Reklama

Mozaika „Sedes Sapientiae” w Lublinie

Nauczycielka Mądrości

W dniach 12-22 maja br. mozaika Matki Bożej Stolicy Mądrości nawiedziła środowiska akademickie archidiecezji lubelskiej. Nawiedzenie, podarowanej w Roku Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 środowiskom akademickim świata przez Jana Pawła II mozaiki „Sedes Sapientiae”, zbiegło się z trwającą w naszej archidiecezji peregrynacją Jasnogórskiej Ikony Nawiedzenia oraz jubileuszem 200-lecia istnienia diecezji lubelskiej.

Niedziela lubelska 25/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Akademicki rachunek sumienia

Reklama

Po raz kolejny studenci i pracownicy nauki archidiecezji lubelskiej zjednoczyli się na wspólnej modlitwie, zanoszonej do Boga przez ręce Maryi. Do nich odnoszą się słowa, które wypowiedział Jan Paweł II, przekazując Ikonę: „Waszą drogę zawierzam Maryi, Stolicy Mądrości, której wizerunek przekazuję wam dzisiaj, abyście Ją przyjęli jako pielgrzymującą Nauczycielkę w miastach uniwersyteckich świata. Niech Ta, która swoją modlitwą wspierała Apostołów na początku ewangelizacji, pomaga także wam przenikać środowisko uniwersyteckie duchem chrześcijańskim”. Do nich także zwrócił się w liście pasterskim abp Józef Życiński, podkreślając, że ikona, namalowana przez jezuitę Marko Rupnika, pielgrzymuje po ośrodkach akademickich różnych kontynentów, symbolizując otwarcie chrześcijaństwa na intelektualne Areopagi świata w poszukiwaniu sensu i prawdy, gromadzący się wokół niej ludzie dają wyraz duchowej jedności przekraczającej różnice etniczne i kulturowe. Wizyta Sedes Sapientiae w naszej archidiecezji stworzyła przestrzeń do akademickiego rachunku sumienia: „na ile potrafimy naśladować Maryję w Jej mądrości serca? Czy potrafimy, jak Ona, traktować Chrystusa jako najwyższą wartość nadającą sens naszej nauce i wszystkim życiowym planom? Czy w Jej stylu potrafimy rozważać Słowo Boże w naszych sercach i wprowadzać je w życie? Czy codzienny Nazaret naszych akademików i sal wykładowych umiemy dopełnić duchem modlitwy? Czy atmosferze zgiełku i wrzawy zdołamy przeciwstawić strefę duchowego wyciszenia napełnionego Bogiem? Jak często odwiedzamy ośrodek duszpasterstwa akademickiego, by tutaj szukać dodatkowej siły ducha?”. Przed Ikoną Stolicy Mądrości modlili się studenci, profesorowie i duszpasterze z wszystkich akademickich ośrodków Lublina, a także środowisko Centrum Duszpasterstwa Młodzieży, zgromadzone w kościele Ducha Świętego i młodzież Chełma. Szczególne chwile spędzono przed wizerunkiem Sedes Sapientiae w archikatedrze lubelskiej w wigilię Zesłania Ducha Świętego w ramach trwającego w tym czasie Kongresu Ruchów oraz w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Łaska i zobowiązanie

Do wierności służbie człowiekowi poprzez prawdę zobowiązali się pracownicy nauki, administracji i studenci KUL-u, zgromadzeni w obecności Matki Bożej Stolicy Mądrości w kościele akademickim. „Z miłością i oddaniem witamy Cię na katolickiej uczelni, w której Jan Paweł II wypowiedział te znamienne i zobowiązujące słowa: Uniwersytecie, służ prawdzie, jeśli służysz prawdzie, służysz życiu, a służąc życiu, służysz Chrystusowi” - mówił ks. prof. Stanisław Wilk, rektor KUL-u. O potrzebie ciągłego stawiania pytań i poszukiwania prawdy jako misji uniwersytetu i powołaniu każdego człowieka mówił ks. prof. Sławomir Nowosad: „Pytania, które nam towarzyszą w salach uniwersyteckich, pytania o prawdę, o dobro, o piękno, chyba najważniejsze, chcemy zadać i szukać odpowiedzi, stając wobec Tej, którą czcimy jako Stolicę Mądrości”. Przywołując słowa Jana Pawła II o tym, że nie można człowieka zrozumieć bez Chrystusa, stwierdził, że „ten wizerunek Matki Bożej bardzo mocno w te słowa papieskie się wpisuje. Przedstawia Maryję, która daje nam Pana Jezusa. Jeśli chcę odpowiedzieć na pytanie o sens, to muszę stanąć wobec Chrystusa”. Ksiądz Profesor zaznaczył, że nawiedzenie wizerunku Stolicy Mądrości to dla uniwersytetu szczególne zadanie. „On będzie krótko, ale to szukanie prawdy, szukanie odpowiedzi na najważniejsze pytania, pozostaje z nami na zawsze. I trzeba szukać. Bo można chodzić po tych korytarzach uniwersytetu i nie rozpoznać. Można stawać przy ołtarzu i sprawować Najświętszą Ofiarę i właściwie nie rozumieć, co się robi” - mówił. „Trzeba to czytać jako łaskę, która jest także zobowiązaniem, bo każdy dar odsłania jakąś powinność, domaga się medytacji”.
Oby owocem tego nawiedzenia było spełnienie słów Metropolity Lubelskiego: „niech pielgrzymująca Nauczycielka Mądrości nauczy nas zarówno bezgranicznego zaufania Bogu, jak i codziennej wrażliwości na piękno życia inspirowanego Ewangelią”.

Ikona Sedes Sapientiae w kaplicy Państwowego Szpitala Klinicznego nr 4 w Lublinie przebywała w dniach 21 i 22 maja. Były to jednocześnie dwa ostanie dni peregrynacji Ikony po archidiecezji lubelskiej.
21 maja wieczorem ks. Antoni Poletij, kapelan PSK 4 wraz z ks. Andrzejem Gromadą odprawili Mszę św. Ksiądz Andrzej wygłosił homilię, w której apelował o uczczenie pamięci Jana Pawła II poprzez studiowanie i wprowadzanie w życie jego nauki. Po Eucharystii rozpoczęło się czuwanie przygotowane i prowadzone przez młodzież z Duszpasterstwa Akademickiego Akademii Medycznej. Następnego dnia o godz. 18.00 odprawiona została uroczysta Msza św. na zakończenie nawiedzenia Ikony w Akademii Medycznej. Głównym celebransem był ks. prof. Tadeusz Styczeń. Wraz z nim Mszę św. odprawili księża związani z duszpasterstwem środowiska medycznego z ks. Markiem Saprygą, duszpasterzem akademickim Akademii Medycznej. Ks. prof. Tadeusz Styczeń we wprowadzeniu do liturgii, jak i w homilii mówił o Ojcu Świętym Janie Pawle II, wracając do wspomnień z czasu wyboru kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową i do jego nauki o małżeństwie i o poszanowaniu życia. Mówił też o znaczeniu Matki Bożej w życiu i posługiwaniu Papieża Polaka, a także o obecności Matki Bożej w tajemnicy Trójcy Świętej. Wiele uwagi poświęcił scenie z ogrodu Getsemani, gdy Jezus prosił jedyny raz Apostołów o pomoc i Jego prośba nie została wysłuchana. Wiele działań ludzkich wynika właśnie z prób wypełnienia tej prośby. „Dlatego dla nas modlitwa w Getsemani wciąż trwa. Wstańmy, by stanąć wraz z Nią [Maryją], która pod krzyżem stała. Właśnie z Nią. Z Tą, która jest Stolicą Mądrości” - zakończył homilię ks. prof. Tadeusz Styczeń. Pod koniec uroczystości został odczytany Akt zawierzenia środowiska akademickiego Matce Bożej Stolicy Mądrości. Ks. Marek Sabryga złożył Matce Bożej podziękowanie za nawiedzenie i prosił o łaski potrzebne wszystkim do podążania ścieżką życia. Dziękował także uczestnikom uroczystości - Księdzu Profesorowi za Słowo Boże, przedstawicielom uczelni, pacjentom szpitala, księżom, a w szczególności diakonii muzycznej i młodzieży akademickiej, która przygotowała czuwania, adoracje i oprawę muzyczną. Było to już drugie nawiedzenie środowiska medycznego w Lublinie przez Maryję. Pierwsze nawiedzenie Matki Bożej w kopii Wizerunku Jasnogórskiego odbyło się 21 września 2004 r. w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 4. W maju kolejny raz chorzy przebywający w szpitalu oraz pracownicy i studenci mieli okazję do adoracji Matki Jezusa.

Ewa i Tomasz Kamińscy

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Katolicy nie głosują na wroga Kościoła

2025-05-30 20:59

[ TEMATY ]

wybory

Adobe Stock

Bardzo wielu Polaków – zapewne większość - do urn wyborczych uda się albo przed albo po uczestnictwie w niedzielnej Mszy świętej. Jest bardzo ważne, aby właśnie ci katoliccy wyborcy mieli świadomość, że ich niedzielny wybór powinien uwzględniać podstawowe prawdy wiary, do wyznawania której się przyznają.

Warto podkreślić, że od czasów Leona XIII – papieża przełomu XIX i XX wieku – Kościół katolicki w nauczaniu społecznym konsekwentnie zachęca swoich wyznawców, do aktywnego współkształtowania losów społeczności, do której przynależą. Leon XIII – ojciec nowoczesnej katolickiej nauki społecznej – osobistym przykładem mobilizował katolików do czynnego przeciwstawiania się złu.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Ciała 6 sióstr katarzynek były odnajdywane i ekshumowane przez IPN

2025-05-30 20:57

[ TEMATY ]

siostry katarzynki

Vatican News

W sobotę, 31 maja 2025 r. o godz. 11.00 na placu przy bazylice św. Katarzyny w Braniewie odbędą się uroczystości beatyfikacyjne piętnastu sióstr katarzynek - męczennic ofiar komunizmu, w tym sześciu odnalezionych i ekshumowanych przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Liturgii przewodniczyć będzie kard. Marcello Semeraro, prefekt watykańskiej Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. W uroczystościach wezmą udział zastępcy prezesa IPN: dr hab. Karol Polejowski oraz dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, po. dyrektor Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN.

Zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN w wyniku trzech etapów ekshumacji przeprowadzonych w 2020 roku w Gdańsku (lipiec), Olsztynie (19-30 października) i Ornecie (grudzień) odnalazł i ekshumował szczątki siedmiu sióstr katarzynek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję