Tajemnica Narodzin Chrystusa Pana jednoczy w wielkiej wspólnocie modlitwy czuwających pasterzy, rozśpiewanych aniołów, utrudzonych podróżą mędrców. Ich wszystkich jednoczy również radość z poczucia bliskości Boga, który wnosi światło nowej nadziei w rzeczywistość ludzkich niepokojów i lęków.
Przeżywając Boże Narodzenie w roku Eucharystii, odczuwamy silniej niż zwykle, że Bóg jest z nami, a Jego obecność umacnia naszą nadzieję. W świętym czasie peregrynacji doświadczamy siły ducha, płynącej ze wspólnoty rozmodlenia i kontemplacyjnego zapatrzenia w oblicze Jasnogórskiej Matki. Przeżycia te wyzwalają nowe energie ducha i jednoczą nas w jubileuszowym roku 200-lecia naszej diecezji. Pozwalają wyzwolić się z tego, co złe i bolesne w polskiej codzienności.
Niechaj głębokie przeżycie tych świętych dni pogłębi i odnowi naszą wiarę zgodnie z zasadą „Oto czynię wszystko nowe” (Ap 21, 5). Dziękuję gorąco wszystkim, którzy na co dzień tworzą atmosferę modlitewnej jedności. Niechaj radość płynąca z tajemnicy Bożego Wcielenia pocieszy smutnych, umocni słabych, napełni Chrystusowym pokojem serca ogarnięte przez rozczarowanie i lęk.
Łamiąc się opłatkiem we wspólnocie Lubelskiego Kościoła, błogosławię Wam wszystkim na Nowy 2005 rok.