Św. Marceli I - reorganizator prześladowanego Kościoła
Po śmierci św. Marcelina przez trzy lata – ze względu na prześladowania chrześcijan – nie można było wybrać biskupa Rzymu. Gdy prześladowania zelżały, za panowania cesarza Maksencjusza wybrano Marcelego. Zajmował się głównie reorganizacją Kościoła, był autorem systemu opieki nad cmentarzami.
Marceli I (zm. 16 stycznia 309 w Rzymie) jest męczennikiem i świętym Kościoła katolickiego, 30. papieżem w okresie od 27 maja 308 do 16 stycznia 309.
Podzielił on Kościół rzymski na 25 parafii, którymi rządzili prezbiterzy. Według późniejszego świadectwa papieża Damazego (IV wiek), Marceli przyjął zdecydowaną postawę wobec „lapsi”, czyli chrześcijan, którzy z obawy przed prześladowaniem wyrzekli się wiary, i przyjmował ich z powrotem do Kościoła po okresie pokuty. Dzięki pracy duszpasterskiej zreorganizował prześladowany Kościół, ale został za to skazany na wygnanie przez cesarza Maksencjusza. Zmarł w Rzymie w 309 roku.
Legenda w „Passio Marceli” podaje, że cesarz zamienił kościół papieża w stajnie poczty cesarskiej, a Marceli był tam stajennym.
Jego szczątki doczesne sprowadzono do Rzymu i pochowano na cmentarzu S. Priscilla przy Via Salaria. W ikonografii święty przedstawiany przedstawiany jest w stroju papieskim. Jego atrybutami są: dyscyplina, konie przy żłobie, osioł.
W Łagiewnikach poczty sztandarowe reprezentowały szkoły św. Jadwigi
Prawie 750 osób, reprezentujących Rodzinę Szkół im. św. Jadwigi Królowej Polski, przybyło z różnych stron Polski do Krakowa, gdzie świętowano 19. rocznicę kanonizacji swej patronki
Zgodnie z tradycją, uczniowie pod opieką wychowawców, nauczycieli oraz rodziców przybyli najpierw do Katedry Wawelskiej, aby w tym miejscu, tak szczególnym w życiu św. Jadwigi, modlić się za jej wstawiennictwem przed Czarnym Krzyżem. Tu również złożyli czerwone róże i „szkatułki miłosierdzia”.
W Dniu Wszystkich Świętych, gdy w Polsce przemierzamy cmentarne aleje, przystajemy przy nagrobkach i czytamy wyblakłe inskrypcje. Zapalamy znicze – nie tylko dla umarłych, ale także dla siebie. Bo „memento mori” to nie wezwanie do lęku, lecz do pełni.
Zabytkowe mogiły - dzieła sztuki, zbiorowe groby z kwaterami przypominającymi bloki mieszkalne, nagrobki pełne uśmiechniętych fotografii tych, którzy odeszli - monumentalny Campo Verano, największy cmentarz w Rzymie, ale i w całych Włoszech jest miejscem gdzie 2 listopada Leon XIV sprawować będzie Mszę św. za zmarłych. Pochowani są tutaj także wielcy Polacy.
Podziel się cytatem
Są tu pochowani są artyści, duchowni oraz działacze polonijni. To między innymi rzeźbiarz Antoni Madejski, malarz Aleksander Gierymski, Zofia Katarzyna Odescalchi z rodu Branickich, Urszula Ledóchowska założycielka Urszulanek Serca Jezusa Konającego, Karolina Lanckorońska, arystokratka, która była jednym z inicjatorów założenia Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Stanęła również na jego czele jako dyrektor.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
