Pielgrzymkę tworzą 3 człony wędrujące promieniście: Głogów (który pielgrzymuje najdłużej, bo już od 37 lat), Gorzów i Zielona Góra (35 lat). Na Jasną Górę, do swoich pielgrzymów przybył bp diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Tadeusz Lityński.

„300 lat od koronacji obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze to taki znak, który wyznaczał nasze pielgrzymowanie - mówi ks. Andrzej Wręczycki, kierownik pielgrzymki - Chcemy, żeby nasza droga była żywą koroną dla Maryi, to, o co proszą ojcowie paulini. Wczoraj podczas Mszy św. bp Krzysztof Zadarko, który jest odpowiedzialny za ruch pielgrzymkowy w Polsce mówił nam o tym, że pielgrzymka to także forma pokuty. I tak rozumiemy też to przesłanie płynące z Fatimy, Maryja wzywa nas, abyśmy podejmowali pokutę i ta nasza pielgrzymka jest też pokutą, taką nasza modlitwą, nie tylko dziękczynienie, nie tylko prośby, ale także przyjmujemy to jako pokutę”.

Odrębną grupę stanowi 25. Piesza Pielgrzymka Nauczycieli z Zielonej Góry tzw. „Warsztaty w drodze”, która przyłącza się do Pielgrzymki Diecezjalnej u celu drogi. Warsztaty to forma doskonalenia zawodowego i dobra okazja wymiany doświadczeń. W pielgrzymce uczestniczą dyrektorzy i nauczyciele każdego poziomu nauczania z całej Polski, wychowawcy, w tym roku ponad 60 osób.

„Brakuje nam tylko przedstawicieli z Warmii i Mazur, tak to z 15 województw mamy nauczycieli, którzy razem z nami pielgrzymują” - stwierdza ks. Krzysztof Hołowczak, przewodnik Warsztatów w Drodze.

„Podczas naszego pielgrzymowania każdego dnia uczestniczymy we Mszy św., każdego dnia odmawiamy różaniec, koronkę do Bożego Miłosierdzia, rano śpiewamy Godzinki, a oprócz tego mamy jeszcze wykłady formacyjne, które z jednej strony pogłębiają naszą wiarę, ale z drugiej strony troszkę mówią też o naszym powołaniu nauczycielskim, o tym, jak być nauczycielem w tych współczesnych czasach i sprostać tym wymaganiom, które przed nami stoją” - opowiada Agnieszka Matuszewska, nauczycielka.

/posłuchaj rozmowy z ks. Krzysztofem Hołowczakiem i Agnieszką Matuszewską/

„To moja 12. pielgrzymka, męża 11., a w czwórkę to pierwsza. Za rok planujemy kolejną. Decyzja, żeby zabrać dzieci podjęta nagle, trochę pochopna, ale było w porządku. Po prostu sami chodziliśmy, ja byłem pierwszy raz jak miałem 5 lat na pielgrzymce, więc ziarno było zasiane, i teraz w dzieciach próbujemy też zasiać. Dzieci zniosły pielgrzymkę bardzo dzielnie w tych upałach, niesamowicie dali radę” – opowiadają Paulina i Paweł Wiśniewscy, którzy pielgrzymowali z dziećmi Anielą i Antosiem w grupie z „Warsztatami w drodze”.

„To jest niesamowite wzruszenie, że się udało, że jesteśmy tutaj, bo tutaj jest takie miejsce, w którym człowiek ustawia sobie cały rok. Ja przychodzę tutaj po to, by przez ten rok czuć Maryję w sobie, Boga w sobie” – podkreśla Paweł. „Pielgrzymka uzależnia, to jest taki czas, kiedy człowiek może naładować baterie na cały kolejny rok i jak się raz pójdzie, trudno nie pójść znowu” – dodaje Paulina.

Pielgrzymi każdego roku na pielgrzymi szlak wyruszali z Katedry Wniebowzięcia NMP w Gorzowie, jednak z powodu pożaru wieży, który miał miejsce na początku lipca, w tym roku miejscem wymarszu był kościół Matki Bożej Królowej Polski. „Wszyscy jesteśmy bardzo poruszeni tymi wydarzeniami, jest to dla nas wielki smutek - zaznacza ks. Wręczycki - Kiedy wyruszaliśmy 31 lipca z Gorzowa, nie mogliśmy wtedy uczestniczyć we Mszy św., katedra jest zamknięta dla kultu, przygotowuje się do remontu. I wyruszyliśmy z kościoła Matki Bożej Królowej Polski, idąc od Królowej Polski do Królowej Polski na Jasnej Górze. Przechodziliśmy oczywiście obok katedry, nie wyobrażaliśmy sobie, żeby było inaczej, zatrzymaliśmy się tam na krótkiej modlitwie, żeby wyrazić naszą łączność, naszą więź. Gorzów jest bardzo zjednoczony wokół tej sprawy, bo jest to symbol naszego miasta, jest bardzo ważny dla całej diecezji, jest matką kościołów, ważny jest także dla mieszkańców Gorzowa, którzy identyfikują się z tym miejscem”.

Utrudzeni pielgrzymi wzięli udział we Mszy św. odprawionej o godz. 12.00 w Kaplicy Matki Bożej. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Tadeusz Lityński, ordynariusz diecezji. Słowa powitania w imieniu ojców i braci paulinów wypowiedział o. Jan Poteralski, podprzeor Jasnej Góry.

„Po kilkunastu dniach wędrowania możemy powiedzieć, jako dzieci Boże: jesteśmy u Mamy, Jasnogórskiej Pani i Królowej – mówił w homilii bp Tadeusz Lityński – Przed kilkunastoma dniami, kiedy przygotowywaliśmy się do pielgrzymki, a było to 28 lipca 2017 r., w pierwszą rocznicę pielgrzymki papieża Franciszka do naszej Ojczyzny, tutaj o godz. 6.00 rano była odprawiona Msza św. pod przewodnictwem metropolity częstochowskiego abpa Wacława Depo, w czasie której przyozdobiono Obraz nowymi koronami. W tym roku mija 300 lat od ukoronowania Oblicza Maryi papieskimi koronami. Dla informacji należałoby podać, że korony te zostały wykonane z 18-karatowego złota i srebra, laminowanego złotem, zdobi je 300 niebieskich topazów, 105 pereł. (…) Drodzy pielgrzymi, dzisiaj chcę to podkreślić, że to nie tylko tutaj są drogocenne kamienie w koronie Maryi, ale to wy jesteście tymi kamieniami, perłami ozdabiającymi skronie Maryi. Wyruszając na pielgrzymkę i realizując ją w takim trudzie, poświęceniu okazaliście się także żywymi, pięknymi kamieniami Kościoła świętego, Kościoła naszej diecezji, dając wszystkim przykład, że wiara, pobożność, posłuszeństwo Ewangelii i odpowiedzialność za Królestwo Boże traktujecie bardzo poważnie. Codzienna pielgrzymkowa modlitwa, świadectwo miłości, pokutne znoszenie niewygody i zmęczenia odsłaniało duchowe piękno waszego wnętrza. I tak jak te Maryjne kamienie są blisko Maryi, tak chciałbym, abyście również po zakończeniu tej pielgrzymki, w swojej codzienności byli blisko Maryi, naszej Matki”.