Uroczystej liturgii towarzyszył śpiew chóru Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, pod kierunkiem ks. Marka Cisowskiego.

W homilii bp Długosz podkreślił, że biskupi częstochowscy „zostawili po sobie trwałe ślady”.

Przypominając osobę pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubinę bp Długosz podkreślił, że „jego zawołanie „żal mi ludu” mówi o jego wielkiej miłości do swoich diecezjan”.

- Budował naszą diecezję od początku. Jego wielkim dziełem było seminarium duchowne u stóp Wawelu. Był zatroskany o kapłanów. Sam żył bardzo skromnie – mówił biskup i dodał: „Bp Kubina chciał, tak jak Pan Jezus być dobrym pasterzem zatroskanym o swoich diecezjan”.

- Natomiast bp Zdzisław Goliński, który w swoim zawołaniu miał słowa „Krzyż zwycięstwem” kierował diecezją w najtrudniejszych sytuacjach politycznych, kiedy system totalitarny znęcał się nad Kościołem – kontynuował bp Długosz.

- Bp Goliński bardzo troszczył się o formację intelektualną i duchową przyszłych kapłanów – przypomniał bp Długosz.

- Również bp Stefan Bareła wierny swojemu zawołaniu „Prawdzie i Miłości” dbał bardzo o formację intelektualną kapłanów – kontynuował biskup senior i wspominał: „ Zawdzięczam mu święcenia diakonatu i kapłaństwa”.

Bp Długosz przypomniał również sylwetki zmarłych biskupów pomocniczych: Antoniego Zimniaka, Stanisława Czajki, Tadeusza Szwagrzyka, Franciszka Musiela i Miłosława Kołodziejczyka. - Wszystkich naszych zmarłych biskupów obejmujemy modlitewną miłością, by im podziękować za ofiarną posługę w naszej archidiecezji – zakończył bp Długosz.

Po błogosławieństwie obecni kapłani, i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego udali się na modlitwę do krypty biskupów częstochowskich, której przewodniczył ks. prał. Stanisław Gębka.

W archikatedrze św. Rodziny w Częstochowie spoczywają doczesne szczątki czterech biskupów częstochowskich: bp Teodora Kubiny, bp Zdzisława Golińskiego, bp Stefana Bareły oraz bp Stanisława Czajki.

Natomiast abp senior Stanisław Nowak przewodniczył Mszy św. w krypcie kościoła Zmartwychwstania Pańskiego w Tajemnicy Emaus na częstochowskim cmentarzu Kule, w intencji pochowanych w niej zmarłych biskupów pomocniczych archidiecezji częstochowskiej: Miłosława Kołodziejczyka, Tadeusza Szwagrzyka i Franciszka Musiela. Natomiast bp Antoni Jacek Zimniak pochowany jest w grobowcu na cmentarzu św. Rocha.

Eucharystię koncelebrowali m. in. bp Andrzej Przybylski, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej oraz brat bp Miłosława Kołodziejczyka, ks. kan. Eugeniusz Kołodziejczyk.

Bp Teodor Kubina był pierwszym biskupem częstochowskim po utworzeniu diecezji w 1925 r. W swoim nauczaniu, zgodnie z biskupim zawołaniem „Misereor super turbam” ("Żal mi ludu") wiele miejsca poświęcał sprawom społecznym, szczególnie działalności Akcji Katolickiej. Był w 1926 r. założycielem tygodnika „Niedziela”. Zmarł 13 lutego 1951 r.

Bp Zdzisław Goliński był biskupem częstochowskim w latach 1951-63. W swoim zawołaniu biskupim umieścił krzyż i słowa: "Crux victoria". Na prośbę bp. Golińskiego Stolica Apostolska ustanowiła Kapitułę Katedralną. Pod jego przewodnictwem odbył się w dniach 28 i 29 września 1954 r. I Synod Diecezji Częstochowskiej.

Bp Stefan Bareła był biskupem częstochowskim w latach 1964-1984. W swoim herbie biskupim miał zawołanie „Veritati et Caritati” ("Prawdzie i Miłości"). W czasie pasterskiej posługi wiernie i konsekwentnie wprowadzał w diecezji postanowienia Soboru Watykańskiego II. Musiał również zmagać się z władzami komunistycznymi PRL. Odważnie bronił dostępu do Jasnej Góry dla pielgrzymów, który władze komunistyczne chciały ograniczyć, a nawet zlikwidować, budując specjalne tunele i przejścia podziemne oddzielające Aleję Najświętszej Maryi Panny od Jasnej Góry. Bp Bareła doprowadził do wznowienia działalności tygodnika „Niedziela”, który z nakazu władz PRL nie mógł się ukazywać od 1953 r. Zmarł 12 lutego 1984 r.

Bp Stanisław Czajka mianowany został biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej w 1944 r. W herbie biskupim miał wizerunek krzyża z ołtarza Wita Stwosza w kościele mariackim w Krakowie na tle palącego się Wielunia i zbombardowanej w dniu l września 1939 r. kolegiaty w Wieluniu oraz hasło „Mihi vivere Christus" (Dla mnie żyć to Chrystus). Zmarł w dniu 4 lipca 1965 r.