Dom ciepła i miłości
Metropolita dokonał uroczystego otwarcia i poświęcenia Ośrodka Adaptacyjnego przy ul. Zdrowej 14 w Lublinie. Na wstępie ks. prał. Tadeusz Pajurek powitał przybyłych gości i przedstawił
zakres działalności Stowarzyszenia, zaznaczając rangę kolejnej placówki niosącej pomoc osobom z zaburzeniami psychicznymi, nie mających możliwości odpowiedniego zamieszkania. To dzieło jest
wyrazem osadzonej w realiach Abramowic (parafia św. Jakuba) „wyobraźni miłosierdzia” jego współtwórców: władz miasta, Urzędu Marszałkowskiego, władz województwa, sponsorów i pracowników
pomocy społecznej. Utworzenie domu ciepła i miłości jest wielkim dniem dla „Misericordii”. Na koniec Ksiądz Prałat podziękował dziekanowi, ks. Józefowi Łukaszowi i proboszczowi,
ks. Zbigniewowi Pietrzeli za opiekę duchową nad mieszkańcami domu. W swoim wystąpieniu abp Życiński wyraził wdzięczność za okazywane świadectwo troski o chorych,
ubogich i bezdomnych. Solidarność z ludźmi, którzy czekają, tęsknią i wspominają jest przykładem dla całej Europy promocji „wartości samarytańskich”. Następnie,
na przykładzie wydarzeń we Francji, ukazał kryzys kulturowy Europy i niebezpieczeństwo przechodzenia na nasz grunt postaw braku wrażliwości na niedolę człowieka i braku
pochylania się nad ludzkim dramatem. Podziękował wszystkim ludziom dobrej woli, dzięki którym powstają dobre dzieła. Po modlitwie Metropolita pobłogosławił poszczególne pomieszczenia i rozmawiał
z mieszkańcami ośrodka oraz personelem.
Kolejnym wydarzeniem przeżywanej uroczystości było spotkanie Pasterza z dziećmi z Oddziału Szpitala Neuropsychiatrycznego w Abramowicach, podczas którego wręczone
im zostały paczki ufundowane przez Caritas Archidiecezji Lubelskiej.
Modlitwa za chorych
Zgromadzeni na świętowaniu Dnia Chorego w Abramowicach uczestniczyli w nabożeństwie maryjnym, poprzedzającym Eucharystię pod przewodnictwem Metropolity Lubelskiego. Śpiew liturgiczny
ubogacał męski chór „Cantemus”. Do Liturgii słowo wprowadzenia wygłosił rektor kościoła, ks. prał. Tadeusz Pajurek, wyrażając wielką radość z przybycia wszystkich zaproszonych gości.
Zaznaczył, że celem tego liturgicznego spotkania jest podziękowanie za Bożą opiekę nad całym dziełem Ośrodka - modlitwa za chorych, cierpiących, ich troskliwych opiekunów,
służbę zdrowia i kapelanów szpitalnych.
Przewodniczący Liturgii w homilii wspomniał na konieczność solidarności z cierpiącymi. Podziękował za wszelką działalność Księdza Prałata i pracowników
„Misericordii”. W obliczu cierpienia i choroby można przeżywać radość serc na wzór Maryi. Do takiej refleksji pobudza inicjator świętowania Dnia Chorego, a szczególnie
jego list o cierpieniu Salvifici doloris z 1988 r. Jan Paweł II prosi obecnie o modlitwę w intencji właściwego podejścia do badań w dziedzinie
genetyki. Skrytykowana została lansowana dziś szeroko błędna zasada „życie za życie”. W obliczy barbarzyńskiego działania niszczącego ludzkie embriony, lansującego postawy
świadczące o „kulturowym alzheimerze” życie ludzkie nie może być dziedziną urynkowienia. Słowa krytyki zostały skierowane do parlamentu francuskiego, który wykazując swoją bezsilność
w rozwiązaniu problemu imigracji, posuwa się do zarządzeń wyrażających „psychopatologie administracyjne chorej cywilizacji”. Nie można tracić nadziei i trzeba dostrzegać
przejawy humanizmu, dobra i piękna obok nas. Wspominając spotkanie z Ruchem Wiara i Światło, Metropolita zaświadczył o konieczności dzielenia się ciepłem i ludzkimi
uczuciami szczególnie wobec wrażliwych serc ludzi chorych oraz cierpiących.
Podczas Mszy św. udzielono sakramentu namaszczenia chorych. Przed błogosławieństwem gospodarze miejsca wyrazili serdeczne podziękowania.
Pomóż w rozwoju naszego portalu