Świętość jest możliwa także dziś! W serii Victores wydawnictwa „Apostolicum” ukazała się kolejna książka o człowieku, który dostąpił chwały ołtarzy. Szczegółowy proces kanonizacyjny bp. Józefa Sebastiana
Pelczara odkrył, w jaki sposób ten kandydat na ołtarze realizował swoje człowieczeństwo, jak przeżywał wiarę. Zawsze stawiał sobie duże wymagania. Od dziecka był realistą, nie ufał swoim zdolnościom,
więc solidnie przykładał się do nauki. Dużo podróżował, czytał prasę, sam napisał ponad 30 książek. Jak zaznacza we wstępie abp Józef Michalik, „spotykamy tu zwykłego naturalnego człowieka, który jakże
często ma podobne do naszych myśli i pragnienia. Przerasta nas tylko tym, że potrafił je zrealizować, że nie tylko postanowił rozmyślać i adorować Najświętszy Sakrament, ale adorował i modlił się godzinami.
Nie tylko pragnął pomagać biednym i zaniedbanym, ale pomoc tę organizował, zakładał bractwa, stowarzyszenia, jest ojcem rodziny zakonnej. Słysząc o nieporozumieniach braterskich, szedł z ewangelicznym
rozeznaniem do księży i urzędów, zachęcał, argumentował, polecał”.
W serii Victores ukazały się już pozycje o św. Brygidzie, Tomaszu Morusie, Gaudim, Josemarii Escrivie, Teresie Leszczyńskiej, Urszuli Ledóchowskiej, Matce Teresie. Te książki pokazują, że to, co wydaje
się niemożliwe, w rzeczywistości znajduje się w zasięgu ręki każdego człowieka. Jak pisze w przedmowie abp Michalik, książki o ludziach świętych konfrontują nas z murem trudności, który przebić niełatwo...,
a może wcale przebijać go nie trzeba, może ważniejsze jest zawierzyć i zaufać Bogu, zauważyć drugiego człowieka, cierpliwie odebrać telefon, zachować milczenie, przyjąć upokorzenie, przeprosić, zacząć
na nowo zawsze lepiej, pełniej.
Cennym dodatkiem do książki są fragmenty pism bp. Pelczara. W aneksie zamieszczono dwie medytacje o umartwieniu oraz o duchu modlitwy. Pochodzą one z dwutomowego dzieła Rozmyślania o życiu kapłańskim.
Znajduje się tam także homilia kard. Karola Wojtyły wygłoszona w Krakowie w 50. rocznicę śmierci sługi Bożego Józefa Pelczara.
„Rzecz o św. Józefie Sebastianie Pelczarze”, Marcin Ludwicki, Apostolicum, Ząbki 2003, ss. 127.
„Błogosławiony, kto nie stracił nadziei” (por. Syr 14, 2) – tak brzmi temat V Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych i orędzia przygotowanego przez papieża Leona XIV na tę okazję. Dzień ten – ustanowiony przez papieża Franciszka – będzie obchodzony w Kościele katolickim w niedzielę, 27 lipca tego roku.
„Chrześcijańska nadzieja zawsze pobudza nas do większej odwagi, do myślenia z rozmachem, do niezadowalania się status quo. W tym przypadku: do zaangażowania na rzecz zmiany, która przywróci osobom starszym szacunek i miłość” - akcentuje Papież.
Włoski Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, w którym odrzucił, jako niedopuszczalny, wniosek o zbadanie konstytucyjności przepisu kodeksu karnego zakazującego eutanazji. Sprawa została wniesiona przez sąd we Florencji, który zakwestionował art. 579 kodeksu karnego, penalizujący tzw. „zabójstwo za zgodą”. Oznacza to, że nie ma podstaw, by zalegalizować eutanazję, jako prawo, przysługujące w świetle konstytucji. Niemniej jednak wyrok TK budzi niepokój wśród obrońców życia.
Sędzia, wnioskujący o sprawdzenie, czy zakaz eutanazji nie jest sprzeczny z konstytucją, argumentował, że obecne przepisy uniemożliwiają przeprowadzenie eutanazji nawet wobec osób, które spełniają warunki do skorzystania z procedury tzw. „wspomaganego samobójstwa”, lecz z powodu fizycznej niepełnosprawności nie są w stanie wykonać jej samodzielnie i proszą o pomoc osobę trzecią.
Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?
W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
