugim, wie najlepiej strażnik prawd i baśni bielińskich - ks. kan. Jan Jagodziński, proboszcz z Bielin, którego poczucie humoru, gościnność i dobroć tak samo wielkie, jak niechęć do fotografowania się. Zna tutaj każdy kamień, słuchać go można długimi godzinami, kiedy z niezwykłą zdolnością do opowiadania wskrzesza historię Wojciechowego sanktuarium, parafii, okolicznych miejsc. Ongiś była to wielka parafia, opowiada Ksiądz Proboszcz, pokazując nawet dokument poświadczający, że stary Ulanów długo ssał mleko bielińskiej matki, zanim zaczął samodzielnie chodzić. Parafia swoim terytorium obejmowała wielką połać obecnej diecezji - należały do niej m.in. Racławice, Nisko, Turbia, Kurzyna, Górno, Ulanów i wiele innych miejscowości. Bieliny jako osada liczy około 1000 lat. Pierwsze szersze informacje o istnieniu parafii Bieliny pochodzą z 1326 r. Jest to jedna z najstarszych osad nad Sanem, Wprawdzie pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1326 r., to jednak tradycja datuje jej powstanie na koniec X wieku. Możliwość istnienia wsi w tym okresie poświadczają odkryte przez archeologów pozostałości średniowiecznej osady datowane na X-XIII wiek.
Zanim wjedzie się do centrum, warto zjechać na tzw. Podlądzie, na skraj wsi, gdzie, na wysokim brzegu doliny Sanu wznosi się wysoki stalowy krzyż. Widok stąd zaczarowany - na Bieliny, na kościół, na klasztor Sióstr Dominikanek. U stóp wzgórza leży polodowcowy głaz z wyrytym na tablicy napisem: „Dla uczczenia X wieków osady Bieliny i 1000-lecia śmierci św. Wojciecha. A.D. 1997”. Wzmianka o św. Wojciechu nie jest tu przypadkowa. Legenda głosi, że bp Wojciech w czasie swej podróży z Czech do Polski w 997 r. zatrzymał się w Bielinach. Wówczas była to mała osada położona w rejonie dzisiejszego krzyża. Z powstaniem Bielin i pobytem tu św. Wojciecha związane jest kilka legend, które ostatnimi czasy jakby się rozmnożyły, a może tylko zostały wygrzebane w ludzkiej pamięci i od nowa rozpowszechnione. Legenda nie ma poparcia w źródłach historycznych, ale jak trafnie skwitował to ks. Jagodziński: „Być może nie ma wyraźnych dowodów, że Święty był w Bielinach, ale nie ma też dowodów, że go tu nie było”. Pozostańmy więc przy legendzie, nikomu nie wadzi, a niewątpliwie ubarwia kulturowe oblicze regionu.
W centrum wsi wznosi się kościół parafialny pw. św. Wojciecha. Parafia bielińska, istniejąca już w 1326 r., prywatna fundacja Awdańców, uposażona została przez biskupa krakowskiego. Według tradycji kościelnej, parafia w Bielinach powstała w czasach Bolesława Śmiałego, a kościół miał poświęcić biskup krakowski Stanisław Szczepanowski. Długosz w swoich dziełach podaje, że parafia w Bielinach istniała już od wieków. W 1711 r. spłonął kościół - ślad po nim wyznacza figura Matki Bożej, opodal kościoła, na terenie plebańskiego ogrodu. Nowy, konsekrowany w 1730 r., strawił wkrótce - w 1756 r. pożar. Kolejną, stojącą do dzisiaj świątynię wybudowano w latach 1763-1770 staraniem ordynatowej Zamoyskiej, wojewodziny smoleńskiej. Murowany kościół długo czekał na uroczystość poświęcenia. Konsekracja odbyła się dopiero w 1852 r. Budowla, uszkodzona w 1914 r., została niebawem odnowiona. Niewielka, późnobarokowa świątynia łączy w sobie harmonijną, tradycyjną w kształcie i prostą w planie bryłę z pełnym uroku i powagi wnętrzem. Prostokątny korpus nawowy i niższe, węższe prezbiterium zdobi dekoracja architektoniczna, a dwukondygnacyjną fasadę zamyka trójkątny, oprofilowany szczyt. Kameralne wnętrze, wypełnione łagodnym światłem, zdobi polichromia ścienna wykonana w latach 1719-1802 przez Stroińskiego, restaurowana w 1893 r. przez Teofila Kopystyńskiego. Na tle zgaszonej w barwie, wyrafinowanej w rysunku dekoracji malarskiej jaśnieją bogactwem złoceń ołtarze i piękna ambona nakryta baldachimem z aniołem w zwieńczeniu. Marmurowa chrzcielnica o puklowanej czarze ma kształt kielicha.
Teren przykościelny ogradza XIX-wieczny mur z dwoma bramkami i ażurową dzwonnicą w narożniku. Obok kościoła odnowiony i znacznie przekształcony budynek plebanii z 1885 r. W 1869 r. sprowadzono siostry dominikanki i rozpoczęto budowę domu i kaplicy dla sióstr. W latach 80. ubiegłego wieku powstały kaplice filialne: w Bielińcu i Gliniance oraz kaplica na cmentarzu w 1991 r. Restaurację kościoła parafialnego w części przeprowadzono w latach 70., a zakończono w latach 1989-1991. W 1997 r. w milenium męczeńskiej śmierci św. Wojciecha świątynia bielińska otrzymała przywilej diecezjalnego sanktuarium św. Wojciecha, nadany przez bp. Wacława Świerzawskiego. W roku 2000 była jednym z 14 kościołów stacyjnych diecezji sandomierskiej.
Do parafii należą: Bieliny, Bieliniec, Glinianka, Bukowina, Wólka Bielińska, Rędziny. Do Bielin warto wracać i wracać trzeba, by pooddychać baśnią i historią, poszukać śladów św. Wojciecha, dotknąć wielkości poprzednich pokoleń, o której tutaj mówią kamienie, domy, drzewa i wiatr.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Ocena: 0 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Posty nakazane zachowywać

Niedziela warszawska 46/2003

monticellllo/pl.fotolia.com

Przykazania kościelne są zaproszeniem do współodpowiedzialności za Kościół
Zachęcają do przemyśleń, czy wiara ma wynikać z tradycji, czy z przekonania

CZYTAJ DALEJ

Papież w rozważaniach Drogi Krzyżowej: Jezu, spraw, bym Cię pokochał w dzieciach nienarodzonych

2024-03-29 13:37

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

papież Franciszek

Włodzimierz Rędzioch

„Ojcze, miej miłosierdzie dla nas i świata całego”, „Jezu - zachowaj Kościół i świat w pokoju” - to słowa modlitwy papieża Franciszka z jego rozważań, które będą towarzyszyć Drodze Krzyżowej w rzymskim Koloseum w Wielki Piątek wieczorem. „Żyjemy w bezlitosnych czasach i potrzebujemy współczucia" - podkreślił.

Po raz pierwszy obecny papież jest autorem rozważań, które zostaną odczytane przy 14 stacjach podczas nabożeństwa w Koloseum, rozpoczynającego się o godz. 21.15.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję