Pod takim tytułem ukazała się książka publikująca osiem słuchowisk radiowych nagrodzonych w konkursie Redakcji Katolickiej Polskiego Radia oraz Teatru Polskiego Radia. Konkurs przyciągnął twórców różnych
pokoleń i różnych orientacji artystycznych. O jego atrakcyjności przesądził zapewne temat. Utwory miały odwoływać się do szeroko rozumianego doświadczenia religijnego.
Tytuł książki odpowiada hasłu konkursu. W nadesłanych pracach zostało ono zinterpretowane w różnorodny sposób. Jednocześnie wszyscy autorzy starali się pokazać procesy i sposoby przełamywania samotności.
Przedstawiali związki życia duchowego człowieka z jego codzienną pracą, moralnymi wyborami, relacjami w rodzinie, społeczeństwie.
Tomasz Man, absolwent filologii, jeden z młodszych nagrodzonych twórców, w dramacie Matka i lampart pokazuje trudne relacje między matką i synem. Ona kocha syna chorobliwie zazdrosną miłością, próbuje
ograniczyć jego wolność. On jako jedynak rozpieszczany przez matkę, wychowany w dobrobycie, żyje w przeświadczeniu, że zgromadzone przez ojca pieniądze otworzą mu drogę do kariery. Kiedy dowiaduje się
od matki, że zmarły ojciec zostawił im tylko długi, gotów jest umieścić ją w zakładzie dla psychicznie chorych, aby móc sprzedać wspólny dom. Burzliwa rozmowa z matką, odsłaniająca dramat całego życia
tej rodziny, doprowadza do gruntownej przemiany młodego człowieka.
Jak ocenił Wacław Tkaczuk, jeden z jurorów, w podjęciu konkursowego hasła znalazło wyraz rozpoznanie społecznych kontekstów nowej sytuacji chrześcijaństwa działającego w pluralistycznym światopoglądowo
i religijnie świecie.
W Liście do artystów Jan Paweł II przypomniał, że „Sztuka (...), jeżeli jest autentyczna, choć niekoniecznie wyraża się w formach typowo religijnych, zachowuje więź wewnętrznego pokrewieństwa
ze światem wiary, tak że nawet w sytuacji głębokiego rozłamu między kulturą a Kościołem, właśnie sztuka pozostaje swego rodzaju pomostem prowadzącym do doświadczenia religijnego. Jako poszukiwanie prawdy,
owoc wyobraźni wykraczającej poza codzienność, sztuka jest ze swej natury swoistym wezwaniem do otwarcia się na Tajemnicę”.
„Nie jesteś wyspą w morzu ludzi” pod red. Krzysztofa Sielickiego, Wydawnictwo Księży Marianów, Warszawa 2004, ss. 315
Chcemy wyrazić naszą głęboką wdzięczność za tak wiele dobra, które Papież wniósł w naszą społeczność, w życie całego świata. Dzięki niemu wielu odnalazło drogę ku Chrystusowi i otworzyło się na drugiego człowieka - podkreślił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC z okazji 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II do Domu Ojca.
Przewodniczący Episkopatu przypomniał, że 2 kwietnia br. mija dwadzieścia lat od śmierci Papieża Jana Pawła II. „Myślę, że Papież pozostaje wciąż w sercach nie tylko wierzących, ale i wielu innych, którzy choć nie wyznawali tej samej wiary w jedynego Boga, to jednak zawsze, i po dzień dzisiejszy, są mu wdzięczni za jego pontyfikat, za jego świadectwo życia, za jego świadectwo umiłowania prawdy i za jego świadectwo świętości” - podkreślił Przewodniczący KEP. Przywołując słowa papieża Benedykta XVI zauważył, że św. Jan Paweł II towarzyszy nam już nie jako Papież z okna watykańskiego czy w czasie licznych pielgrzymek, ale z okna Domu Ojca.
Ikona bizantyjska Matki Bożej z kościoła Madonna del Rosario
Często w niedzielę jeżdżę na wzgórze Monte Mario, gdzie znajduje się XVII-wieczny kościół Matki Bożej Różańcowej (Madonna del Rosario). Przylega do niego kompleks klasztorny sióstr dominikanek, które się nim opiekują od 1931 r. Dominikanki przechowują w klasztorze jeden z najpiękniejszych wizerunków Matki Bożej, bizantyjską ikonę, najprawdopodobniej z VII-VIII wieku, która według legendy została namalowana przez św. Łukasza.
Jednak w niedzielę, 30 marca, pojechałem do dominikanek również z innego powodu. Chciałem zobaczyć niezwykłą relikwię, którą przechowują – relikwię lewej dłoni św. Katarzyny Sieneńskiej, która dokładnie 650 lat temu, 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty. Na zakończenie Mszy św. oprawionej przez dominikanina z bazyliki Santa Maria Sopra Minerva (w bazylice tej, w monumentalnym grobowcu znajduje się ciało świętej) kapłan udzielił błogosławieństwa specjalnie wystawionymi z okazji rocznicy relikwiami dłoni św. Katarzyny. Była też okazja, by pomodlić się przed tą symboliczną relikwią jednej z najbardziej znanych świętych Kościoła.
Trwając w wyjątkowym czasie obchodów 20. rocznicy śmierci św. Jana Pawła II, wspominaliśmy dziś moment, w którym Karol Wojtyła rozpoczynał swoją działalność duszpasterską w Krakowie w latach 1949-51.
W parafii św. Floriana w Krakowie we wtorek 1 kwietnia otwarta została wystawa „Duszpasterz św. Floriana". Można na niej zobaczyć archiwalne zdjęcia młodego księdza Wojtyły, ale również fotografie z czasów, gdy był już biskupem i przyjechał do parafii św. Floriana na uroczystość poświęcenia kościelnych dzwonów. Wystawa eksponuje publikacje młodego ks. Karola Wojtyły oraz dokumenty związane z pierwszymi latami posługi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.