Lata 20. XX wieku to okres, kiedy Polska, jeszcze odradzająca się po czasach zaborów, musiała zmierzyć się z wieloma wyzwaniami. Wśród nich była potrzeba ochrony własnej społeczności przed pożarami i innymi zagrożeniami. Właśnie wtedy, w Potoku Górnym, powstała pierwsza straż ochotnicza – jednostka, której początki były skromne, ale pełne nadziei i determinacji. Brak remizy, sprzęt w postaci sikawki ręcznej i bosaków, to obraz początków, które mimo wszystko wyznaczyły drogę do rozwoju. W 1928 r. pojawił się pierwszy pomysł budowy remizy, a już dwa lata później, na placu ofiarowanym przez lokalnych rolników, ruszyły prace budowlane. Ten moment symbolizuje wsparcie lokalnej społeczności dla wspólnej służby. W 1932 r. remiza została oddana do użytku, stając się centrum działań ratowniczych i społecznych.