Apelowe „głosów zbieranie”

30 kwietnia 2016 r.
Nim przekroczymy próg maryjnego miesiąca maja i staniemy na Szczycie Jasnogórskim, aby 3 maja, w Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, odnowić Akt oddania i zawierzenia Bogu przez Maryję, warto przypomnieć słowa Sługi Bożego Kard. Stefana Wyszyńskiego, że „maryjność naszego Narodu nie jest jakąś tanią religijnością, ale samym życiem, żywą więzią z Bogiem”. Dlatego prośmy, żeby wszystkie media, zarówno prasa, radio, jak i telewizja, przekazywały piękno i siłę tej prawdy o nas.

29 kwietnia 2016 r.
Dziś, gdy po raz kolejny próbuje się oddzielać Kościół od tak zwanej polityki, czyli troski o dobro wspólne, godzi się przypomnieć w 71. rocznicę wyzwolenia obozu w Dachau, że tam, co trzeci zamęczony więzień był Polakiem, a co drugi więziony ksiądz był kapłanem polskiego Kościoła. Dlatego prośmy Świętych Męczenników z Dachau o potrzebną jedność dla narodów w przygotowaniu Światowych Dni Młodzieży, jak i w owocnym ich przeżyciu.

28 kwietnia 2016 r.
Już od przeszło tysiąca lat Poznań jest dowodem zjednoczenia polskości i wiary chrześcijańskiej, będąc pierwszą stolicą diecezjalną w Polsce. Dlatego nie możemy zgodzić się na zakłamanie historii, która nasze wspólnoty kościelne, rodzinne uważa za obce dla przyszłości tego Narodu. Prośmy Maryję - która nawiedzała właśnie dwa tygodnie temu poznańską farę i katedrę - aby nadal przewodziła nam w zjednoczeniu, na wszystkie pokolenia.

27 kwietnia 2016 r.
Z pewnością nie jest to przypadek, że w czasie, kiedy modli się społeczność Uniwersytetu Katolickiego Jana Pawła II z Lublina i ustami Księdza Rektora przypomina podstawowe zadanie - słowa Jana Pawła II: „Służ prawdzie!”, Kościół dzisiaj na całym świecie modli się w kolekcie mszalnej, „abyśmy wśród ciemności niewiary nie utracili nigdy światła Bożej prawdy i Bożego prawa”. Niech się tak stanie!

Poznań - Fara, 14 kwietnia 2016 r.
Są w życiu naszego Narodu i Kościoła niektóre bardzo bolesne daty. Trzeba przypominać 13 maja 1981 roku, z Placu Świętego Piotra, z zamachem na Jana Pawła II, i 13 grudnia 1981 roku, z wprowadzeniem stanu wojennego. Dołączam, niestety, 13 kwietnia 2016 r., kolejny dzień w historii Parlamentu Europy i Polski. Dlatego tym bardziej zapamiętajmy datę naszego Chrztu, zjednoczenia z Chrystusem na czas i na wieczność naszego Narodu, 14 kwietnia 966 roku. Odnajdźmy się w tym wydarzeniu, dzisiaj i na przyszłość.

12 kwietnia 2016 r.
W swoich modlitwach Święty Jan Paweł II bardzo często nazywa Maryję "Żywą Pamięcią Kościoła", ale również "Żywą Pamięcią naszego Narodu". Tutaj chodzi nie tylko o zapis historii, a nawet swoiste wspomnienie martyrologium, cierpień, ale przede wszystkim o siłę ducha, która zmartwychwstaje i daje nowe życie, przez Maryję.

11 kwietnia 2016 r.
Chrzest Polski oznaczał i oznacza nową nadzieję życia w Chrystusie. Dlatego prosimy Matkę Niezawodnej Nadziei, abyśmy zrozumieli podstawową prawdę, że bez Chrystusa nie ma nadziei…

2 kwietnia 2016 r.
Przed jedenastu laty ks. kard. Stanisław Dziwisz, przy przejściu Ojca Świętego Jana Pawła II z „życia do Życia”, zaintonował hymn: "Ciebie, Boga, wysławiamy". A dzisiaj jesteśmy tym bardziej zobowiązani do wdzięczności Bogu, nie tylko za dar jego życia i posługi, ale za dar jego kanonizacji oraz uczynienia go patronem rodziny i patronem trudnej jedności Polaków.

1 kwietnia 2016 r.
Kiedy przed 360 laty król Jan Kazimierz składał śluby w katedrze lwowskiej, miał świadomość zagrożeń, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. A były nimi: pycha i zdrada. Dziwnie powracają one w historii naszego Narodu. Dlatego przez Maryję trzeba prosić o mądrość dla każdego z nas, żebyśmy budowali na wierności łasce.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu Człowieka!
W jedności z Ojcem Świętym Benedyktem XVI w dniu 11 października 2012 r. o godz. 18 w Bazylice Archikatedralnej w Częstochowie celebrowałem Mszę św. otwierającą Rok Wiary w naszej archidiecezji. Pragnę podziękować Wszystkim: księżom biskupom, braciom w kapłańskim posługiwaniu, osobom życia konsekrowanego, przedstawicielom ruchów i stowarzyszeń, delegacjom dekanalnym i parafialnym za modlitewną obecność, która stała się osobistym i publicznym wyznaniem wiary. Będziemy je wyrażać dalej w naszych kościołach, wspólnotach rodzinnych, miejscach naszej pracy i życia, aby - jak tego pragnie Ojciec Święty - „każdy z nas silnie odczuł potrzebę lepszego zrozumienia i przekazywania przyszłym pokoleniom daru wiary”.
Według zamysłu Ojca Świętego Benedykta XVI rozpoczęty już Rok Wiary ma rozbudzić w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w jej pełni i z odnowionym przekonaniem, a także z nową nadzieją na jej spełnienie. Będzie też dobrą okazją, by bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza Eucharystii. Ona „jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i (...) źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. Jednocześnie Papież pragnie, aby świadectwo życia ludzi wierzących było coraz bardziej przejrzyste i wiarygodne. Czas tego Roku jest nam również zadany, aby każdy z nas ponownie odkrył treść wiary wyznawanej, przeżywanej i przemodlonej, i zastanowił się nad samym aktem wiary. W końcu, a może przede wszystkim, Rok Wiary jest wezwaniem do autentycznego i nowego nawrócenia się do Chrystusa Pana, Jedynego Zbawiciela świata („Porta Fidei”, 6-9).
Wobec odejścia, kryzysu wiary wielu chrześcijan i ataków pogańskiego świata, nie możemy - jak mówi Benedykt XVI - zgodzić się na to, aby sól wiary utraciła swój smak, a światło było umieszczone pod korcem (por. Mt 5,13-16). Nie możemy dopuścić do tego, aby zabrakło naszego odważnego głoszenia prawdy o Jezusie i dawania o Nim wiarygodnego świadectwa. Musimy zatem z odnowionym zapałem karmić się Słowem Bożym, wiernie przekazywanym przez Kościół i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami (por. J 6, 51) („Porta Fidei”, 3).
Już dzisiaj, po przekroczeniu progu Roku Wiary, każdy z nas musi stanąć w prawdzie i zapytać siebie samego o osobiste związanie z Chrystusem. Czy nasza wiara jest na tyle dojrzała i silna, abyśmy z radością i entuzjazmem podejmowali dzieło nowej ewangelizacji? Bł. Jan Paweł II wskazywał, iż „czas, w którym przyszło nam żyć, nadal naznaczony jest zapomnieniem i głuchotą wobec Boga”. Dlatego trzeba nam na nowo odkryć, że chrześcijaństwo w swej istocie polega na wierze w Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego oraz na indywidualnym i wspólnotowym spotkaniu z Chrystusem, który ukierunkowuje i prowadzi nasze życie.
W zadaniach Roku Wiary, kolejny następca św. Piotra, Benedykt XVI kładzie nacisk na dwie kwestie. Po pierwsze, by spojrzenie Kościoła skoncentrowane było na Jezusie Chrystusie, a nie na naszych ludzkich planach. Po drugie, by przypomnieć każdemu z nas, że wiara ma konkretną treść. Nie jest jakąś emocją czy odczuciem, którym każdy mógłby nadać takie znaczenie, jakie by mu pasowało. Zawsze bowiem jest to wiara Kościoła, który z woli Chrystusa jest „stróżem i filarem prawdy”.
Jaki więc mamy program na ten Rok Wiary?
Odpowiadając na to pytanie, za bł. Janem Pawłem II, chciałoby się najpierw powiedzieć: „Program jest ten sam, co zawsze, zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji. Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego Chrystusa, którego mamy poznawać, kochać i naśladować, aby żyć w Nim życiem trynitarnym i z Nim przemieniać historię, aż osiągnie swą pełnię w niebiańskim Jeruzalem” („Novo millennio ineunte”, 29). Ten niezmienny program musi jednak znaleźć przełożenie na priorytety i wskazania duszpasterskie uwzględniające nasze „tu i teraz”. Konkretne wskazania uwzględniające aktualną sytuację Kościoła znajdziemy w dokumencie Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji: „Żyć Rokiem Wiary”, który został przekazany do każdej parafii. Pragnę zwrócić uwagę tylko na niektóre, spośród nich.
Po pierwsze: modlitwa, ze szczególnym wołaniem o dary Ducha Świętego. Ojcowie Synodu Biskupów w Rzymie już w pierwszych dniach obrad zwrócili się z prośbą do Papieża, aby dokonał aktu poświęcenia świata Duchowi Świętemu. Modlitwa bowiem - jak poucza nas Katechizm Kościoła Katolickiego - jest „tajemnicą spotkania dwóch pragnień: Serca Bożego i serca ludzkiego” i jest fundamentalną sprawą dla życia wiarą. Można by rzec: „Powiedz mi, jaka jest twoja modlitwa, a powiem ci, jaka jest twoja wiara”. Jakże znamienne są w tej materii świadectwa wielu młodych ludzi, którzy na pewnym etapie swojego życia stracili wiarę. Gdy jednak podjęli trud modlitwy, odzyskali ją na nowo. W Roku Wiary proszę Was wszystkich i każdego z osobna o wierność codziennej modlitwie w naszych rodzinach, połączoną z wyznaniem wiary, czyli odmawianiem Składu Apostolskiego. Proszę również - zwracajcie się z prośbą do św. Michała Archanioła w obronie Kościoła i przezwyciężenie kłamstwa, i zła w świecie. Szczególnym darem i zobowiązaniem Roku Wiary będą odpusty zupełne, które Stolica Apostolska pod zwykłymi warunkami: stanu łaski uświęcającej, oderwania się od grzechu i modlitwy w intencjach Ojca Świętego - związała z sanktuariami i miejscami kultu Bożego.
Po drugie: słuchanie i głoszenie słowa Bożego. Wiara rodzi się ze słuchania Bożego słowa, które jest interpretowane i głoszone przez Nauczycielski Urząd Kościoła. Cieszymy się, że już od 20 lat mamy nowy Katechizm Kościoła Katolickiego, w którym znajduje się systematyczna i organiczna synteza podstawowych treści wiary. Czytany i studiowany przez nas staje się prawdziwym narzędziem umacniania wiary. Zachęcam, abyśmy w Roku Wiary chętnie i często podejmowali lekturę Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zwracam się z usilną prośbą do duszpasterzy i wiernych o przeprowadzenie i uczestnictwo w katechezie dorosłych. Niech w naszych parafiach w oparciu o Katechizm będą prowadzone katechezy przygotowujące do przyjęcia kolejnych sakramentów świętych. Zwróćmy też większą uwagę i poczujmy się bardziej odpowiedzialni za korzystanie z bogatych propozycji przygotowanych przez zespoły redakcyjne: naszego Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, Radia „Fiat” i Radia „Jasna Góra”. Katolickie media w dzisiejszej rzeczywistości są niezmiernie ważnym narzędziem głoszenia i umacniania naszej wiary. Przyjmijmy je z wdzięcznością i korzystajmy z nich jak najobficiej.
Po trzecie: wspólnota. Jedną z głównych kategorii, która wyjaśnia nam naturę Kościoła jest wspólnotowość, zjednoczenie człowieka z Bogiem i ludzi pomiędzy sobą. Konkretnym umiejscowieniem Kościoła jest parafia, która coraz bardziej powinna się stawać wspólnotą życia i działania, w której realizują się różne powołania i charyzmaty. Rok Wiary będzie dla nas okazją, byśmy bardziej zaangażowali się w życie parafii i brali za nią odpowiedzialność. Wyrazem tego będzie powołanie nowych Parafialnych Rad Duszpasterskich zgodnie z zatwierdzonym przeze mnie statutem. Statut ten przewiduje również wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej, które we wszystkich parafiach mają się odbyć 18 listopada br. Ponadto, pragnę zachęcić do bezpośredniego udziału w następujących inicjatywach jak: Dni Kultury Wiary przygotowane przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, które już odbywają się w dniach 11-22 października 2012 r. pod hasłem: „Bądźcie solą ziemi i światłem świata” oraz Pielgrzymka Archidiecezji Częstochowskiej do Ziemi Świętej w dniach 9-16 lutego 2013 r. Proszę również, by szczególnym miejscem odnowienia wiary i jej wyznania były rekolekcje adwentowe i wielkopostne, które niech przyjmą formę renowacji Misji Ewangelizacyjnych przeprowadzonych z okazji Peregrynacji Krzyża wraz z relikwiami Krzyża Świętego.
Na wierność łasce Chrztu Świętego i obfite owoce Roku Wiary z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa