Dlaczego – mimo poważnego kryzysu współczesnego Kościoła – nie warto go porzucać? Jak zachować wiarę, gdy jesteśmy świadkami najcięższych grzechów? Czy stwierdzenie, że Kościół jest święty, nie straciło dziś na wiarygodności?
Ksiądz Krzysztof Porosło pokazuje możliwą drogę…
„Kościół. Kocham i rozumiem” - książka, którą tygodnik "Niedziela" objął swoim patronatem - to pięć tekstów, w których autor z jednej strony analizuje aktualną niełatwą sytuację w Kościele: sięga po twarde dane statystyczne, czyni interesujące obserwacje na temat przyczyn kryzysu powołań i braku wiarygodności Kościoła wśród ludzi młodych, przywołuje historie ludzi rozczarowanych Kościołem.
Daleki jest przy tym od niezauważania najbardziej palących problemów i kryzysów ostatnich miesięcy. „Tylko ślepiec mógłby nie widzieć grzechu obecnego w Kościele” – pisze Autor, dzieląc się interesującymi uwagami na temat filmu „Kler” Wojciecha Smarzowskiego, konkursu „Polka Stulecia” organizowanego przez „Wysokie Obcasy” czy podejmując temat pedofilii w Kościele.
Z drugiej strony, wychodząc od biblijnego rozumienia świętości, ks. Porosło tłumaczy, dlaczego Kościół jest święty mimo grzesznych ludzi. „Hebrajski termin kadosz, który tłumaczymy jako święty, dosłownie powinniśmy oddać jako inny, oddzielony, odseparowany. Świętość jest cechą Boga, Jego sposobem istnienia.
Pan nie opuszcza swojego Kościoła – w tym tkwi sekret jego świętości”. W pięciu tekstach („Paradoks Kościoła”, „Kościół jest święty”, „Kościół jest Ciałem Chrystusa”, „Kościół jest świątynią Ducha Świętego”, „Kościół jest Matką”) Autor proponuje spojrzeć na tajemnicę Kościoła w świetle Biblii, Tradycji, liturgii i dwudziestu wieków historii, aby na nowo odkryć to, co w nim najbardziej fascynujące – żywą obecność Boga.
A skąd pomysł na tytuł publikacji? Autor tłumaczy przewodnią myśl książki we Wstępie: „Był rok 1990, kiedy prawie cała Polska śpiewała wraz z Bogdanem Łyszkiewiczem legendarny kawałek grupy Chłopcy z Placu Broni: Wolność kocham i rozumiem. Wolności oddać nie umiem. Miałem wtedy dopiero dwa lata. (…)
Gdy pisałem książkę o Kościele w aktualnej sytuacji społecznej, zrodziło się we mnie pytanie, czy z równym zaangażowaniem byłbym gotowy śpiewać: Kościół. Kocham i rozumiem. Kościoła oddać nie umiem… (…) Dlaczego odważyłem się mówić o Kościele, w którym jest miejsce na wolność, w którym doświadczam ogromu dobra, w którym się rozwijam? Bo znam taki Kościół. Bo kocham taki Kościół. Bo takiego Kościoła pragnę, taki Kościół chciałbym Ci pokazać, do takiego Kościoła chciałbym Cię zaprosić w tej książce”.
Więcej o książce: Zobacz
_1585911434.jpg)
