Celibat kapłański jest darem dla Kościoła – stwierdził w opublikowanym dziś oświadczeniu obradujący w Watykanie członkowie Kręgu Uczniów Josepha Ratzingera. Tematem trzydniowej wymiany poglądów byłych studentów i współpracowników Benedykta XVI jest kapłaństwo w jego teologii w świetle obecnej sytuacji. 28 września po popołudniu odbyło się kilkugodzinne sympozjum na temat „bieżących wyzwań urzędu kapłańskiego w Kościele”, dostępne dla szerokiej publiczności. Prowadził je kard. Kurt Koch, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan.
„Powołanie a także życie kapłana zależą wyłącznie od woli samego Jezusa Chrystusa i nie wynikają ani z ludzkich względów, ani z przepisów Kościoła. W Nim i wraz z Nim kapłan staje się głosicielem Słowa i sługą radości”, czytamy w oświadczeniu. Zostało ono wydane na tydzień przed rozpoczęciem Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Amazonii, w którgo Insturmentum laboris pojawia się postulat święcenia dojrzałych Indian, mających rodziny (czyli viri probati) na kapłanów.
Krąg Uczniów Josepha Ratzingera stwierdza, że „ponieważ kapłan istnieje tylko w związku z Chrystusem, uczestnictwo w stylu życia Chrystusa wydaje się odpowiednie dla tych, którzy mają działać w Jego osobie” (in persona Christi)”. Przypomniano, że „zgodnie ze stałą tradycją Kościoła łacińskiego celibat jest postrzegany jako wyraźne świadectwo przepełnionej wiarą nadziei i hojnej miłości do Chrystusa i Jego Kościoła”.
Oświadczenie o celibacie kapłańskim, wydane przez studentów Benedykta XVI jest pierwszą od wielu lat publiczną wypowiedzią tego grona. Zaznacza on, że poczuło się zmuszone do ukazania szerszej publiczności myśli teologicznej Josepha Ratzingera w tej kwestii. Zaznaczono, że kapłani nie pełnią w Kościele jedynie roli funkcjonalnej, ale zostali powołani do odzwierciedlenia osoby Jezusa Chrystusa zarówno w sprawowaniu sakramentów, jak i w swoim osobistym życiu świętości i pobożności. Wskazano, że życie w celibacie, jako świadectwo królestwa Bożego jest „zarówno ludzkim, jak i duchowym wyrazem sakramentalnej jedności kapłana z Chrystusem”.
Dodano, że obecny skandal związany z wykorzystywaniem seksualnym, dotykający Kościoła na całym świecie, „zmniejsza wiarygodność” kapłana jako osoby zjednoczonej z Chrystusem, ale odpowiedzią na to „nie są przede wszystkim reformy strukturalne, lecz autentycznie przeżywane życie wiary”. „Tylko wówczas, gdy wszyscy zjednoczeni powrócimy do naszego wspólnego rozumienia Jezusa Chrystusa jako prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka, Kościół będzie zdolny do odnowy” – stwierdzili członkowie Kręgu Uczniów Josepha Ratzingera.
W Watykanie trwa konferencja na temat możliwości pomocy Syrii, Irakowi oraz innym krajom Bliskiego Wschodu. Uczestniczą w niej członkowie pięćdziesięciu pomocowych organizacji katolickich, przedstawicie episkopatów lokalnych, różnych instytucji kościelnych oraz zgromadzeń zakonnych, a ponadto nuncjusze apostolscy z krajów Bliskiego Wschodu.
Sekretarz generalny Caritas Internationalis Aloysius John zauważa, że szczególnie tragiczna sytuacja panuje w Syrii, która cierpi w trzech wymiarach. Pierwszy to wojna i przemoc, które sieją zniszczenie i powodują, że ludność żyje w ciągłym strachu. Wiele osób opuściło kraj. Następny problem jest spowodowany kryzysem gospodarczym wynikającym z nałożonego z zewnątrz embarga, co nie pozwala ludziom znaleźć środków na utrzymanie. Pensje w tym momencie są śmiesznie małe. Nie ma pieniędzy, nie ma płynności finansowej. Dodatkowych trudności przysparza pandemia COVID-19, na którą ludność jest szczególnie narażona z powodu warunków, w jakich żyje.
Od 7 lipca trwa nowenna do Matki Bożej Szkaplerznej.
O najwspanialsza Królowo nieba i ziemi! Orędowniczko Szkaplerza świętego, Matko Boga! Oto ja, Twoje dziecko, wznoszę do Ciebie błagalnie ręce i z głębi serca wołam do Ciebie: Królowo Szkaplerza świętego, ratuj mnie, bo w Tobie cała moja nadzieja.
Naqvi Mohsin, pakistański minister spraw wewnętrznych w Watykanie (03.06.24)
Od dwunastu lat Asif Pervaiz, 42-letni Pakistańczyk wyznania chrześcijańskiego, przebywa w więzieniu, a w 2020 r. został skazany na śmierć przez sąd w Lahore za bluźnierstwo. Jego przypadek jest jednym z wielu, w których zarzuty zostały sfałszowane, a niewinny człowiek został oskarżony.
„W kwietniu tego roku, dzięki adwokatowi ustalono w końcu datę apelacji. Jednak sędzia niespodziewanie ją odwołał, nie podając powodów” - powiedział w rozmowie z agencją Fides Waseem Anwar, brat skazanego, który wraz ze swoją rodziną i rodziną Asifa Pervaiza musiał zmienić miejsce zamieszkania ze względów bezpieczeństwa, obawiając się represji, jakie mogą spotkać krewnych osób oskarżonych o bluźnierstwo. Waseem Anwar, który - podobnie jak jego brat przed uwięzieniem - pracuje w fabryce tekstylnej, opiekuje się również jego żoną i czwórką dzieci.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
