Dla uczniów i nauczycieli Gimnazjum nr 2 w Tomaszowie Lubelskim 17 października 2005 r. będzie już zawsze wyjątkowy i niepowtarzalny. Tego bowiem dnia ich szkoła otrzymała imię Jana Pawła II oraz został poświęcony i przekazany sztandar szkoły. Uroczystościom przewodniczył pasterz diecezji zamojsko-lubaczowskiej bp Jan Śrutwa.
Każdy człowiek potrzebuje w swoim życiu autorytetów, które pozwalają w sposób bardzo osobowy kształtować własne postawy, opinie i charakter. Dlatego różnego rodzaju instytucjom nadaje się imię osoby wybitnej i wyjątkowej, która jest wzorem i przykładem do naśladowania. Ostatnie miesiące zaowocowały głębszym i uważniejszym spojrzeniem na osobę sługi Bożego Jana Pawła II. Bez wątpienia jest to postać wyjątkowa i godna naśladowania we wszystkich wymiarach swego życia. Przymioty te zauważają wszyscy, ale chyba w sposób wyjątkowy uczniowie, rodzice i nauczyciele. Tak było w przypadku Gimnazjum nr 2 w Tomaszowie Lubelskim.
Uroczystości rozpoczęły się w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa. Zgromadzeni nauczyciele, uczniowie, rodzice i władze miasta powitali Księdza Biskupa i poprosili o sprawowanie Eucharystii i poświęcenie sztandaru. Dziekan ks. Jan Krawczyk w powitaniu podkreślił, że to imię to wielki zaszczyt, ale i zobowiązanie, aby zgłębiać nieustannie naukę Jana Pawła II i nią żyć. Dopiero wtedy będzie się autentycznym pokoleniem Jana Pawła II i godnym uczniem gimnazjum, które nosi to imię. Jednak nie jest to łatwe i potrzeba Bożej opieki i darów Ducha Świętego.
Dyrektor szkoły Robert Puźniak powiedział, że dzień nadania szkole imienia i poświęcenia sztandaru jest najważniejszym dniem w historii szkoły od jej powstania w 1999 r. Wyraził wdzięczność Księdzu Biskupowi za jego obecność na uroczystości. Zanim rozpoczęła się Msza św. postać Patrona przypomniała wszystkim Stanisława Białek, podkreślając aktywną działalność Ojca Świętego na wszystkich płaszczyznach życia, zwłaszcza zaś jego troskę o wychowanie młodego pokolenia.
W czasie homilii Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na potrzebę przyjęcia w życiu nauczania Ojca Świętego. „Musimy na wzór Jana Pawła II być bogaci przed Bogiem, a wtedy wszystko wygramy, każde inne bogactwo będzie nam dodane. Jeśli patronem tej szkoły jest nasz Wielki Rodak, to obowiązkiem nauczycieli i uczniów jest przyjmować jego naukę. Ta nauka nie jest jakaś przypadkowa i wymyślona, ale jest to nauka wyprowadzona z Ewangelii. Przykładem tego są słowa z Ewangelii, które mówią, abyśmy byli bogaci przed Bogiem. To jest mądrość i wskazówka na całe życie, perspektywa i cel, abyśmy stanęli kiedyś przed Bogiem z naręczami dobrych uczynków. Aby to było możliwe do realizowania, musimy z nauczania Ojca Świętego przyjmować wszystko, co tylko możemy”. Ksiądz Biskup jako przykład podał ideę cywilizacji miłości. „Często słyszymy ten termin, ale gdyby zapytać nas, co się składa na tę myśl, to zapewne mielibyśmy trudności z szybką odpowiedzią na takie pytanie. Cywilizacja miłości jest przeciwstawieniem cywilizacji śmierci. Jest to cywilizacja porządku i ładu, a zarazem przeciwnością wszystkiego, co jest nieładem, niesprawiedliwością i krzywdą. Są cztery zasady cywilizacji miłości, których uczył Jan Paweł II. Pierwsza dotyczy rzeczy i osób: wszystko, co stworzone na tym świecie, jest dobre, każda rzecz może mieć jakieś zastosowanie i każde stworzenie ma swój sens, ale nad wszystkimi rzeczami stworzonymi stoi osoba ludzka - człowiek. Jeśli myślimy takimi kategoriami, to widzimy, że nie ma nic cenniejszego ponad człowieka. Ponad nim jest tylko Bóg i Jego święci. Druga zasada cywilizacji miłości mówi o pierwszeństwie etyki przed techniką. Wynalazki mogą i powinny służyć rozwojowi człowieka i są potrzebne, ale muszą być dobrze wykorzystywane. O ich zastosowaniu muszą decydować wartości moralne. Trzecia zasada mówi nam o prymacie »być« nad »mieć«. Ważne jest, abyśmy posiadali to, co niezbędne w życiu. Nikt nie chce, aby była bieda, ale żądza posiadania nie może zdominować człowieka. Ta zasada nie przeszkadza w rozwoju społeczeństwa i pomnażaniu dobrobytu. Jeśli przybywa nam bogactwa, to jednocześnie musi nam przybywać i człowieczeństwa. Człowiek, który posiada dobra, powinien je dobrze wykorzystać, podzielić się z innymi i w ten sposób zdobyć zasługi na życie wieczne. Czwarta zasada mówi nam o pierwszeństwie miłosierdzia nad sprawiedliwością. Każdy z nas pragnie sprawiedliwości i jest wielokroć przybity tym wszystkim, co niesprawiedliwe, ale Jezus naucza: »Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości« (Mt 5, 6)”.
Na zakończenie Mszy św. nastąpiło poświęcenie i przekazanie sztandaru szkoły. Fundatorem sztandaru dla Gimnazjum im. Jana Pawła II jest dziekan ks. Jan Krawczyk. Przed tym aktem uczennica gimnazjum przedstawiła znaczenie i opis sztandaru. Sztandar początkowo był znakiem rozpoznawczym w legionach rzymskich. W naszej kulturze zwyczaj używania sztandaru upowszechnił się w czasach średniowiecza. Z biegiem czasu znaczenie sztandaru wzrosło do tego stopnia, że jego utrata stała się równoznaczna z klęską. Sztandar stanowi symbol wartości cennych dla określonej wspólnoty. Umiłowanie ziemi ojczystej i narodu nakazuje umieścić na nim godło, wizerunki i emblematy, które ukazują godność narodową. Dlatego na sztandarze Gimnazjum znajdujemy godło narodowe i herb Jana Pawła II. Zostały tam także umieszczone cztery słowa umiłowane przez każdego Polaka: Bóg, Honor, Ojczyzna i Nauka. Każde z tych słów jest cennym przesłaniem dla młodzieży.
Po zakończeniu Mszy św. zgromadzeni podziękowali Księdzu Biskupowi za Eucharystię sprawowaną w intencji wspólnoty szkolnej i poświęcenie sztandaru. Druga część uroczystości odbyła się w budynku szkoły. Ksiądz Biskup, poczty sztandarowe i zgromadzeni w kościele, na czele z orkiestrą dętą, przeszli ulicami Tomaszowa do szkoły. Młodzież przygotowała montaż słowno-muzyczny. Zgromadzeni mogli zapoznać się ze szkołą, jej osiągnięciami i ambitnymi planami na przyszłość.