Reklama

Ślady historii Paradyża

Wyższe Seminarium Duchowne w Paradyżu jest miejscem odwiedzanym przez liczne rzesze turystów z kraju i zagranicy. Podziwiają oni nie tylko piękny gmach i wnętrze klasztoru - mają również możliwość poznania historii tego obiektu dzięki organizowanym wystawom.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choć klasztor znajdujący się w Gościkowie-Paradyżu kojarzy się przede wszystkim z Wyższym Seminarium Duchownym, jego mury pamiętają czasy znacznie bardziej odległe. W końcu historia tego miejsca - ta odnotowana przez kronikarzy - sięga 1230 r., kiedy niejaki Mikołaj Bronisz przekazał te tereny w ręce Zakonu Cystersów. Dzięki temu gestowi już w 1236 r. mógł rozpocząć działalność klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, prowadzony w tym czasie przez 12 mnichów pod przewodnictwem opata.

Przekrój przez epoki

Minione wieki pozostawiły po sobie kilka śladów, które dziś stanowią cenne muzealne obiekty. Podziwiać je można na wystawie zorganizowanej na terenie seminarium. - Wystawa została zorganizowana z okazji 770-lecia osiedlenia się Cystersów w Paradyżu - mówi ks. Piotr Grabowski, autor projektu i komisarz wystawy. - Część eksponatów pochodzi z archiwum seminarium, a część mogliśmy tu zgromadzić dzięki pomocy Muzeum w Międzyrzeczu i Muzeum w Świebodzinie, które udostępniły nam swoje zbiory.
Wystawa stanowi swoisty przekrój przez epoki. - Eksponaty ustawione są w porządku chronologicznym. Dzięki temu można obserwować dzieje cysterskiego klasztoru od początku jego założenia po czasy współczesne - tłumaczy ks. Grabowski. - Historyczne fakty poznać można dzięki umieszczonym na wystawie mapom oraz tekstom zaczerpniętym z różnych opracowań dotyczących Paradyża. Warto się przy nich zatrzymać i poznać kilka ciekawostek, takich jak np. genealogia nazwy tego miejsca. „Przybyli na miejsce bracia oczarowani jego urokiem nadali mu nazwę Paradisus Matris Dei, czyli Raj Matki Bożej” - głosi jedna z notatek.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cegły i liturgiczne naczynia

Atrakcję - nieczęstą w tego typu miejscach - stanowi fakt, że nie wszystkie eksponaty znajdują się w gablotach. Niektóre z nich, jak choćby części dzwonów albo cegły pochodzące ze średniowiecznych murów, można obejrzeć z bliska. Pozostałe zbiory ze względu na swoją wartość zostały umieszczone za szybą. Na szczęście nie utrudnia to zbytnio ich obserwacji, a jest na co popatrzeć. W bezpośrednim sąsiedztwie średniowiecznych cegieł znajduje się piękna figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. - Z bliska obejrzeć można również makietę antyfonarza. Przedstawia ona dzieło, które zostało wykonane w skryptorium paradyskim. Oryginalny antyfonarz datuje się na 1297 r. Był oczywiście wykonany ręcznie - opowiada ks. Grabowski.
Wystawa jest okazją do dokładnego przyjrzenia się obrazowi Matki Bożej Paradyskiej. - To kopia obrazu wiszącego w kaplicy o tej samej nazwie, znajdującej się w obejściu ołtarza głównego. Obraz z kaplicy wykonany został w Bolonii w 1650 r. jako kopia obrazu Matki Bożej Opiekunki Ludu Rzymskiego z bazyliki Santa Maria delli Popoli w Rzymie. Czyli na wystawie mamy kopię kopii - śmieje się Ksiądz Piotr.
Na dłużej warto zatrzymać się przy gablocie z naczyniami liturgicznymi. - Mamy tu kielich mszalny, srebrną łódkę na kadzidło z łyżeczką oraz patenę na kielich wykonaną z miedzi. Na uwagę zasługuje hostierka, na której wygrawerowane są nazwiska paradyskich zakrystianów. Część z tych eksponatów jest nadal używana podczas Mszy św. w seminarium - mówi ks. Grabowski.

Kardynałowie

O ile zbiorów pochodzących z wcześniejszych epok jest ze zrozumiałych względów niewiele, o tyle pamiątki z czasów, kiedy cysterski klasztor stał się siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego, są całkiem liczne. - Zachowało się wiele fotografii. Bardzo ciekawe są też prowadzone przez alumnów kroniki. Jeśli się w nie zagłębić, można doszukać się nie tylko relacji z wydarzeń dotyczących życia ówczesnych kleryków, jak choćby przedstawień wystawionych przez seminaryjny teatr. Można tu znaleźć prawdziwe perełki. W jednej z kronik odnotowano na przykład I Konferencję Episkopatu Polski, która miała miejsce w 1971 r. właśnie w Paradyżu. Obecni na niej kardynałowie Stefan Wyszyński i Karol Wojtyła dla upamiętnienia swojego pobytu w tym miejscu wpisali się do seminaryjnej kroniki - opowiada ks. Grabowski.
Co zrobić, żeby wystawę zobaczyć? Wystarczy przyjechać. - Nie ma żadnego problemu z obejrzeniem tej wystawy - mówi ks. Grabowski. - Jest ona uwzględniona w programie zwiedzania seminarium.

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Józef - Rzemieślnik

Niedziela Ogólnopolska 18/2004

[ TEMATY ]

Święta Rodzina

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Obraz św. Józefa, patrona parafii

Obraz św. Józefa, patrona parafii

Ewangeliści określili zawód, jaki wykonywał św. Józef, słowem oznaczającym w tamtych czasach rzemieślnika, który był jednocześnie cieślą, stolarzem, bednarzem - zajmował się wszystkimi pracami związanymi z obróbką drewna: zarówno wykonywaniem domowych sprzętów, jak i pracami ciesielskimi.

Domami mieszkańców Nazaretu były zazwyczaj naturalne lub wykute w zboczu wzgórza groty, z ewentualnymi przybudówkami, częściowo kamiennymi, częściowo drewnianymi. Taki był też dom Świętej Rodziny. W obecnej Bazylice Zwiastowania w Nazarecie zachowała się grota, która była mieszkaniem Świętej Rodziny. Obok, we wzgórzu, znajdują się groty-cysterny, w których gromadzono deszczową wodę do codziennego użytku. Święta Rodzina niewątpliwie posiadała warzywny ogródek, niewielką winnicę oraz kilka oliwnych drzew. Możliwe, że miała również kilka owiec i kóz. Do dziś na skalistych zboczach pasterze wypasają ich trzody. W dolinie rozpościerającej się od strony południowej, u stóp zbocza, na którym leży Nazaret - od Jordanu po Morze Śródziemne - rozciąga się żyzna równina, ale Święta Rodzina raczej nie miała tam swego pola, nie należała bowiem do zamożnych. Tak Józef, jak i Maryja oraz Jezus mogli jako najemnicy dorabiać przy sezonowym zbiorze plonów na polach należących do zamożniejszych właścicieli.

CZYTAJ DALEJ

Europo, nie zatracaj swej tożsamości! 20. rocznica przyjęcia Polski do UE

2024-04-30 20:55

[ TEMATY ]

Unia Europejska

Europa

Karol Porwich/Niedziela

Kościół - a w szczególności Jan Paweł II - odegrał kluczową rolę w reintegracji Europy po okresie zimnej wojny jak również na rzecz wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Gdyby Papież Wojtyła na progu referendum akcesyjnego nie zwrócił się do do rodaków w słowach: „Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej!” oraz nie tłumaczył, że „wejście w struktury Unii Europejskiej na równych prawach z innymi państwami, jest dla naszego narodu i bratnich narodów słowiańskich wyrazem dziejowej sprawiedliwości, a z drugiej strony może stanowić ubogacenie Europy”, być może historia potoczyłaby się inaczej. 1 maja mija 20. rocznica przyjęcia Polski do UE.

Papiestwo na rzecz pokoju - źródła współczesnej integracji europejskiej

CZYTAJ DALEJ

Wołam Twoje Imię, Matko… Śladami „Polskiej litanii” ks. Jana Twardowskiego

2024-04-30 21:00

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Artur Stelmasiak

Najpiękniejszy miesiąc maj, Twoim Matko jest od lat – śpiewamy w jednej z pieśni. I oto po raz kolejny w naszym życiu, swoje podwoje otwiera przed nami ten szczególny miesiąc, tak pięknie wpisujący się w maryjną pobożność Polskiego Narodu.

Jak kraj długi i szeroki, ze wszystkich świątyń, chat, przydrożnych krzyży i kapliczek popłynie śpiew litanii loretańskiej. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się wołać do Maryi, bo przecież to nasza Matka, nasza Królowa. Dla wielu z nas Maryja jest prawdziwą powierniczką, Przyjaciółką, z którą rozmawiamy w modlitwie, powierzając Jej swoje sekrety, trudności, pragnienia i radości. Ileż tego wszystkiego się uzbierało i ile jeszcze będzie? Tak wiele spraw każdego dnia składamy w Jej matczynych dłoniach. Ktoś słusznie kiedyś zauważył, że „z maryjną pieśnią na ustach, lżej idzie się przez życie”. Niech więc śpiew litanii loretańskiej uczyni nasze życie lżejszym, zwłaszcza w przypadku chorób, cierpień, problemów i trudnych sytuacji, których po ludzku nie dajemy rady unieść. Powierzajmy wszystkie sprawy naszego życia wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny. Niech naszym przewodnikiem po majowych rozważaniach będzie ks. Jan Twardowski, który w „Polskiej litanii” opiewa cześć i miłość Matki Najświętszej, czczonej w tylu sanktuariach rozsianych po naszej ojczystej ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję