Przede wszystkim daliście mi dom, karmicie mnie, robicie dla mnie wszystko. Jesteście moją drugą rodziną – to słowa 80-letniej Halyny pochodzącej ze wsi niedaleko Bachmutu, która obecnie mieszka w domu Wspólnoty Sant’Egidio we Lwowie. Od początku inwazji Rosji na Ukrainę Sant’Egidio prowadzi dużą akcję humanitarną, skupiając się na grupach ludności najbardziej narażonych na tej wojnie, którą określono jako „kryzys humanitarny osób starszych”. Rzeczywiście, w przeciwieństwie do innych stref konfliktów, gdzie uchodźcami są niemal wyłącznie dorośli, młodzież i dzieci, na Ukrainie 24% populacji stanowią osoby powyżej 60. roku życia; tysiące starszych ludzi musiało opuścić swoje domy, odbyć długie podróże i przystosować się do życia w bardzo niepewnych warunkach. Według raportu HelpAge International, „wszyscy starsi Ukraińcy napotykają nieproporcjonalne bariery w dostępie do podstawowych dóbr i wsparcia z powodu ubóstwa i ograniczonego dostępu do opieki, usług i informacji”. W raporcie Amnesty International podkreślono, że „wojna naraziła wiele starszych osób na obrażenia i poważne problemy zdrowotne, co jeszcze bardziej naraziło je na ryzyko znalezienia się w krytycznej sytuacji, biorąc pod uwagę również trudności z płaceniem czynszu po przesiedleniu”. Ponadto starsi stanowią większość cywilów pozostających na terenach okupowanych, ze względu na obiektywne trudności w przemieszczaniu się, a także dlatego, że nie chcą opuszczać ziemi, na której zawsze mieszkali. Często można zobaczyć ich jako jedynych zamieszkujących zniszczone przez pociski rakietowe budynki.