Na zakończenie audiencji ogólnej Ojciec Święty zaapelował o pokojowe rozwiązanie konfliktu w Syrii. Jednocześnie poinformował, że ze względu na obecną napiętą sytuację nie było możliwe wysłanie do tego kraju zapowiadanej delegacji ojców synodalnych oraz przedstawicieli Stolicy Apostolskiej. Natomaist do Libanu udał się kard. Robert Sarah, przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum.
Tekst papieskiego apelu w sprawie Syrii w tłumaczeniu na język polski:
Nadal ze szczególnym niepokojem śledzę tragiczną sytuację przemocy w Syrii, gdzie nie ustaje szczęk broni i każdego dnia powiększa się liczba ofiar oraz straszliwe cierpienia ludności, zwłaszcza tych, którzy musieli opuścić swoje domy. Aby wyrazić solidarność moją i całego Kościoła z mieszkańcami Syrii oraz duchową bliskość z wspólnotami chrześcijańskimi tego kraju, pragnąłem wysłać delegację ojców synodalnych do Damaszku. Niestety, różne okoliczności i zdarzenia uniemożliwiły tę inicjatywę w wybranym trybie. Postanowiłem więc powierzyć specjalną misję Jego Eminencji, kardynałowi Robertowi Sarahowi, przewodniczącemu Papieskiej Rady Cor Unum. Od dziś do 10 listopada br. przebywa on w Libanie, gdzie spotka pasterzy i wiernych Kościołów obecnych w Syrii. Odwiedzi niektórych uchodźców pochodzących z tego kraju, a także będzie przewodniczył spotkaniu koordynacyjnemu katolickich instytucji charytatywnych, do których Stolica Apostolska zwróciła się z prośbą o szczególne zaangażowanie na rzecz ludności Syrii, zarówno w kraju jak i poza jego granicami. Wznosząc modlitwę do Boga, ponawiam zachętę do stron konfliktu oraz tych, którzy mają na sercu dobro Syrii, by nie szczędzili wysiłków w poszukiwaniu pokoju i dążenia poprzez dialog drogami prowadzącymi do sprawiedliwego współżycia, mając na względzie odpowiednie polityczne rozwiązanie konfliktu. Musimy zrobić wszystko, co w naszych siłach, gdyż kiedyś może być zbyt późno!
Cisza i nieskażona przyroda towarzyszą tym, którzy na kilka dni zostawiają cały zgiełk świata i wybierają pobyt na pustyni. Dlaczego przybywają do Pustelni św. Szarbela w Nowym Belęcinie? Co tam przeżywają?
Światła w ciemności życia, chociaż na jeden krok, i pokoju serca – takiego stanu doświadczają ci, którzy przyjeżdżają do Pustelni św. Szarbela w Nowym Belęcinie, utworzonej przez małżeństwo Longinę i Wiesława Szulców. Przybywają osoby świeckie i duchowne, osoby indywidualne, małżeństwa i grupy. To miejsce – którego melodią są spokój i wytchnienie od zgiełku codzienności oraz wrażenie, że czas tutaj jakby się zatrzymał – sprzyja modlitwie, rozmyślaniu i rozeznawaniu woli Bożej pośród życiowych dróg.
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
W rzymskim kościele św. Joachima w dzielnicy Prati znajduje się wyjątkowe miejsce, które upamiętnia duchowe i historyczne dziedzictwo Polski. To poświęcona naszemu krajowi kaplica, zaprojektowana z inicjatywy Czcigodnego Sługi Bożego o. Bernarda Łubieńskiego (1846–1933), redemptorysty, zwanego Apostołem Polski.
Kaplica polska to jedna z czternastu kaplic narodowych w kościele św. Joachima. Ich nazwy pochodzą od kraju, który przyczynił się do ich dekoracji. Kaplicę poświęconą Polsce ozdobił Attilio Palombi. Nad swoimi freskami pracował w latach 1890-1898.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.