Rok Jubileuszowy, to niesienie nadziei innym, szczególnie tym, którzy nadzieję stracili. Bądźmy „Pielgrzymami nadziei”, bądźmy tymi, którzy wspierają innych modlitwą wstawienniczą, dobrym słowem, zauważeniem czy konkretną pomocą. Bądźmy twórczy, szukajmy sposobów jak nieść nadzieję tym, których życie przygniotło.
Zamość
Reklama
Liturgii inaugurującej Rok Jubileuszowy w Zamościu przewodniczył biskup diecezjalny Marian Rojek. Uroczystość rozpoczęła się o godz. 17.30 w kościele parafii Zwiastowania NMP w Zamościu, prowadzonej przez Ojców Franciszkanów Konwentualnych. Uczestników zgromadzenia, duchowieństwo i wiernych powitał proboszcz parafii, o. Mariusz Książek, a biskup wyjaśnił wiernym znaczenie obrzędu i zachęcił do czynnego w nim uczestnictwa mówiąc: – Bracia i siostry, Tajemnica Wcielenia naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa strzeżona w jednoczącej miłości Świętej Rodziny z Nazaretu, jest dla nas źródłem głębokiej radości i pewnej nadziei. W jedności z Kościołem powszechnym, celebrując miłość Ojca objawioną w ciele Słowa, które stało się człowiekiem i w znaku krzyża, kotwicy zbawienia, uroczyście otwieramy Rok Jubileuszowy w naszej diecezji. Ten obrzęd jest dla nas wstępem do bogatego doświadczenia łaski i miłosierdzia, abyśmy zawsze byli gotowi odpowiedzieć każdemu, kto pyta nas o nadzieję, która w nas jest, zwłaszcza w tym czasie wojny i niepokojów. Niech Chrystus, który jest naszym pokojem i nadzieją, będzie naszym towarzyszem podróży w tym roku łaski i pocieszenia. Niech Duch Święty, który dziś rozpoczyna to dzieło w nas i z nami, doprowadzi je do końca aż do dnia Chrystusa Jezusa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Następnie o. Karol Baranowski OFM Conv odczytał Ewangelię wg św. Jana, a Jan Szwal fragmenty bulli Spes non confundit.
Następnie wyruszyła procesja ulicami Żeromskiego i Kolegiacką do katedry przy wspólnym odmawianiu Koronki do Bożego Miłosierdzia. Jak przypomniał papież Franciszek, procesja jest „Znakiem drogi nadziei ludzi pielgrzymujących za krzyżem Chrystusa”, jak to zostało zawarte w logo Jubileuszu: „W świecie, w którym postęp i regres przeplatają się, krzyż Chrystusa pozostaje kotwicą zbawienia: znakiem nadziei, która nie zawodzi, ponieważ opiera się na miłości Boga, miłosiernego i wiernego”.
W katedrze w miejscu, gdzie 25 lat temu modlił się św. Jan Paweł II odwiedzając Matkę kościołów diecezji zamojsko-lubaczowskiej, bp Marian Rojek wypowiedział słowa: „Witaj krzyżu Chrystusa, jedyna nadziejo nasza”, a wierni odpowiedzieli: „Ty jesteś naszą nadzieją, nie doznamy zawodu na wieki”, po czym biskup oddał krzyż i proklamował ogłoszenie Jubileuszu.
Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Rojek wraz z pierwszym jej pasterzem, bp. seniorem Janem Śrutwą i kapłanami. Po znaku krzyża św. nastąpił obrzęd pokropienia wiernych wodą święconą.
Reklama
W homilii celebrans zaakcentował, że głównym przesłaniem rozpoczynającego się Roku Jubileuszowego jest nadzieja. – Tak wiele dziś doświadczeń bez nadziei, tak wiele sytuacji, które nas mocno przytłaczają. Tak wiele trudnych doświadczeń w rodzinach, brak zgody, jedności, oskarżeń. Tak wiele trudnych doświadczeń w naszej ojczyźnie i w życiu wspólnoty Kościoła. Jakże bardzo potrzeba nam odkryć na nowo nadzieję, jak bardzo konieczna jest ona, żebyśmy inaczej mogli spojrzeć na to co się dzieje z nami i wokół nas – powiedział bp Rojek.
Przed końcowym błogosławieństwem pasterz diecezji wypowiedział słowa: – Zainaugurowaliśmy Rok Jubileuszowy, Rok Święty, czas szczególnej łaski, przypominający, że wszystkie istoty ludzkie i cały wszechświat pochodzą od Boga, od Boga zależą i do Boga zmierzają. Życie chrześcijanina to pielgrzymka, której celem jest zbawienie. Przeżywajmy Jubileusz pod hasłem „Pielgrzymi nadziei” i nimi się stawajmy. Niech Jubileusz będzie wydarzeniem żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, źródłem nadziei i ożywi w każdym ochrzczonym wiarę w Boga i Bogu, by ją wyznawać z przekonaniem i żyć ufnością, że każdy człowiek zaproszony jest do doświadczenia łaski i nadziei.
Lubaczów
Inauguracji Jubileuszu w konkatedrze w Lubaczowie przewodniczył bp pomocniczy Mariusz Leszczyński. O godz. 11 w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej odbyły się obrzędy rozpoczęcia Jubileuszu, po czym wyruszyła procesja do konkatedry. Tutaj bp Leszczyński przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej i wygłosił homilię. Mówił w niej o tym, czym jest dla Kościoła Jubileusz „Nadziei” i jakie wyzwania stawia on przed Ludem Bożym. Na zakończenie Mszy św. proboszcz, ks. kan. Andrzej Stopyra poinformował wiernych o możliwości uzyskania odpustu jubileuszowego w lubaczowskiej konkatedrze, która jest jednym z jedenastu kościołów jubileuszowych w diecezji.
Wskazania
Reklama
Rok Jubileuszowy to czas odnowy i szukania źródeł nadziei dla wierzących, a także szukania sposobów dotarcia do tych, którzy odeszli z Kościoła.
To czas pogłębienia osobistej relacji z Jezusem, tak by mieć czas spokojnie pomodlić się, poczytać słowo Boże i je rozważyć oraz odbyć pielgrzymkę. W diecezji jest 11 miejsc jubileuszowych, które są miejscami doświadczenia szczególnej Bożej łaski. Odwiedzajmy je, a może ktoś zrobi pielgrzymkę do każdego z nich.
Zatroszczyć się o jakość relacji w rodzinach, wspólnotach i parafiach, tak, aby duch miłości przenikał każdą społeczność diecezji, ponieważ doświadczenie bycia kochanym, przyjętym, zaakceptowanym i jednocześnie doświadczenie kochania, dawania siebie daje człowiekowi nadzieję.
Wejść na drogę przebaczenia i pojednania w życiu osobistym, wspólnotowym i społecznym, gdyż jubileusz to czas, w którym pragniemy przypomnieć sobie wagę przebaczenia ze strony Pana Boga, ale też każdy jest zaproszony do tego, aby przebaczać, gdyż każdy człowiek doświadcza grzechu, słabości innych, nosimy zranienia, które uczynili nam inni. Jakże ważne, żebyśmy chcieli im przebaczyć, żebyśmy dali im i sobie nową szansę. Przebaczenie daje wolność serca, daje nadzieję oraz jest pierwszym krokiem do pojednania.
Reklama
Korzystanie z owoców Roku Jubileuszowego na pewno w dużej mierze zależy od kapłanów, od ich zaangażowania w przekazywanie informacji, organizowania pielgrzymek do kościołów jubileuszowych, gorliwego pełnienia posługi głoszenia słowa Bożego, posługi sakramentalnej, prowadzenia do źródła nadziei, którym jest Chrystus.
Odpust
Kodeks prawa kanonicznego (kan. 992), przypomina, że odpust „to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, odpuszczone już co do winy. Otrzymuje je wierny, odpowiednio przygotowany i po wypełnieniu określonych warunków, przez działanie Kościoła, który jako sługa odkupienia autorytatywnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynień Chrystusa i świętych”. W praktyce oznacza to, że każdy grzech pociąga za sobą dwie rzeczy: winę oraz karę. Wina zostaje zgładzona raz z celebracją sakramentu pokuty i pojednania. Kiedy przystępujemy do spowiedzi, otrzymujemy rozgrzeszenie, to dokonuje się przebaczenie naszych grzechów i zgładzenie winy. Natomiast pozostaje jeszcze kara doczesna. Odpusty dotyczą jej.
Otrzymujemy czas łaski, a zachęceni słowami papieża Franciszka, jako „Pielgrzymi nadziei” zyskujmy odpusty poprzez indywidualne lub grupowe nawiedzanie miejsc jubileuszowych i tam przez odpowiedni czas odprawiając adorację eucharystyczną i rozmyślanie, kończąc modlitwą Ojcze nasz, Wyznaniem wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i modlitwą do Maryi, Matki Bożej, aby w tym Roku Świętym wszyscy „mogli doświadczyć bliskości najczulszej z mam, która nigdy nie opuszcza swoich dzieci”.